Neen!

Zwijgt dan toch, kalle.

Ik en mijn grote muil. Gisteren stonden wij samen klaar om richting school te karren voor een monitoraat, en net op dat moment: de deurbel. Nu is het tegenwoordig als de bel gaat meestal mijn buurmeisje die iets nodig heeft voor school — ze hebben thuis geen krant, wij wel en wij doen bovendien niet vaak ons oud papier weg. Dus zijn we verworden tot het documentatiecentrum van de BP, de laatste weken. Trouwes: gigantisch veel documentatiemappen moeten die gasten maken, tegenwoordig. Over kantoor-artikelen, over vacatures, over soorten bureaus, over ergonomie. Een beetje variatie in uw opdrachten, juf Handel. Maar ik dwaal af –. Het buurmeisje was op school, maar voor de deur stonden twee glimlachende mevrouwen. Met een folder in hun hand.

– Dag Juffrouw

(ze scoorden daar punten mee, moet ik zeggen. Ik word steeds meer mevrouw genoemd tegenwoordig en ik kan niet zeggen dat dat me bevalt)

– Dag dames
– wij komen eens langs om u te vertellen wat voor kracht en steun het geloof kan betekenen
– oei, maar dat interesseert mij eigenlijk niet
– dat is raar. mogen we u een beetje lectuur geven anders?
– Goh neen, ik ga dat toch niet lezen en dan is dat zo verspild. Ik heb echt geen interesse.
– Dat is raar (*wijst naar 11.11.11-poster aan mijn raam*), want ik zie dat u bekommerd bent om de Afrikaanse boeren en de bijbel zegt daar heel hoopvolle dingen over. Het geloof kan dat allemaal veranderen, de honger en de armoede. God zal iedereen redden.

Kijk. Dat, lieve lezers, is het moment waarop een normaal mens zwijgt, nog eens bevestigt geen interesse te hebben en dan de deur dichtdoet. Normale, verstandige mensen, doen dat zo. Mensen met een ingebakken huiver voor religie en een slechte zelfbeheersing, die doen dit.

– Daar heeft god, de bijbel en het geloof absoluut niks mee te maken.
– Dat mag u niet zeggen
– Dat mag ik wel zeggen. De mens, die moet die zaken oplossen. Vertrouwen op een god, dat is uw eigen verantwoordelijkheid ontlopen

Bon. Wat volgde was een uitleg van 10 minuten of de redding en de kracht en de blahblah. En het enige dat ik kon denken was: Waarom kunt ge ook nooit zwijgen, kalf dat ge zijt.

Na tien minuten heb ik resoluut gezegd dat ik geen interesse had en de deur gesloten. Misschien hadden ze hiernaast meer succes.

23 thoughts on “Zwijgt dan toch, kalle.

  1. waren dat getuigen van Jehova?
    Hmm laatste 2 keren heb ik die ogenblikkelijk weggekregen toen ik zei “oh maar ik ben katholiek, voel me daar goed bij en heb geen intentie op iets te wijzigen aan mijn overtuigingen”. Daar knappen ze precies op af bij mij.
    ‘t waren de laatste keer nochtans heel knap uitziende gasten voor mijn deur…misschien moet ik wat meer in discussie gaan :p.

  2. ah misschien helpt het folderke aannemen wel. Dat doe ik wel. Zo van “oh ja, jullie folderke wil ik wel eens bekijken”…aannemen en dan deur sluiten en dan naar papiermand lopen.

  3. hihi, zalig. Ik behoor tot de categorie die snel vriendelijk bedankt en de deur sluit. Mar bon. Ik ben ook altijd kortaf tegen telefoon-enquêteurs. Ik bepaal liever zelf hoe ik mijn tijd verspil.

  4. @ Goofball: NEEEEEEEEE! Nooit een foldertje aannemen, want dan komen ze de week later terug met de vraag ‘of je het foldertje al gelezen hebt en wat u er van vond.’ Pure marketing die getuigen.

  5. Troost je, die hebben een ultramodern gps-ondersteund databank systeem waarin je nu staat ingeschreven als “gaat de discussie aan”. Wees maar zeker dat ze terugkomen!

  6. @the hankster: ah nee da’s me nog nooit overkomen. gelukkig niet.

    En indien ooit, zal ik toch niet kunnen laten om te zeggen dat het klinkklare bullshit was dat erin stond (want dat was ook zo, ik heb er echt eens ingebladerd om te zien wat mensen kon motiveren om zo van deur tot deur te gaan leuteren). Zogezegde “logische argumenten” waar je haren van rechtkomen. scary stuff. ‘t is dus snel bij het oud papier gevlogen.

  7. Ha! Dat is niets vergeleken bij wat een schoolmakker van mij eens deed: de getuigen binnen vragen en blijven argumenteren tot ze het zelf kotsbeu waren en niet snel genoeg weer buiten konden zijn.

    ‘k Heb spijt dat ik daar de balls niet voor heb. 🙂

  8. Jamaar jamaar, ondertussen moet iedereen toch weten dat je aan die mensen gewoon kan vragen om jouw woonst te noteren op hun lijst ‘overslaan de volgende twintig jaar’ en zij doen dat ook.
    Allez, bij ons toch.

    Spreek die magische woorden uit en je bent er voorgoed vanaf.

  9. Juist zapnimf ik heb dat ook gezegd en ze lopen nu al jaren onze deur voorbij.
    Naast alle andere argumenten kan ik hen nog altijd niet vergeven dat ze me wakker belden de eerste morgen dat we getrouwd waren -) .

  10. Ik hoor meestal aan de klank van deurbel dat het alweer zo laat is, ‘t klinkt precies iets anders als die pezewevers op de bel duwen. Het is een tijdje geleden maar ik heb alvast een emmer water klaarstaan. Ik woon op het vierde, dus dat gaat nogal een “klatsch” gaan geven, hihi…
    Ik kan niet wachten tot ze er zijn. *Gnarl*

  11. Als ik ze zie staan voor mijn deur, met hun bruine anorak en hun aktentaske, dan komen mijn haren zodanig rap recht dat ik nog voordat ze zelf 1 woord kunnen uitbrengen: Weg, ksssjjjjt, van mijn erf, gij vieze vuile ruziestokers!”, waarna ik de deur in hun verbijsterende smoelementen dichtgooi.

    Dat werkt ook.

  12. Ik heb twee van die kereltjes ooit eens overdreven vriendelijk begroet door ze een hand te geven, een schouderklopke en vervolgens te vragen als alles goed was. Blijkbaar veroorzaakt zoiets pure opschudding en paniek, want ze waren sito presto weer weg… 🙂

  13. Zeggen dat je van Jedi doet en je lightsaber bovenhalen. Ja ik heb een ligthsaber liggen speciaal hiervoor, jammer genoeg woon ik op een appartement en zijn die mannen altijd al gaan lopen vooraleer ik beneden sta 😉

  14. Ik heb mij laten wijsmaken dat wie met hen in discussie gaat, meteen op de lijst van “potentiële bekeerlingen” komt waarna je binnen de korste keren hun beste overtuigingsteam aan je deur krijgt. Dat zijn die twee die altijd hun bijbel al tussen de deur hebben steken voor je die kan dichtslaan en je slinks proberen te overhalen met remedies uit te bijbel tegen sproeiende katers…

  15. En zo heeft het buurmeisje dan meteen documentatiemateriaal voor een map over godsdienst (of huis-aan-huis-verkoop).

  16. “Vertrouwen op een god, dat is uw eigen verantwoordelijkheid ontlopen”.

    Zo juist. Maar dat aan de deur zeggen… Moet je toch maar doen!

  17. tsss tsss tsss… hier een voormalige jehova’s getuige…als jullie dé remedie willen moeten jullie maar een seintje geven :p (ik kan uren doorbomen over mijn verleden -of eerder kinderjaren- als getuige hoor ;))

  18. Wat perfect werkt (ik heb het zelf uitgetest): “Beste mensen, ik zou hier geen voet binnenzetten mocht ik u zijn, want hier huist de Duivel.” Schitterend hoe die oogjes plots erg groot worden, en indrukwekkend hoe snel ze zich uit de voeten maken. En nooit meer weerkeren.

    Ik ben intussen verhuisd, en ik kan niet wachten tot ze op dit nieuwe adres weer komen aanbellen, om mijn taktiek nóg eens uit te proberen. Joepie!

    (Voor alle duidelijkheid, en ter geruststelling van ongerusten allerhande: dit is het enige moment dat ik me ooit ingelaten heb met satanistische praktijken)

  19. Ze willen ons altijd bekeren op reis. Doordat ik af en toe niets durf zeggen zijn we o.a. al bv. in een ochtendmis beland in Singapore. Tegenwoordig zeg ik dat ik “devoot katholiek” ben en dat helpt precies heel effectief, ze zwijgen onmiddellijk ;-).

  20. allé zeg, ik begin mij serieus beledigd te voelen met al die simpele ‘truken’ die jullie gebruiken.

Leave a Reply to Yucca Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *