En al

Street cred zero: hierzo.

Dus. Ik sta les te geven, voor mijn bomvolle klas, en ik zwaai met mijn arm. Ik doe dat, met mijn armen zwaaien, omdat het deel van mijn motoriek is en omdat de huidige generatie jeugdigen bewegende beeldjes gewend is en zich moeilijk kan concentreren op stilstaande beelden. Maar ik zwaai dus, en in het gezwaai raak ik mijn handtas, die op de grond valt. Omgekeerd (natuurlijk). En de tirette was niet toe (natuurlijk). En dus lag de inhoud op de grond, tentoongespreid aan de nieuwsgierige blikken van 37 negentienjarigen.

Vijf balpennen. Een ritsel kleingeld. Een labello. Een verfrommeld ziektebriefke. Vijfhonderd kasticketjes. Een tube mustella luierzalf. Een pamper. Een strip dafalgans. Drie half opgegeten vitabiskoeken. Een stuk boterham. Een speelgoedhertje. Een papieren zakdoek waarmee ik een peuter-choco-mond had afgeveegd en die er redelijk degoutant uitzag.

Really. Bijna even genant als die keer dat mijn haarrekker aan de muur was blijven plakken nadat ik ertegen had geleund tijdens het lesgeven.

23 thoughts on “Street cred zero: hierzo.

  1. Het speelgoedhertje. We hadden het moeten laten verdwijnen in de gips van Tom. Dan was dat toch al minder genant geweest.

  2. Leve het zwaaien met de armen! Ik kreeg er op de lagere school altijd opmerkingen over en het vriendelijke verzoek er mee te stoppen. “Ge zijt toch geen Italiaanse” is de meest bizarre reactie van een juf die me is bijgebleven.
    Soit, ik heb zo menig pennenzak en rommelbak des jufs van haar bureau gestoten tijdens een spreekbeurt. Maar nooit hadden die zo’n kleurrijke en charmante inhoud als jouw handtas! 🙂

  3. Ben een vaste lezer, maar heb nog nooit gepost, maar deze keer was dit iets te herkenbaar…

    Hilarisch. Je hebt net de inhoud van mijn handtas beschreven. En als wij onze auto eens zouden uitschudden, zou waarschijnlijk ongeveer dezelfde inhoud tevoorschijn komen. Leve de oversized handbags !

  4. Heb ik toch even mijn thee uitgeproest bij het lezen van die laatste zin zeker. Al een geluk dat mijn collega’s nog niet toegekomen zijn.

  5. Haha, zo grappig! Zijn er youtubefilmpjes beschikbaar?
    Mijn handtas bevat geen enkel babyartikel. Edoch, rommel genoeg. Ben ik nu abnormaal?

  6. Dat zwaaien met de armen en met mijn handen : zo herkenbaar . Soms vond ik het erover van mezelf en dacht “Volgende keer hou ik mijn handen stil achter mijn rug ” . Maar onnatuurlijk dat dat was mens , ik hield dat geen 2 minuten vol : ik moest (het was sterker dan mezelf ) elke zin ondersteunen met lichaamstaal ! En die saccoche : ik bracht me nu een reuze-exemplaar mee van Tenerife : wat daar in kan , niet te geloven -) : gevolg aan de kassa van Delhaise wil je snel een zakdoekje nemen en plots komt er een pamper te voorschijn .

  7. Hahaha! Dat stuk boterham! Maandverbanden, tena lady of tampons vind ik nóg schaamtelijker. Maar ik kan me je schaamte op dat moment zo inbeelden. Die toestand met uw haarrekker is ook grappig. Achteraf 🙂

  8. Ik heb ooit eens in volle vrijdagavondrush in de videotheek (op een van de eerste ‘dates’ met mijn lief) twee maandverbanden en drie tampons uit mijn handtas in de lucht geworpen en verspreid over de vloer. Ook geweldig gênant.

  9. Bij die laatste zin moest ik het hardst lachen. 🙂

    Ik heb er enen in hetzelfde genre als Tess, maar ‘t gebeurde in een vergaderzaal. Een volle vergaderzaal. Ik kwam toe, haalde mijn map uit mijn handtas en FLOEP! daar vlogen twee maandverbanden door de lucht…

  10. 37? Respect! En spijtig dat ik geen getuige was van het haarrekker-incident, klinkt als iets waar ik 5 weken later nog luidop mee zou lachen. Ook als ik alleen ben en mensen mij aanstaren, ja.

  11. ziet dan maar dat ge morgen bij die BV’s een andere handtas meehebt hihi, of t staat in de story…

  12. Die laatste zin, hi-la-risch ;))
    Ik kwam ooit eens uit een toilet met de achterkant van mijn rok in mijn onderbroek, was ook een leutig moment.

  13. Schitterend! En rode kaken?

    Ooit een juffrouw driemaal langs de terrasjes van de Oude Markt in Leuven weten paraderen met haar rok onder haar rugzak geklemd en de onderbroek en de billen bloot. Op alle terrassen werd gegierd van het lachen maar de juffrouw in kwestie stapte overstoorbaar verder zoeken achter een onvindbaar vrij plaatsje.

  14. hihihi,
    Mijn man, onderrichter in Defensie – de stoere soort, heeft ooit les gegeven met de verkeerde rugzak (de mijne) en haalde er ook vlotjes een paar tampons uit.
    Zijn klas heeft het de rest van het jaar bijgevolg altijd tampons bijgehad: om schoenen uit te drogen, vuurtjes te stoken en bij hoge nood bloed te stelpen.

  15. Ik leest dit hier met retard… ja soms is dat zo he. Gillen dit hoor… maar ken dat ook.. menig tampax hebben bij mij al vloeren versierd en mijn aangezicht ontsierd door de rode kleur.

Leave a Reply to Himiko Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *