werk

Het kijken.

Het is dat ik de afgelopen dagen een beetje muzisch bezig geweest ben, met de studenten. Daarmee dat ik hier zelfs niet geweest ben, op mijn blog. Ik mis haar een beetje, maar ik moest even andere dingen. Brainstormen, en coachen, en leren kijken. En dat laatste, dat moest ik even vertellen. Want ik wil dat niet vergeten, van dat kijken.

De studenten hadden een project rond muzische vorming. Als u niet thuis bent in het basisschoolgebeuren: dit is muzische vorming. Ze werken in het project op eigen niveau, wat zoveel wil zeggen als niet naar de kinderen, maar gewoon voor zichzelf. Ons project is een vreselijk fijn project en is na jarenlang sleutelen heel schoon uitgegroeid: ze gaan naar een museum, krijgen een voorwerp aangeboden, gaan van daaruit brainstormen en dan in verschillende muzische domeinen rond dat voorwerp werken.
Mijn deel was media, want dat is mijn vak. En in de workshop deed ik dingen met kodaks. Heel basis: kijken, proberen om een gevoel te vatten, zonder een toneeltje op te zetten, beetje prutsen met kadreren en perspectief. Telkens een kleine opdracht, en dan de resultaten bespreken.

Bij de bespreking en bij het nemen van de foto’s zelf viel het me op hoe weinig sommige studenten kijken. Iedere keer als ik zei: mooi beeld, maar dit of dat zou het nog beter maken, bleek ik de eerste te zijn die iets opmerkte. Als ik het zei, dan zagen ze het. Maar daarvoor hadden ze enkel een soort globaal beeld.
Ik zit daar al een paar dagen over te denken, en ik geloof dat ik zelf behoorlijk wat details zie, overal. Ik merk kleine dingen op, langs de kant van de weg. Beelden als ik ergens passeer. Ontroerende dingen, grappige dingen, situaties. Ik kijk heel bewust, merkte ik, eens ik erop begon te letten. Registreer, sla op voor later, zie veel schoonheid en overal verhalen. Hetzelfde als wat ik in de foto’s zag. En nu vraag ik mij af of dat met leeftijd of met karakter te maken heeft. Wat denkt ge? Kijkt ge bewuster naar de wereld met ouder worden? Of is dat gewoon afhankelijk van mens tot mens?

15 thoughts on “Het kijken.

  1. Ook ik ben al heel mijn leven opmerkzaam. Toch merk ik met het ouder worden dat het anders wordt. Ik zie nog steeds dezelfde dingen maar intenser. Kleuren en geuren worden sterker. En interacties en emoties onder mensen lijk ik altijd eerst te voelen. Dus als je mij vraagt: Bewuster met het ouder worden? Ja dus…

  2. Ik heb net hetzelfde gevoel! Bewust kijken kan je aanleren en hierbij hoort training. De studenten moeten bij elke opdracht Beeld documentatie zoeken rond een beeldaspect (in kunst, prentenboeken en tijdschriften). Hierdoor worden ze verplicht te kijken.
    Ik heb gisteren op de beurs Boekenfestijn een héél goed boekje gekocht (we hebben het ook op school dacht ik). “Een halve hond heel denken” van Joke van Leeuwen. Een boek over kijken, bekroond met een zilveren griffel in 2009.
    Je kan het zeker bij me lenen.

  3. Awel. Ik merk dat ik steeds beter kijk omdat ik me er steeds meer bewust van ben, maar ik merk ook dat ik nog héél ver achter zit. Ik zie veel NIET. Ik heb een schrijnend gebrek aan detailblik. Het stomme is dat ik dus wel wéét dat het zo is, maar dat ik dat niet zomaar ineens kan veranderen.
    Dus ik denk dat het zowel karakter is, als er bewust mee bezig zijn…

  4. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen verleden, heden en toekomst. Ik denk dus dat het afhankelijk is van mens tot mens. In jouw geval is het een gave!

  5. Ik denk ook dat het afhankelijk is van mens tot mens. Mijn mama vertelt nog vaak hoe ik als peuter al alles had gezien.

  6. Waarschijnlijk van allebei wat.
    Wat kleine kindjes betreft: zien die niet allemaal vooral details, omdat ze nog niet zo goed in staat zijn een globaal beeld te zien?

  7. Voor mezelf als ik jonger was dan keek ik vluchtig ook al nam ik heel veel dingen in mij op. Nu kan ik genieten van kijken naar mensen, dingen, handelingen, etc… toch wat bewuster dan vroeger.

  8. Misschien ben je gewoon een heel ‘mindful’ mens dat met alles heel bewust bezig in plaats van altijd maar haasten en in het hoofd al bij volgende week zitten?

  9. Persoonsgebonden. Zonder twijfel. En als je geïnteresseerd blijft zie je meer naarmate je eigen referentiekader (ervaringen) groter wordt.
    Maar te veel zien is zo vermoeiend.

  10. Allez, heel de wereld hierboven ziet alles. Dan ben ik diegene die dan maar de dingen mist. Omdat ik ook muzisch bezig ben uiteraard… bij ons op school is’t kerstmarkt voor MFL en thuis zit ik tot over mijn oren in de zelfgemaakte kerstkaarten.

  11. Echt kijken is volgens mij iets dat je leert door er aandacht aan te geven, nadien wordt het een automatisme.

  12. Ik ben over je blog gestruikeld op de interwebs en een beetje verslaafd geraakt aan het lezen. Ik zit ondertussen aan pagina 72. Oeps! Ik herken me heel hard in van alles, zeker in * oooh, kijk, een vogeltje!*
    Ik heb dat ook, dat alles opmerken. Ik vermoed dat dat komt omdat ik mij moeilijk lang op iets kan focussen, waardoor ik snel van het ene naar het andere spring en dus veel opmerk. Ik denk dus ook dat het afhankelijkheid is van persoon tot persoon, maar dat het ook kan aangekweekt worden.

Leave a Reply to Karen Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *