Eerst.
Het eerste uur van de examenweek, dat is het meest draaglijk. De examens van de week voordien zijn allemaal in het weekend gecorrigeerd, en er heeft nog niemand ingediend. Dus moeten er nog geen aanwezigheden gecontroleerd worden, nog geen bestanden over gezet worden, nog geen theorievragen tussendoor al verbeterd worden.
Er is enkel koffie, kijken naar werkende studenten en stilte.
Binnen een half uur is het alweer voorbij, en dan krijg ik stress: ik ben obsessief in mijn controle of ik wel alle bestanden heb en wel alles kan openen. Ik ben compulsief in dingen aan elkaar nieten en alfabetisch sorteren. Nog vier dagen, nog 170 studenten.
Maar nu even enkel koffie en stilte.
Oeh! Zo herkenbaar!
Sterkte!
Nog even dus! Ik veronderstel dat je nadien een (wel)verdiende vakantie hebt?
Hoho herkenbaar die stress : en toen waren er geen computers (misschien was dat gemakkelijker ) , lag de living , bureau enz… vol pakken : te doen ! literatuur gedaan , de rest nog niet … deze zijn klaar !
Het ging niet om zoveel exemplaren als bij jou maar het waren toch bundels van een 20-tal blz. Nederlands voor eeen 10-tal klassen ( telkens 20-tal lln. ) en dan nog Mavo dat wel sneller verbeterde
En als titularis kwam dan het rapportdeel : zorgen dat je alle punten binnenkreeg , alles tellen hertellen , een derde keer tellen en het naderen van die deadline . De laatste nachten werd er meestal met 2 gewerkt . En als dan ergens een fout opdook … horror .
Maar ze hebben zoveel vakantie in ‘t onderwijs .
By the way : ontstress op deze memorabele dag voor de familie-archieven -) .