Ja!

En om elke bocht buldert een andere berg uit de grond omhoog.

Gisteren –tijdens ons ontbijt op de bloemenmarkt– kwam er bij de koffie een glaasje advocaat. Ik persoonlijk vind dat advocaat altijd teleurstellend minder naar vanille smaakt dan ik gehoopt had, maar dat kan geheel aan mezelf te wijten zijn. Als ge vanillepudding wilt, eet dan vanillepudding en geen advocaat, zo zeggen weldenkende mensen. Ze hebben waarschijnlijk gelijk, maar dat kan mijn ontgoocheling niet temperen.

Alleszins: advocaat naast de koffie indiceert onmiskenbaar dat het gaat om een etablissement waar veel mensen op leeftijd komen. Die hebben dat namelijk graag. Net als een kannetje warm water, wist u dat? Dat kannetje water is een trend bij gepensioneerden. Officieel heet het dat de koffie anders te sterk is, dus dat een mens maar beter kan aanlengen. Maar het is even geheim als de kernwapens op Kleine Brogel dat het in werkelijkheid gaat over “ge hebt tons meer”. I kid you not.

Er zijn nog zoveel dingen die ik aandoenlijk en tegelijk ergelijk vind aan oude mensen in koffiehuizen. Het zijn die dingen die ge moet koesteren, en u voornemen dat ge het later net zo gaat doen. Zoals hoe ze hun bontmuts aanhouden onder het eten, omdat ze anders misschien gestolen gaat worden, hier in de grote stad. En hoe ze het uitgebreid hebben over het haar van de dienster en daarbij eigenlijk net iets te luid praten, door hun eigen hardhorigheid. Of hoe ze koekjes en suikerklontjes en ongebruikte melkjes in hun sjakoche moffelen, voor thuisgebruik en de kleinkinderen.
Ik probeer lief altijd te overtuigen dat ook te doen, dat wegmoffelen, maar hij wil niet. We hebben geen kleinkinderen en hij is geen bejaarde vrouw.
Een flauw wijf dat dat is jong.

6 thoughts on “En om elke bocht buldert een andere berg uit de grond omhoog.

  1. Zo herkenbaar “Doe er mij maar een glazeke water bij “. ” Juist :”het zijn die dingen die ge moet koesteren , misschien duurt de tijd vn het koesteren geen eens zo lang meer . En laat ze toch de kleinkinderen verwennen met hun potteke melk en hun suikerklontje , ‘t was “voor niets en zoveel of dat ge wilt….”

  2. Ik bestel altijd een koffie als ik weet dat er advokaat bij is, ik vind dat lekker, ook als ik eigenlijk geen zin in koffie heb. En mijn koekje moffel ik enkel in mijn mond.

  3. Bij later nalezen denk ik dat ik beter “” rond wijf had gezet in mijn vorige post. Kwestie van dat andere lezers hier mogelijk niet weten dat i. daar wel mee kan lachen.

  4. Ik pak nooit de suikerklontjes of de melkskes mee in mijn sjakosj. Maar wel altijd van die staafjes met een portie kristalsuiker erin. Zo coo-ool om dat thuis te gebruiken :p

  5. Gisteren heb ik toch voor ‘t eerst een zakje suiker meegenomen : maar er stond dan ook “Bloch” op : beetje nostalgie .

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *