En al

De leuke dag die er bijna geen meer was.

Asperges met een zachtgekookt eitje, aan huis geleverde croissants (dankuwel Lien), een douche, naar de stadstocht met de lopende blogger en de nietlopende bloggers en fotografen, van daaruit met vriendin toet door de stad, een late brunch, een bezoekje aan het nieuwe huis (alwaar mijn fantastisch lief traplopers aan het uitbreken was), de aansluiting van B. en baby Lisa, en dan op weg naar de binnenstad voor aperitief op het Pakhuis-terras…het was allemaal ontspannen en vrolijk, vandaag.

Tot ge dan in de Lange Munt loopt en er vlak naast u een vrouw op de grond valt. En dat die stuipen krijgt en haar man haar probeert in bedwang te houden. En dat die vrouw blauw wordt en het bewustzijn verliest. En dat er gezegd wordt dat er geen pols meer is. Als ge u met de beste wil van de wereld niks meer weet te herinneren van de talrijke CPR-lessen die ge hebt gevolgd vroeger. En als ge dan langs de terrassen op de vrijdagsmarkt loopt roepend om een dokter of een verpleegkundige en in uw hoofd zit maar één zin: als er nu niks gedaan wordt, dan gaat die dood.

Dan is dat precies allemaal minder ontspannen opeens.

Een meisje dat passeerde herinnerde zich -thank god- wel nog haar EHBO-cursus en heeft de vrouw weer bijgebracht. Toen de ambulance er 25 (!) minuten later was, kon de mevrouw al opnieuw een beetje spreken. Dus het zal wel goed komen allemaal. En ik ga deze zomer op EHBO-opfrissing.

7 thoughts on “De leuke dag die er bijna geen meer was.

  1. Ik beweer het al jaaaaaaaaaaren, maar volgens mij moet een ehbo-bevret verplicht gekoppeld worden aan het rijbewijs, zodoende kunt ge er vrij zeker van zijn dat er altijd wel iemand in de buurt is die eerste hulp kan toedienen.

  2. mja, ik vind dat ze ehbo een vak op school moeten maken, en elk jaar opnieuw geven. want met zo ene keer een cursuske daar gaat ge nie ver mee komen hoor believe you me. ben spoed en intensieve verpleegkundige, en ik weet toch nog goed hoe groot voor mij zelfs de drempel was tijdens mijn eerste stages om te beginnen reanimeren. je leert dat maar door veel te doen jammer genoeg. en ik denk dat als je maar een keer die lessen volgt en er dan nooit meer iets mee doet, je er dan niets meer van weet tijdens een stresssituatie.

  3. Brrr, da’s verschieten he.
    Ook een paar jaar geleden eens een vrouw opgevangen die vlak voor mij tijdens de Gentse Feesten-stoet flauwviel maar ‘t was gelukkig zo erg niet. Ze kwam weer bij toen ik samen met een vriendelijke meneer wat water in haar nekje goot.

    Geen hartslag meer, djeezes, verschrikkelijke situatie. Ze zouden EHBO-cursussen om de x aantal jaren moeten verplichten.

  4. Veel mensen denken dat herhalen niet nodig is. Vaak denken ze alles nog te weten maar de details verdwijnen vaak. En die zijn juist zo belangrijk. Vandaar dat het belangrijk is om jaarlijks een EHBO cursus te volgen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *