Ja! kinderspam

Ah, plage tatoeage.

En zo is het dus vakantie. De vader is uithuizig wegens diverse televisionele en podium-engagementen, en dus is het the sweet terrible two and me. Zoals dat hoort bij peuters word ik bij momenten een beetje wanhopig van haar dadendrang, koppigheid en hysterie, maar zoals dat hoort bij moeders blijf ik daar natuurlijk stoicijns kalm onder, giet mezelf een tas koffie uit en denk na over mijn volgende uitstap. Want zo gaat dat hier, schijnt: hoe zwaarder de dochter thuis de baarlijke duivel in zichzelf ontketent (voor tien uur gisterochtend had ze welgeteld veertien minuten niet lopen jengelen), hoe groter de engel die ze elders bovenhaalt. Kwatongen zouden misschien durven zeggen dat ze de uithuizigheid of straatloperij van haar ouders heeft geërfd, maar die dolen. Natuurlijk.

En dus gingen wij de laatste drie dagen al naar zee, naar de vogels kijken, lunchen, naar de colruyt en gisterenmiddag naar de blaarmeersen. Plage Tatoeage, zoals wij hier zeggen in Gent. Alwaar mira doodcontent zand in een emmer schepte en een ijsje at. Met dank aan mijn ouders, die ons gezelschap hielden en de peuteronderneming net wat minder complex maakten.

Day 38 - plage tatoeage, cremeglace eten.

Blaarmeersen, hiephoi

4 thoughts on “Ah, plage tatoeage.

  1. Hé, ik wist niet dat Blaarmeersen soms Plage Tatoeage genoemd wordt! Lopen daar zoveel getatoeëerden rond dan? Of verwijst de naam naar iets anders?

  2. zo herkenbaar. Ik zat ook alleen met een terrible two ( en een kleuter) en probeerde zelfs van de colruyt een uitstap te maken. Ik ging elke dag en bleef er minstens een half uur. De blaarmeersen leken me daarentegen zo een gedoe. Gejengel met zand leek me nog ondraaglijker, maar bij jou zag het er wel leuk (en schattig) uit.

Leave a Reply to SasKookt Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *