HALLO!
Gister na de middag belde ik even naar vriendin klijn, om de avondplannen te finaliseren. Dochter Helena, 2-en-een-half en bijzonder flink schoolgaand tegenwoordig, liet op de achtergrond weten dat zij ook wilde telefoneren. Dus werd de walkitalki doorgegeven.
– HALLO!
– Dag Helena
– HALLO!
– straks komen wij naar jullie, hé, helena
– ja. jarig! (mompelt dingen die ik niet begrijp)
– euhm. ja. weet jij waarom wij komen, helena?
– JA!
– het is feest é, weet jij welk feest?
– JA!
– het is nieuwjaar, straks, daarom komen wij
Waarop helena minutenlang onverstaanbare dingen begon te brabbelen, die ik wanhopig probeerde te begrijpen. Dat lukte niet. Tot ze opeens riep
U kapoen, Helena. 1 januari 2009!
En zo hoorde ik haar allereerste nieuwjaarbrief. Niet voor mij bestemd, eigenlijk, maar who cares.
Glimlachen moet ik van zoiets.
da’s wel schattig
Dat is wel enorm schattig, zoveel kindjes kunnen/willen het nog niet doen wanneer je recht voor hen zit en die doet dat gewoon al via telefoon, nice 🙂