kinderspam

Nieuw! *flitslicht* Nieuw!

Het is misschien vreemd om te zeggen, maar sinds een paar weken hebben wij precies een nieuwe baby. Ik weet niet hoe het komt, maar Mira is helemaal omgeslagen. Ze was voorheen ook het grootste deel van de tijd een vrolijk kind, maar ze was ook — hoe zullen we het vriendelijk zeggen — nogal high maintenance. Ze is snel voor haar leeftijd, en begrijpt veel. En ze heeft daardoor veel frustraties. Een bewerkelijke baby, die als het haar niet zinde haar toevlucht zoekt tot hysterie. Ze heeft namelijk door dat onmiddellijk volledig door het lint gaan meer effect heeft dan een beetje jengelen. Man, mijn dochter kan krijsen, u heeft daar geen gedacht van.

En er waren dagen dat ze voor het minste krijste. Niet genoeg aandacht? Keel open. Niet kunnen rollen? Keel open. Bij iemand anders dan mama op schoot? Keel open. Op een bepaald moment wilde ze zelfs niet meer door Lief getroost worden. Alleen door mij. Ze wilde niet slapen, was doodmoe, wilde de hele tijd gedragen worden: the works. En hoewel ik mijn dochter onvoorwaardelijk en doodgraag zie, stond het huilen me af en toe nader dan het lachen als ze zo’n buien had. Vooral omdat de wereld u dan ook nog eens overspoelt met goede raad. “Ge moet haar eens laten schreien, ze is verwend.” Tot ik haar liet schreien en ze dat dus anderhalf uur volhield. Met gebalde vuisten en een wijdopen keel in haar park. Anderhalf uur. En dan was het voor mij genoeg, alleszins.

De laatste weken is het vreemd, eigenlijk. Vorige week waren we bij mijn grootmoeder en zij en haar zus wilden Mira allebei vastpakken. Ik zette me schrap voor een scene, maar baby zat vrolijk op schoot te lachen. Tot twee weken geleden huilde ze van rond half zes tot acht uur, iedere dag. Nu is ze daarmee gestopt. Dinsdag is ze nog eens boos geworden in de creche en sindsdien niet meer. Dat is een volle week. Zonder woede-aanval. Ze heeft nog een paar keer gehuild, maar dat was (a) omdat ze honger had of (b) omdat ik een shitload fysiologisch water in haar neus aan het kieperen was. Geen abnormaal gedrag, dus.

Misschien is ze er overheen gegroeid? Misschien verveelde ze zich steendood, zo alleen thuis met mij? Misschien komt het binnen een paar weken keihard terug, die buien?

Maar ondertussen is het een zaligheid: ze schatert de hele tijd, is supervrolijk en alles is ok: ze wil bij iedereen op schoot, ze is gemakkelijk bezig te houden, doet regelmatig een tukje en zit over het algemeen bijzonder goed in haar vel. En dat terwijl ze dus wel degelijk ziek is. Ik geniet van ieder moment. En duimt u even mee dat het blijft aanhouden, dat voorbeeldig gedrag?

8 thoughts on “Nieuw! *flitslicht* Nieuw!

  1. Dat gaat uiteraard kei hard zo blijven (tenzij er nog eens een sprongetje komt, ge weet wel van oei ik groei toestanden)! Net zoals Jools nog altijd kei hard doorslaapt van 20u-8u (ge weet wel, van die keer al toen gij zei dat het kei hard niet zo ging blijven 😉

    Hip Hoi voor Mira! Goed bezig zo! Geniet er van!!

  2. haha! de volgende keer dat ze zo’n krijsperiode heeft zal ik u bellen om te babysitten ipv klijn 🙂

    maar het is een schatje, dat wel. zelfs als ze lastig is, is het nog een schatje.

  3. LOL, dat van Lien moet een mens véél horen hé, maar dan serieus gemeend ! :-))
    Nee echt, ik had dus ook zo’n exemplaar, en het is NIET te onderschatten. Wij hebben foto’s van onszelf met van die gehoorbeschermers op, zo van die dingen die straatwerkers dragen. Echt ! Want dat geluid was soms niét te harden. Wij vonden het alleszins niet normaal, we hebben er dan eens een decibelmeter bij gehaald (Man heeft dat in huis voor ‘t werk), bleek ze 101 db te produceren !! Luider dan een straaljager en een drilboor, mijn dochter, dames en heren ! Hebben we allemaal fotografisch bewijs van, voor later, anders gelooft ze ‘t nooit. Enfin, op een bepaald moment ging dat alles gelukkig ook voorbij, om over te gaan naar de bekende oei-ik-groei-fases … dat boek kun je na een tijdje wegleggen, het enige wat werkelijk klopt , is dat het een paar weken op en een paar weken af gaat en dat is drie jaar later nog steeds zo. Een paar weken een voorbeeldig kind !! Dan een paar weken een moeilijker exemplaar. En zo gaat het in golfbewegingen. Genieten van de UP !!!

  4. Ik zie dat mijn hard labeur niet gewaardeerd wordt.

    Mira en ik zullen dat kleine akkefietje later wel zelf uitklaren, als ze met die uiterst hippe vriendin van haar zagende moeder aan de toog zit ;o)

  5. ge zoudt beter eens met de hippe moeder op café gaan gij. of gaan we daar ook nog 16 jaar mee wachten?

Leave a Reply to edith Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *