Neen!

Waar gaat dat toch naartoe?

Ja aloha. Ik heb zojuist mijn allereerste “de jeugd van tegenwoordig toch-moment” gehad. Het jaartje ouder van vorige week heeft duidelijk zijn sporen nagelaten…

Vanavond ten huize i. en lief:
Bel.
Lief door parlefoon “Hallo?”
Kinderstem beneden: “Het is halloween-avond é meneer.”
Lief :“Ah juist, momentje.”
Lief neemt pakje koekjes mee naar beneden en doet de deur open.
Twee jongens aan de deur, met een gb-zakske vol snoep. In jeans en sweater.
– “Het is voor Halloween. Voor snoepen.”
Geen goeienavond. Geen dag meneer. Gewoon: geef mij snoep, nu.
– “Maar jullie zijn niet verkleed?”
– “Neen. Het is voor snoep.”
– “Jamaar, niet verkleed is geen snoep é”
– “Maar allez, meneer.”
– “Neen, neen, kom maar eens verkleed terug”

Lief komt trap op naar boven.
Bel.
Dezelfde jongens, nog steeds niet verkleed.
“Allez, meneer. Toe.”
Met zijn goed hart heeft hij die mannekes dan maar de koekjes gegeven, die uit zijn handen werden gegrist waarna de jongens wegliepen. Geen danku, geen goeienavond. Niks.

Wat bij mij toch enige bedenkingen oproept:

– Leren kinderen dat niet meer, van goeiemorgen en goeienavond en dag meneer en dankuwel-alstublieft? Bruno vertelde laatst dat hij vaak de opmerking krijgt dat zijn zoon zoooo beleefd is, maar dat hij dat eigenlijk evident vindt dat zijn jongen een beetje manieren heeft en dat hij hem echt niet extreem braaf of beleefd vindt. Het zal waarschijnlijk zijn dat het contrasteert met sommige andere kindjes, dacht ik net.
– Halloween? What the f*? Hoe lang is dat al aan de gang dat dat hier zo’n hype is geworden? Ik heb het blijkbaar gemist, dat er hier ook een rondhang was. De tijden veranderen, meneer en daar heb ik niets op tegen. Maar als ze zich zelfs niet verkleden, dan heeft het echt wel veel weg van schooien.
– Voor er hier aan kinders wordt begonnen, gaat i. nog eens duchtig moeten praten met lief over consequente opvoeding, me dunkt. Eerst zeggen :“niet verkleed, geen snoep” en dan als ze lang genoeg zagen toch hun goesting geven. tsjjj.
– Wat was er eigenlijk verkeerd met een schoensmeer-gezicht en “drie koningen, drie koningen, geef mij nen nieuwen hoed. mijnen ouwen is ver-sleeeeeee-ten, mijn moeder mag ‘t niet weeeee-ten, mijn vader heeft het geld. op de roo-ooster geteld.”? Waarom doen kindjes dat niet meer? Ik vond dat wijs ik.
– die klein mannen zijn weg met mijn lievelingskoekses. *pruillip*

3 thoughts on “Waar gaat dat toch naartoe?

  1. Ik heb er eergisteren ook twee aan de deur gehad, Misschien waren het zelfs dezelfde. De één in een jeans-hemdje (‘Geef ons geld of snoep of we gaan heel vervelende dingen met je doen, boe-oe-oe’) en de andere maakte enkel wat onheilspellend sissende geluiden ineengezonken in z’n sweaterkap. Het trok op niks, maar toch een handvol grani’s en marsen meegegeven, Buiten een geïmproviseerd geneuzeld dankoewel-dankoewel hadden ze natuurlijk ook geen liedje.
    De volgende keer volg ik de niet verkleed-geen snoep regel, me dunkt.

  2. Ik ken enkel 3-koningen liedjes. We gingen vroeger uitgedost, en als het even kon met een enorme kameel langs de deuren prachtige liedjes zingen. Maar waar we nu wonen kennen ze dat niet: ze dreunen ‘oud jaar nieuw jaar ‘k wens je ‘n gelukkig nieuw jaar’ af voor een gesloten deur en verwachten dan dat je vriendelijk wat koekjes in dr handen stopt. Weg zijn ze dan. Maar halloween ken ik eigelijk ook niet, dat komt toch van Amerika, niet?

Leave a Reply to mich-l Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *