kinderspam

Al bij al: eitje jong.

Vandaag was D-day bij ons. D, zoals in diabolo. Ik som even op, ter bevrediging van uw nieuwsgierigheid en voor mijn eigen familielog.
– mental note: van tevoren geen sites meer lezen over mogelijke complicaties. Het interwebs is een bitch, jawel.
– om zeven uur daar moeten zijn betekent voor een moeder blijkbaar om vier uur klaarwakker zijn. Om vanaf dan naar het plafond te staren en rampscenario’s te bedenken. Wist u al dat ik niet echt een optimistje ben, eigenlijk?
– de dochter was vrolijk: geen spel gemaakt over het feit dat ze geen melk mocht, de wachtkamer bij aanmelding gecharmeerd, goed gespeeld.
– Tot het moment dat ze een armbandje met haar naam aanmoest, that is. Blijkbaar was het een lelijk armbandje, want de stap tussen vrolijk en hysterisch bleek behoorlijk klein. Tip voor de ziekenhuizen: roze armbandjes, of iets met een clown misschien
– Als de dochter hysterisch is, is de dochter niet zo gemakkelijk meer te kalmeren. We will always remember the horrible fight to put on the operation dress.
– Uw peuter in zo’n hoog bed met hekjes zien zitten, in een operatiehemdje, terwijl ze door de gang gereden wordt, dat is gelijk of ze een mes recht in uw hart duwen.
– Ik sta blijkbaar met een kapje en schort van de OR. Getuige de MAMAAA MOOOOOI die de dochter herhaaldelijk uitriep.
– het in slaap doen was niet zo erg, het wachten daarna: de langste 25 minuten van mijn leven.
– na een vijftal minuten huilen en hangen is de dochter van de schoot gesprongen en beginnen spelen. Problem solved.

14 thoughts on “Al bij al: eitje jong.

  1. Amai, blij dat dat voorbij is waarschijnlijk! Benieuwd naar de resultaten, hopelijk geen oorontstekingen meer!!!!

  2. … en dan nu: 4 keer, zoals bij onzen Tim. De laatste keer een jaar of wat geleden. Oren, ‘t zijn bitches.

    Het in slaap doen is raar hé, zo snel dat dat gaat.

    Allez, dikke zoen op haar oor! Hopelijk is ze er met één keer van af!

  3. Toen de onze geopereerd moesten worden, mocht ik ze telkens naar de operatiekamer dragen en zelf neerleggen op de tafel en hun handje vasthouden tot ze (bijna) in slaap waren. Ik content.

  4. Bij mijn dochter Annabel waren die buisjes na 6 maand al weer spoorloos verdwenen. Gelukkig zijn de oorontstekingen ook niet meer zo frequent teruggekomen en was het niet nodig er nieuwe te steken.

  5. Super dat het goed gegaan is! En nooit overinformeren, daar laat je alleen maar slaap door.

  6. Mensenlief, zonde dat het is, dat ik u niet eerder ontdekt heb. Al is dit ook wel zeer plezant, denk dat ik nu voor een paar maand drie uur per dag nodig heb om bij te lezen. En ik heb niet eens drie uur per dag.
    Schrijven zoals gij doet, dat wil ik ook kunnen.

Leave a Reply to Michaël Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *