Neen!

Bloed.

Ik ga al naar de Gentse Feesten sinds ik een schup hoog ben en ik heb daar al veel meegemaakt. Het is soms niet mooi, wat daar allemaal gebeurt en wat ge kunt zien. Maskers vallen af na grote hoeveelheden Irish Coffee en er wordt luidruchtig ruzie gemaakt. Mensen kunnen niet meer rechtstaan en gaan dan maar zitten in de goot. Of liggen. Vrienden met respectabele levens en ditto jobs zitten een nacht in de cel. Anderen zijn dagelang vermist.
Om maar te zeggen: we hebben al wat meegemaakt, op de Feesten.

Wat gisteren gebeurde sloeg echter alles. Het was zo’n klein voorval en toch was ik er zo van gedegouteerd dat het nu met stip op 1 staat in mijn lijstje van “Meest Walgelijke Momenten ooit”.
We stonden op een overvolle vlasmarkt. Aan het praten met de zus en schoonbroer van mijn lief. Gezellig. Pintje drinken.
Opeens zie ik uit de massa een man komen die zijn beide handen op zijn voorhoofd heeft en onder die handen gutst het bloed naar beneden. Als hij mij passeert wankelt hij even en neemt met zijn bebloede hand mijn blote bovenarm vast. Om dan onmiddellijk verder te lopen en mij totaal verbouwereerd achter te laten: besmeurd met bloed van een gast die ik niet ken.
V., de zus van Henk, grijpt in reflex naar mijn arm om het bloed af te vegen en staart vervolgens naar haar eigen hand: eikes.
Naar toilet gelopen, alles netjes afgewassen met water en zeep. En dan nog eens. En toen ik thuiskwam: uitgebreid een douche genomen.

Maar toch.
yuk.
bloed van mensen die ge niet kent: vies.

7 thoughts on “Bloed.

  1. Het is grappig: je verwacht iets heel fascistisch of wereldschokkends. Dan is er even de deceptie van: huh, was dit het maar?
    En dan komt het besef: getver! Inderdaad een potentiële nummer 1 in de walg-ranking.

  2. Maar allez.
    De gentse feesten zijn juist opmerkelijk rustig & vriendelijk, als ge ziet hoeveel volk opeengepakt staat met veel te veel drank binnen.
    Recent iets gelijkaardig meegemaakt. Niet fijn, maar ça va toch ?

  3. Dat is echt walgelijk ja, en verschieten… Gisteren was het hier ook prijs, op een pleintje in de straat stonden ze met een paar man een andere kereld keihard in elkaar te slaan, met ijzeren staaf en vanalles. Mens blijft dan staan en wil helpen, maar durft gewoon niet… Gelukkig was het allemaal snel gedaan. Zijn dan 10 minuten later eens gaan zien, maar dan was het slachtoffer gelukkig al weg, dus het zal dan erger geklonken hebben dan het was I guess. Was er toch mottig van…

  4. Ik ben nog steeds niet op de feesten geweest. Dat denk ik toch. En waarom hangt er verdroogd bloed aan mijn voorhoofd? Omg.

  5. Per toeval op je weblog terechtgekomen. Op het gevaar na om als ‘nostalgisch figuur’ te worden benoemd – wil ik toch kwijt dat de Gentse feesten, eind jaren zeventig toch van een ander allooi was dan wat we nu meemaken. De massa was er nog niet. De sfeer gemoedelijker. De worstenkraampjes afwezig. Nog geen grote publiekstrekker, nog geen pleinen die door de drukte moeten afgesloten worden …
    Succes met je blog én ik wens je nog leuke slotdagen van de Gentse Fieste – en ditmaal zonder bloed.:)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *