Ja!

Achteruit, dat is gemakkelijker.

Dus, ik rij even de oprit af en dan achteruit weer op, dan is dat gemakkelijker om het grief uit te laden.

Dat zei hij eerder die middag, mijn lief. We waren net het domein in dardennen opgegleden en één wiel zat al half in de sneeuw gedraaid. Voorafgaand waren we trouwens met veel moeite het chaletdorp doorgeploeterd. Veertig centimeter sneeuw, en zoals dat gaat bij ons: winterbanden, sneeuwkettingen, god noch gebod.

(daarvan gesproken. Al wie zegt dat het al vierkant draait, daar in de walen: ge doolt. De wegen waren er – het chaletdorp niet meegerekend, maar dat is privédomein – perfect vrij, geen spatje sneeuw of ijs op de baan. Eat that, Vlaamse chaos op de baan bij 1 cm winterse neerslag.)

Maar de oprit af dus, en dan de oprit weer op achterwaarts dus, dat was het plan. Ik deed het enige wat ik kon doen: ik trok ietwat schamper een wenkbrauw op, grinnikte en nam mevrouw-mijn-dochter mee naar binnen om een banaantje te eten en het vuur alvast aan te zetten. Wie mijn lief in het echt kent – of wie _een man_ in het echt kent – zal namelijk beamen dat zulks de beste oplossing is. Als het eenmaal in het kopke zit, dan heeft het weinig nut om praktische bezwaren zoals veertig centimeter sneeuw aan te voeren.

Achter het raam keken mini-me en ikzelf die middag toe hoe achtereenvolgens:
(a) de vader aka het lief de auto finaal vastreed in de straat vlak voor de oprit,
(b) een westvlaams manmens met een schop kwam aandraven,
(c) de manmens en nog een manmens en de vader aka het lief begonnen te delven,
(d) de auto met zot roterende wielen nog dieper in de sneeuw vastkwam
(e) een vijfde (ja, vijf inmiddels) manmens zijn 4×4 van de oprit haalde om de auto los te trekken
(f) het touw van de sleepinstallatie brak en
(g) de auto uiteindelijk werd losgeduwd dankzij de assistentie van manmensen 7 en 8, maar wel nog steeds niet gedraaid was.

En zo reed hij de tweede keer de oprit van onze verblijfplaats-voor-een-week-op. Opnieuw voorwaarts, drie kwartier later. Onder het goedkeurend oog van 8 manmensen, als bijtjes aangetrokken tot het kleverig glas cola dat een vastgereden auto blijkbaar is voor manmensen.

An afternoon well spent, owyes.

7 thoughts on “Achteruit, dat is gemakkelijker.

  1. 🙂
    Maar je hebt ook absoluut gelijk wat de wegen daar betreft. Wij waren in de Oostkantons en daar lagen in het hele dorp niet alleen de wegen maar ook alle voetpaden sneeuwvrij. Maar ja, ze ruimen daar ook eerst en strooien veel minder.

  2. schitterend ! hihi
    mijn lief wil ook altijd achterwaarts onze oprit oprijden – ‘da’s toch veel gemakkelijker om te vertrekken’ – , wat met de 10 cemtimeter en de miniheuvel aan het begin van de oprit al niet goed lukte: spinnende wielen, naar achter en weer naar voor en weer naar achter en hup, vast in de sneeuw, duh!
    Maar ho maar, een schop uithalen, dat is een brug te ver… blijven gaan en ‘t is hem uiteindelijk nog gelukt ook. Mijn held ! 😉

  3. Ik beaam volledig voor de wegen in de Ardennen: ongelooflijk hoe die kleine wegen erbij lagen terwijl het veel gesneeuwd had. Dat doen wij ze niet na, zo te zien de laatste weken.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *