internet

Spotify olé.

Hallo, ik ben i.
Samen met mijn lief hou ik de platenindustrie draaiend, al jaren. Wij kopen CDs, namelijk. Veel. En u mag er onze computers op naslaan: wij hebben geen seconde illegaal verworven geluid staan. Evenmin illegale films, en tv-series, trouwens: wij wachten netjes tot we de DVD kunnen kopen. En dan kopen we de DVD.
Zotjes voorbeeldig, toch?

Er zijn veel redenen voor ons gedrag. Luiheid is er één van, en dan vooral de energie die het zou kosten om het allemaal te leren, waar ge dat moet vinden, die illegale downloads. Principes ook, dat het eigenlijk toch wel een beetje diefstal is. Met iemand die leeft van auteursrechten en co in huis, is dat een beetje evident dat ge dat niet doet. Bovendien geef ik daar les over, en ik probeer consequent te zijn in die dingen. Be as you preach.
Een andere reden is het gevoel van een nieuw CDtje, met alles erop en eraan, en hoe blij dat me kan maken: artwork, het doosje, het tastbare, het luisteren naar een plaat zoals ze bedoeld is, met de nummers in de volgorde zoals de maker ze heeft geplaatst. Ja, dat is belangrijk, vind ik. En ja, ik ben ouderwets.

De belangrijkste reden is echter het geluid. Wij hebben een kleine, sobere, mooie en goede muziekinstallatie, en ik hoor echt het verschil tussen een CD en een mp3. Misschien omdat mijn computer niet is uitgerust zoals het moet, maar toch.
Enfin, u kunt dus begrijpen dat ik nu niet meteen hypersnel op het hele spotify-gedoe gesprongen ben. Maar ik heb het geprobeerd en ik moet zeggen: ik zie de voordelen, ik zie de voordelen.

Ten eerste is er het illegale aspect dat wegvalt, en dat is toch wel belangrijk. Ik heb zo’n premium-gedoe, dus ik kan luisteren wat ik wil en hoeveel ik wil. En er is niemand die daar geen schelle salami tussen zijn boterham minder door verdient, zo heb ik begrepen.
De luiheid, dan. Ik heb een paar zeer fijne vrienden met goede muzieksmaak die coole playlists maken waar ik nu naar kan luisteren. Hiep hoera daarvoor, zeg. Ik heb de laatste weken al vreselijk veel goeie muziek ontdekt, en een paar dingen genoteerd waar ik de CD van wil kopen. Want zo ben ik dan ook wel weer: op een papier opschrijven welke blinkende schijfjes ik in de winkel moet gaan halen. Ouderwets, ik kwam het al te zeggen.

Bovendien is het algemene concept van die playlists wel leutig: u kan die zelf aanmaken en dan alles gemakkelijk terugvinden. Straks word ik nog georganiseerd. Ik kan ook eens naar crappy muziek luisteren, als ik dat wil, zonder dat ik daar geld moet aan uitgeven. Idem met flavour of the month-toestanden: ik zou geen volledige slechte CD van The Streets hebben als ik toen al Spotify had gehad, bedacht ik eerder deze week. Tot slot is het hele systeem ook behoorlijk dummy-proof. Klik, luister, hop klaar. Zelfs klijn is er al mee weg, lees ik op de facebooks.

Het enige nadeel is nog steeds dat ik op mijn computer moet luisteren. De klank is niet top, en ik heb bovendien niet graag dat mijn muziek zo dominant aanwezig is als ik aan het werken ben. Dat komt van te dichtbij, vind ik. Ik heb liever een behang op de achtergrond. Misschien moet ik toch eens een oplossing zoeken daarvoor.

Maar voor de rest, niks dan lof: Spotify is de ideale aanvulling voor mijn muziekluistergedrag.

13 thoughts on “Spotify olé.

  1. “Dummy-proof? Zelfs klijn is er al mee weg?” Ik lees dat spel hier wel hé, juffrouw.

  2. Het geluid op mijn PC is ook niet jedadde. Maar met een simpel draadje vanuit de koptelefoon-aansluiting van mijn PC naar mijn eveneens sobere geluidsinstallatie is dat al een heel stuk beter. Niet duur, zo’n kabeltje.

  3. Echt ouderwets is… nog opnemen met een cassettebandje.

    Als de cd’s weg kunnen, winnen wij hier wel vele vierkante meters kast terug.

  4. Als je een Mac hebt, bestaat er ook een ding dat je muziek draadloos doorstuurt van je computer naar je muziekinstallatie. Hoe dat juist werkt weet ik ook niet, maar het bestaat :). Ik heb Spotify gedownload, maar nog niet echt gebruikt. Ik luister eigenlijk nooit echt naar muziek op mijn computer. Maar het ziet er wel interessant uit! Ik ben trouwens ook zo één van den ouwe stempel die nog cd’s koopt. Wel vooral van Belgische groepen, niet omdat ik zo nationalistisch ben ofzo, maar omdat ik vind dat die een extra duwtje in de rug verdienen.

  5. Dat van met de Mac, dat heet Airplay. Da’s keihandig, en ge kunt dat dan ook nog eens draadloos besturen met de iPhone of iPod touch.
    En ik heb ook al kweeniehoeveel nieuwe muziek ontdekt dankzij Spotify en dankzij de mogelijkheid om met vriendjes een gemeenschappelijke playlist aan te maken. Vriendjes met zowat dezelfde smaak, dat is.

  6. als je stereo in dezelfde ruimte of niet al te ver weg staat idd een super handig standaard geluidskabeltje tussen pc en stereo pluggen.

  7. Wij maken daar bíjna ruzie over. Hij wil ze op de computer (of eender welk gedigitaliseerd medium), ik wil ze in mijn kast. Hij begrijpt niet waarom ik zo vasthoud aan oude technieken. Ik begrijp niet waarom dat niet in de kast mag staan waaruit de kinderen kunnen kiezen.
    Het is wat, een nerd in huis! 😉

  8. airplay op Mac werkt alleen vanuit iTunes, je hebt bv Airfoil nodig om ook vanuit andere programma’s te kunnen streamen. Werkt heel goed wel, wij streamen onze muziek naar alle mogelijke kamers in huis… Of ge kunt iets nemen als Sonos, maar da s niet goedkoop.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *