Het voorprogramma trok op niet veel, al de rest wel. De Lotto-arena blijkt een ok zaal te zijn, met deftige akoestiek en vooral: goede circulatie. Vlot binnen, vlot buiten, vlot naar het toilet en vlot van de parking. Complimenten dus.

Maar vooral complimenten voor het weergaloze Queens of The Stone Age, natuurlijk, die zonder al te veel bindteksten de rock ‘n roll momenten aan elkaar regen. De lichtshow ondersteunde zoals het hoorde (dat intiem licht was bloody hell fantastisch) en we kregen alle hits die we wilden horen. Na de show een dikke zestig euri uitgegeven aan T-shirts, stickers en buttons.

Tot slot een bijzondere vermelding voor de immer lekkere Josh Homme, de enige man die op die manier met zijn heupen kan schudden, zonder dat iemand aan zijn geaardheid begint te twijfelen. Hij kan mij nog altijd krijgen. En mij niet alleen denk ik.