En al

Een janet, dat ben ik.

Morgen ga ik naar Pukkelpop. Vrijdag en zaterdag ook, tenandere, dus dat betekent drie dagen weg. Vier, eigenlijk, als u in rekening brengt dat we zaterdag pas laat terug zullen keren en het dus eigenlijk al zondag zal zijn. Vorig jaar is dat ongelooflijk bevallen, Pukkelpop, dus ik wilde dit jaar per sé weer. Vorig jaar twee dagen, dit jaar het hele zwik, zo verkondigde ik stoer in januari. De dochter zou naar zee gaan, van woensdagavond al, en dan zou ik haar zondag ophalen. Ha. Geen problemen hier met dat loslaten, meneer.

Tot een paar weken geleden. Opeens had ik een steen in mijn maag toen ik bedacht dat ik het schaap vier hele nachten niet onder mijn dak zou hebben. De steen werd groter en ik kon er bijna niet van slapen. Ge kent dat wel, zo in het donker in uw bed en hoe de dingen dan altijd zo erg lijken. En onoverkomelijk.

Ik spuugde de steen uit, knabbelde hem tot gruis en zette mijn trots en stoeremoederschap opzij. En vroeg dus een gunst aan mijn ouders. Mijn mama moest een beetje lachen met mij. En er werd een beetje met ogen gerold ook. Maar ik ben ooit ook een meiske van twee geweest, dus ze verstaan dat wel.

En dus slaapt de dochter deze nacht nog thuis, en komen mijn ouders morgen bij het ochtendgloren hun kleinkind ophalen in Gent. Allemaal omdat ik met een steen zat. En omdat een drienachtensteen beduidend makkelijker verteerbaar is dan eentje van vier.

22 thoughts on “Een janet, dat ben ik.

  1. Och, ik ben ook een dikke janet. Als Jitse meer dan 1 nacht niet samen met mij in een huis slaapt, ga ik haar sowieso ‘s avonds even bezoeken. 🙂

  2. natuurlijk gaan we haar mishandelen,gaan we haar aan een haakje aan de muur hangen enz….zottekont ! we gaan naar het strand,we gaan fietsen en gaan haar eens goed verwennen zie …Wij kijken er alvast naar uit

  3. ‘k zal om de pijn te verzachten dan zelf 3 dagen lang stenen zoeken, stiekem weglopen, van vuile BDW doen en “bij mama komen” roepen, OK?

  4. Ja, stel je voor dat d’r haar met drie centimeter is gegroeid!

    Ondertussen zijn wij -de kroost dan- hier aan de leeftijd gekomen waar ik vraag : zeg menneke, moest gij geen vier dagen naar Pukkelpop? Nee, Graspop was al een aanslag op je portemonnee? Jammer seg.

  5. Ik heb me de ogen uit de kop geweend toen ik voor mijn eerste verjaardag als moeder een kinderloos weekendje Lissabon cadeau kreeg 🙂

  6. Ja, dat van dat slapen vroeg ik me ook af: hoe doe je dat als dertigplusser op Pukkelpop? Als tiener heb ik er ook in een tentje vanalles gedaan behalve slapen, maar nu gaan we elke dag op en af naar huis. Zelden mijn eigen bed heerlijker gevonden dan na een zware dag op Pukkelpop. Maar vanuit Gent lijkt me dat niet bepaald een optie.

  7. oei, ik voel me soms gelijk schuldig dat ik dat niet heb, die steen, al zou ik mijn schatten nu ook geen weken wegdoen…

  8. oef, ik kwam ook even checken. Raar hoe je op zo’n moment zelfs ongerust wordt over mensen die je eigenlijk niet kent. Blij dat jullie ok zijn. Hopelijk geraken jullie snel thuis.

  9. Oef! Inderdaad vreemd hoe ook ik ongerust werd over jullie, terwijl ik jullie nog nooit heb ontmoet… Geniet van de stevige knuffel die Mira jullie zal geven, hij zal ongetwijfeld meer dan deugd doen!

  10. Heel blij te lezen dat jullie OK zijn! En inderdaad vreemd dat je op zo’n momenten inzit met mensen die je alleen kent van “lezen”.

  11. Ik had al zo’n vermoeden toen ik je met die grote turkentas zag sleuren. Het afscheid zag er schattig ontroerend uit 🙂
    Goed dat je helemaal ok en weer thuis bent…

  12. Gelukkig kan ik hier lezen dat jullie ok zijn. ‘k denk dat het super deugd zal gedaan hebben om Mira terug te zien.

  13. Bedankt voor jullie bezorgdheid, allemaal. We zijn nog wat aan het bekomen, maar het gaat al een beetje beter nu.

Leave a Reply to Sophie Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *