kinderspam

Nachten.

Deze nacht heeft Mira voor het eerst op haar eigen kamer geslapen. Ik met de babyfoon aan mijn oor, dat spreekt, ook al is het vlakbij onze kamer. Een kleine stap naar de overkant van de gang, een grote stap richting volwassendom, u kent dat wel.

Zij heeft er hoegenaamd geen last van gehad, wat dat dicht-bij-mama-willen-zijn wel enigszins relativeert, natuurlijk. Ik daarentegen heb bijzonder onrustig geslapen, steeds onbewust geconcentreerd en luisterend of ik haar niet hoorde.
Deze ochtend, nadat ze om zes uur eten had gekregen, dommelde ze rond zeven uur terug in. Dus heb ik haar nog een uurtje in bed gelegd, want rond half negen brengen wij lief naar het station tegenwoordig. En toen heb ik wel vast geslapen. En gedroomd zelfs: dat ik haar thuis had gelaten terwijl ik naar het station ging, omdat ik haar niet wakker wilde maken. En toen ik thuiskwam stond de kinderbescherming hier om haar mee te nemen. The horror.

Ik heb ook gedroomd dat mijn mama steunzolen moest, maar dat doet waarschijnlijk weinig terzake voor dit verhaal.

7 thoughts on “Nachten.

  1. goh ja, ik droomde nogal veel van die verschrikkelijke ‘vergeet’verhalen en van die dingen over Arne tijdens de eerste maanden. Wat zijn nieuwbakken mama’s toch extra angstig hé. Dat extra gaat dan weg en dan ben je nog gewoon maar angstig.
    Mira doet dat precies heel goed hé. En de mama natuurlijk ook 😉

  2. Ik heb nog altijd schrik dat ik hem niet ga horen ‘s nachts, nochtans ben ik een lichte slaper. En enkele nachten geleden had ik een ontvoeringsdroom, compleet met helicopter en al. Dat moederinstinct toch!

  3. Ik droom altijd dat mijn baby al kan praten. Haar eerste woordjes waren: “Een muis, een muisje!” (wijzend naar de muis die achter mij over de vloer trippelde, jaja want ik heb een grote angst voor een muizenplaag in huis, na ooit meegemaakt in de vorige woonst). 😀

Leave a Reply to Sandrien Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *