En al

Pompoen.

Toen ik dit weekend mijn bureau opruimde, viel mijn oog opeens op een plastiek tasje, half weggeraakt achter een kast. Bleek er een pompoen in te zitten. Voor u dat vreselijk gek vindt en denkt dat wij hier groenten laten rondslingeren op de meest absurde plaatsen: toen mijn meme in oktober een paar pompoenen uit de tuin meegaf, was onze keuken er nog niet. Het bureau was toen een beetje een opslagplaats. En ik kwam het al te zeggen: half weggeraakt achter een kast.

Maar goed. Daarnet besloot ik dus soep te maken, van die laatste pompoen van dit jaar. En terwijl de uien en het pompoenvlees zachtjes sudderden in de boter, drong het opeens door: misschien is dit wel de laatste keer dat ik groenten klaarmaak uit de grootouderlijke moestuin. Want wie gaat er nu het onkruid wieden en de tomatenplanten ontluizen? De boontjes planten en de patatten opspitten? De zurkel en de salade uitstekken?

Het voelt als het eind van een tijdperk, gelijk.

5 thoughts on “Pompoen.

  1. Wat een domme vraag. Dat ga jij toch doen ? Geen grotere voldoening dan die pompoenzaadjes in de grond te stoppen en het proces van het begin te volgen. De soep zal nog lekkerder zijn !

  2. Ik begrijp wat je bedoelt. Heb ook al een keer zo iets meegemaakt wat het einde van een tijdperk leek te zijn, en het vreemde is dat de kleine dingen dan eigenlijk nog het hardst aankomen, vind ik.

    On a totally different note: is een een houdbaarheidsdatum op een pompoen? Ik bedoel maar, van oktober in een zakske en pas nu de pot in: heeft dat geen gevolgen?

  3. Neenee dat heeft geen gevolgen : een pompoen kan je vrij lang houden (maar best niet in een zakske in uw bureau -) ,zolang hij niet bevriest : voor het geval jij of i. interesse heeft : ik heb er hier nog een 4-tal in de kelder liggen .

Leave a Reply to klijn Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *