Year: 2009

En al

2010.

Net als vorig jaar krijgt u vanzelfsprekend alvast wensen. Voor een mooie, warme en onstuimige avond, straks. Doe voorzichtig met het fonduestel en de dingen die heet uit de oven komen. Zie mensen graag, en kus om 12 uur.

En voor 2010? Dat er vrolijkheid moge zijn. En liefde, onbezorgdheid. Zomernachten met goede vrienden op een kaarsverlicht terras. Ontroering en liefde. Vriendschap en gezondheid. Als u een baby verwacht: dat het schoontje mag wezen, en kerngezond mag zijn. En dat het vanaf dag één moge doorslapen ‘s nachts.

En dat alles, maar dan ook alles, beter mag meevallen dan eerst gedacht.

Happy 2010!

En al

Het wordt nooit wat met mij en van die projecten.

Het is 31 december en ik zit nog maar aan maart in het facebook-gedoe. Ah. Dan is ook dat maar iets onafgewerkt, zekers. In het licht van de eeuwigheid is zoiets amper van enig belang te noemen.

Een jaar geleden leefde onze familie de week tussen doodgaan en uitvaartviering. Er was vooral veel verdriet. Nu die verjaardag er is, is er nog steeds verdriet, dat spreekt. Maar voor de rest is alles beter dan een jaar geleden, durf ik te zeggen. Het leven ging hard, dit jaar, en het werd opeens compleet op 7 augustus.

Ik was een beetje dik bij het begin, gigantisch in het midden en ben even licht (*kuch*) als voordien op het einde. En hoe meer ik gewicht verlies, hoe meer die dochter van ons groeit en groot wordt. Ik sta erbij en kijk ernaar, ook op de laatste dag van het jaar. En dat hoop ik vooral volgend jaar ook te doen: rust te vinden, mijn baby zien opgroeien tot een peuter, en dat met mijn lief en dierbaren aan mijn zijde. En dat die allemaal gelukkig en gezond mogen zijn.

kinderspam

Mira en de reis.

Onze uitstap aan zee was trouwens meteen Mira’s eerste reisje. Daarvan gesproken

– baby’s hebben veel grief. Wat ik allemaal moest meesleuren voor 3 dagen, ik had dat helemaal niet zo ingeschat van tevoren. Baby’s zouden standaard met een portebagage en zo een box voor op het dak moeten komen. Voor het grief in te steken é, niet de baby. Dat zou gelijk helemaal verboden zijn door kind & gezin.
– Mira is niet zo’n baby die zich vlotjes aan nieuwe situaties aanpast. Hoewel ze vrolijk en blij was, was het toch te merken dat ze ietwat van slag was: slecht slapen, niet vlot drinken, opeens een dutje doen van bijna vier uur overdag. En toen ze thuis was een hele middag doodcontent gewoon liggen en zitten rondkijken. Yes, I know this house, zag ik haar denken.
– Een reisbed heeft gaasjes aan de zijkant. En Mira krabt daaraan. In het midden van de nacht. Op dertig centimeter van mijn hoofd. Joy!

Ja!

Aan zee.

En zodoende gingen wij naar zee, op uitnodiging van de mama van Catherine en Ine. Zij verhuurt namelijk sinds kort appartementen in Oostende, en we mochten uitproberen en feedback geven. Een soort try-out dus. En het werden twee fijne dagen: het appartement is zeer mooi en ingericht, met veel smaak en is voorzien van alle comfort. Een massagedouche, heerlijke bedden (en ik heb een moeilijke rug, dus ik weet waarover ik praat), een perfect uitgeruste keuken (aargh, die koffiemachien, dat zou hier ten huize ook niet misstaan) en zeer goed gelegen. Een paar minuten stappen naar de zee, een paar minuten naar allerhande winkels en vlakbij de kusttram. Het is nu geen weer om het te gebruiken, maar er is ook een mooi terras waar het in de zomer waarschijnlijk zeer fijn is om van BBQ te doen.

Added bonus: Lieve verhuurt een aantal extra’s die het verblijf de voordelen van een appartement (het comfort, de ruimte, de privacy) en van een hotel geven: zo kan je lakens en handdoeken bestellen, er kan voor een ontbijt gezorgd worden (zelfgebakken brood, kaas, zoet beleg, kiwi, cake en appelsienen om te persen). Bij aankomst was de frigo voorzien van de essentials: water, frisdrank, bubbels,… En we huurden een doos “basics”: al die dingen die je normaal moet meesleuren naar een appartement (tabletjes voor de vaatwas, wat kruiden, keukenhanddoeken, mosterd, olijfolie, keukenrol,..), en die wij sowieso voor de helft vergeten. Goed tegen de stress, zo’n doos.

Een adres om te onthouden dus, en in de zomer een keer terug te komen.

Info op de website.

En al

Maart op facebook.

Mijn lief kwam op de Rode Loper, want hij had nog steeds een BV-momentum. Ik deed veel stagebezoeken en schreef mijn studiefiches voor dit schooljaar. Het was tetteneiland op de lichtbak, blijkbaar, en er werd een vuil verhaal verteld over ciska in de bosjes. Patricia De Martelaere ging dood, en de zon scheen voor het eerst na de winter. Ik werd tante van de prachtige Noor, werd afgewezen door de ugent-creche en begon als een waanzinnige opvang voor de dochter-in-de-buik te zoeken.

En verder ook:
Ilse heeft vier uur babylijst gelegd. VIER uur. (Tue, 31 Mar 2009 17:07:40 GMT)
Ilse heeft daarnet vier giechelende studiemeesters een foto zien nemen van een open beerput. Waarom vraagt u? Ik heb er geen gedacht van. (Fri, 27 Mar 2009 11:08:18 GMT)
Ilse remembers quiet evenings trembling close to you (Thu, 26 Mar 2009 10:35:40 GMT)
Ilse is een halve kilo vermagerd, en toch groeit XX goed. Snickers for everyone! (Fri, 20 Mar 2009 15:50:58 GMT)
Ilse heeft dingen gezien die ze beter nooit had geweten. baby-info-avond, my funky ass maat. (Thu, 19 Mar 2009 20:38:44 GMT)
Ilse was even in paniek over vermiste harde schijf en geen backup (Thu, 19 Mar 2009 15:19:17 GMT)
Ilse vindt het raar als mensen die haar lief niet kennen hem “henkie” noemen. niemand die hem kent, noemt hem henkie. Waar komt dat vandaan jong? (Wed, 11 Mar 2009 18:44:25 GMT)
Ilse heeft kleren die ruiken naar de boot aan. (Wed, 11 Mar 2009 11:51:02 GMT)
Ilse heeft gedroomd dat er een struisvogel in huis zat, deze nacht. (Wed, 11 Mar 2009 10:51:58 GMT)
Ilse en henk denken dat het grappig zou zijn om al hun kinderen dezelfde voornaam te geven en dan een verschillende familienaam (Sun, 01 Mar 2009 21:54:57 GMT)