En trouwens, beste Karel Van Keymeulen, als ik mij straks wat beter voel zal ik eens virtueel aan uw oren moeten komen trekken geloof ik.
Ik vond u gisteren aan de telefoon al een beetje over de schreef gaan, maar uw subjectieve en irrelevante uithaal in de gazet van vandaag heeft mij met verstomming geslagen.
Ik zal het dan hebben over deontologie en over verborgen agenda’s. En over interne vetes die u beter niet en public uitvecht. En over de manier waarop u mij gisteren aan de telefoon aansprak alsof u -de ervaren journalist (uw woorden meneer)- alle recht had om mij – het onervaren wicht- even vaderlijk te berispen.
Ik zal dan waarschijnlijk afsluiten met een sneer dat uw artikel een ervaren journalist onwaardig is.

Dat alles: straks als de koorts gezakt is. Dan heeft u meteen iets om naar uit te kijken. En ik ook.