eten

Weeral pompoenen.

How. Stop. Neen. Niet weglopen. Het is niet dat het hier een echte kookblog gaat worden, neen, maar ik heb interwebs- en telefoonsgewijs beloofd dat ik mijn fantastische wijsheid aangaande het namaken van restaurant-eten zou delen, dus u krijgt vandaag weer een recept. Om het goed te maken zal ik dan in de komende dagen schrijven over (a) methodescholen, (b) de maximumfactuur (c) de dingen die ik mag weggeven op dit blog (dure dingen! stay tuned!) en niet te vergeten (d) de inhoud van mijn sjakosh. Als ik tijd heb, tussen al dat klagen over hoe druk het is door.

Aniehoew. Restaurant-eten. Kent u Per Bacco in Gent? Lekkerste Siciliaan van de stad, en zijn eten is ook niet slecht. Wij gaan daar van tijd eens graag eten, bij voorkeur in gezelschap van vrienden en prosecco, en we sluiten dan af met een decadent groot dessertenassortiment, waarover ik u zeker nog eens moet vertellen. Dan eens.
Per Bacco slaagt er altijd in dingen klaar te maken waarvan ge denkt: Moh, zo simpel. En zo geniaal, dat ik daar zelf niet opgekomen ben. Culinaire pikkedief dat ik ben, maak ik die dingen dan thuis na. Het geniale gedoe met de brocolli en de worstjes is zo ontstaan, en is sindsdien een succesnummer in menig Gents huishouden. *neemt applaus in ontvangst en buigt*

En wat blijkt nu? Ik moet er niet eens zelf gaan dineren om het eten van Per Bacco na te maken. Een telefoontje van haar volstaat, met de mededeling “man, ik heb daar goeie lasagne gehad vorige week. Met ricotta en champignons en pompoen, zeg”. Zonder langer te dralen dus, hierzo:

Pompoenlasagne. Omdat het er het seizoen voor is.

Neem een pompoen en leg hem in de oven op 150° tot hij een beetje zachter is, en ge hem gemakkelijker kunt schillen en demonteren (danku Lynn! Ge zijt een genie). Leg in dezelfde oven ook een teentje look of 4. Dat moet ook niet gepeld zijn, neen. Haal alles na een dik half uur uit de oven en laat afkoelen.
Warm twee doosjes room op in een pan, samen met een pot ricotta. Roer. Dit is een dunne, lopende saus, maar dat derangeert niet: de room wordt toch opgenomen door de lasagnevellen, en de ricotta wordt dan spontaan weer kruimelig. Goed kruiden is de boodschap, met peper en zout. Wees kwistig.
Snij ondertussen uw pompoen in schijfjes, net als een handvol champignons (fijne schijfjes).
Knijp de zachte inhoud van de lookteentjes in een mixbeker, samen met een soeplepel verse rozemarijn-blaadjes, een geut olijfolie en wat water. Mix. U krijgt een soort dressing met groene spikkels nu (de rozemarijn, weetwel).
Bouw uw lasagne. Laagje ricottaroom, lasagnevellen, ricottaroom, pompoenschijfjes (peper en zout!), besprenkel met de dressing, schijfjes champignon erop en weer ricottaroom, lasagnevel, ricottaroom, enzovoort enzoverder. Tot u boven bent en nog net genoeg ricotta heeft om het bovenste laagje lasagnevellen te bedekken. Sluit af met gratin-kaas en zet 20 minuten in de oven op 220°. Haal uit de oven, bedek met aluminiumfolie en laat tien minuten rusten.

Klaar. En lekker. Leve Per Bacco!

14 thoughts on “Weeral pompoenen.

  1. Ik kijk uit naar (d). De voyeur in mij mag ook wel eens beloond worden. En naar het klaarmaken van het gerecht, klinkt o-zo heerlijk!

  2. God ja, ik ging die brocolli met worstjes ook nog eens proberen. Komt dat effe goed uit dat ik volgende week eindelijk een keuken heb zeg! 🙂

  3. gij kunt op een lollige manier vertellen zenne! Ik zit hier mt de glimlach te lezen (en met honger)

Leave a Reply to Marijke H Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *