kinderspam

Ik ben wel stil en voorzichtig, natuurlijk.

Als wij ‘s avonds gaan slapen, dan moet ik altijd nog eens langs Mira’s kamer. Dat is best spannend: de plankenvloer in de gang voor haar deur kraakt heel luid, en in de stille nacht klinkt dat als een boom die omvalt in een doodstil bos. Het is niet zo, ik weet dat wel, maar de schrik om de baby wakker te maken zorgt ervoor dat alles harder lijkt.

Ik ga dan haar kamer binnen en kijk naar haar. Ze ligt in haar bedje, de armen uitgestrekt naast haar hoofd en dat is zo’n mooi beeld, ge hebt daar geen gedacht van. Ik froemel dan even aan het deken en stop haar nog eens in.

Het vreemdste is echter dat ik haar absoluut moet aanraken. Bij voorkeur zachtjes op haar hoofd, maar minstens even aan haar handje. Ik weet dat als ze licht slaapt, ze zou kunnen wakker worden, maar ik kan het toch niet laten. Ik maak mezelf wijs dat ik moet voelen of ze het wel warm genoeg heeft. Maar eigenlijk is dat maar een uitvlucht. Ik moet gewoon haar huid nog eens aanraken, anders slaap ik niet.

10 thoughts on “Ik ben wel stil en voorzichtig, natuurlijk.

  1. Yep, dat doe ik ook élke avond bij mijn twee meisjes. Het is bijna een dwanghandeling 🙂 De oudste slaapt muurvast, de jongste helemaal niet, dus daar is het telkens ook heel spannend.
    Een van de mooiste momenten van de ganse dag, vind ik dat.

  2. Ze zien er dan ook zo lief en onschuldig uit. Ik kan niet weg gaan zonder een klein kusje. Is dat niet eigen aan mama zijn?

  3. Ik deed dat vroeger ook. Ik kon niet in mijn bed kruipen zonder mijn ronde te doen: vier keer onderstoppen, vier keer kusje geven, vier kindjes die sliepen ‘als een reus van een roos” (het favoriete versje voor het slapengaan).
    Nu doe ik dat gelijk niet meer. Hoe zou dat toch komen?

  4. Yep, het avondritueel hier ook thuis. Alle bedjes langsgaan, onderstoppen en een aai over de bol anders voel ik dat er iets mankeert en slaap ik niet goed.

  5. hehe, en dan zo bij de plank die verschrikkelijk kraakt (bij ons de eerste waar je opstapt in haar kamertje) kei hard uwen adem inhouden…like that would make the difference 😉

  6. herkenbaar! elke avond heeft ie zich blootgegooid, elke avond leg ik terug zijn donsdekentje goed, 5 min later ligt ie alweer bloot 🙂

  7. heel herkenbaar 🙂
    ik vraag me af hoelang je die drang blijft hebben om zenog even te zien en te voelen slapen 🙂

Leave a Reply to nele Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *