Levensvreugde, zen en geluk.
Gisteren, toen wij in het uur tussen wolf en hond geheel onbezonnen besloten de dreamland hier vlakbij met een bezoekje te vereren, is enige tevredenheid over mijn leven nog maar eens bevestigd.
De goedheilig man was immers op bezoek aldaar, en naar het schijnt had hij gratis snoepgoed voor elkeen. Wat meterslange wachtende rijen ouders met van opgewonden anticipatie in hun broek plassende kleuters tot gevolg had, dat spreekt voor zich. Er werd gegild, er werd gehuild, er werd geroepen van Kenji, ik heb al tien keers gezegd dat ge daar moet afblijven, godverdomme. Onderwijl schalde de Sinterklaasmuziek luid uit de boxen en probeerden wanhopige moeders kleine choking parts uit de mond van hun peuterzoon te halen.
En had ik al gezegd dat de Sinterklaasmuziek luid uit de boxen schalde?
Wij liepen gezwind de rij voorbij, naar het rek van de vrachtwagens, kozen daar een cadeau voor het petekind om vervolgens vrolijk af te rekenen, daarbij de rij steeds zenuwachtiger wordende mensen nog een laatste blik toewerpend. We wandelden naar buiten, in de herfstmotregen, naar onze auto, lieten babyshambles heel luid hun muziekske spelen en zetten koers naar de afhaalchinees.
Levensvreugde, zen en geluk.
Ge kunt die goedheilig man ook rustig bij u thuis laten komen (of zelfs 2 samen op hetzelfde moment herinnert ge ‘t u nog?) terwijl ge gezellig voor de open haard zit te wachten en een rustig Sint-Maartens melodietje door uw CD-speler laat afspelen hoor ! En ondertussen vol spanning afwachten wat er in z’n goedheilig boek genoteerd werd het voorbije jaar -)
! Dit om u even op andere ideeën te brengen na zo’n frustrerend bezoekje aan dreamland/supra-bazar rond deze tijd !
ik heb twee woorden voor u:
WACHT MAAR
Ook met peuter (16 maand welliswaar, maar een peuter is een peuter) lukt het om gewind in en uit de speelgoedwinkel te walsen. Het helpt natuurlijk als het manneke in kwestie doodsbenauwd is van de goedheilig man.
WAZEGDE? Ik versta je niet, de Sinterklaasmuziek staat te luid!
Dat duurt ook maar zijn tijd, die adoratie. Ik was vrijdagavond, eveneens eerder toevallig, in diezelfde Dreamland, en de stoel voor de goedheilige man stond al klaar. Maar onder de indruk was ze niet meer, onze dochter wordt groot denk je dan.
Dus? Mensen met kinderen zijn marginaal?
Of mensen met kinderen die naar de Sint in Dreamland gaan zijn marginaal? Of mensen die zich laten vangen door de commerce? Zeg jij het maar.
huh? waar lees jij dat in godsnaam?
Tussen de regels door dacht ik zo’n beetje een verheven gevoel tov het kindersintgepeupel te vinden, maar het zal wel aan mijn interpretatievermogen liggen dan.
Goedemorgen,
Met veel plezier jagen we hem hier in Spanje elk jaar een paar maanden weg de lieve grijsaard.
Vriendelijke groet van de Spaanders voor de Vlaanders
@ March.
het enige wat ik gezegd heb is: blij dat ik geen kinders heb die op de schoot van sinterklaas moeten zitten.
Als jij daar verheven gevoel en dingen over marginaliteit in leest, vraag ik mij af over wie dat iets zegt.
Heb ik geluk dat ze hier de Sint niet vieren in Amerika ;-). Maar ja, een foto met de kerstman is dan ook wel weer een absolute must in de shopping malls… dus ik vrees dat ik er ook ga aan moeten geloven volgend jaar.
Oh, qua lawaai in Dreamland: dan heb je ook altijd van die leukerds die op die speciale bel of zo drukken en dan klinkt boven die sinterklaas (of kerst)muziek megaluid zoiets van “happy birthday”.
En ivm Sinterklaas, wij zullen wel weer slechte ouders zijn en veel vijven en zessen, maar ik herinner mij eigenlijk geen momenten van frustrerend lange wachttijden bij de Sint: wij keken op voorhand wanneer de Sint in de winkels kwam, en zorgden dat we er dan op dat moment niet waren. De Sint kwam op school en daar keken ze naar uit en ik vond dat meer dan genoeg. En ik heb nu toch niet de indruk dat een van de vier daardoor diep ongelukkig is.
@ Veerle: Goh, je zou Sebastiaan-Willem eens depressief moeten zien doen wanneer we het over de Sint hebben. Man man, die zit echt met opgekropt verdriet. 🙂
Woohoo, Babyshambles! “F*ck forever”, wà t een schijf!