En al

Spannende dagen.

Niet alleen was vandaag Dag 2 op school voor de dochter, en had ik met al dat bangmaken van iedereen evenveel schrik als voor Dag 1 (onterecht, zo bleek. Mijn kleine blijft voorlopig haar heldhaftige zelf.), maar vandaag werd mijn mama ook geopereerd. Spannende dag, dus, en zo’n dagen zorgen er altijd voor dat ik doodop ben achteraf.

Een rug. Ge beseft niet dat ge dat hebt, tot het eens goed fout gaat, ik moet u dat niet vertellen. En aangezien la mama de laatste weken om de haverklap viel omdat haar been het opeens niet meer deed, was het toch wel goed fout. Bij de eerste val was ik er trouwens bij, en heb ik haar uitgelachen omdat ze zich niet kon rechthouden op haar naaldhakken. Zo ben ik, ja. Bij van 8 van die dag kon ik al minder lachen.

Enfin. Na een specialist die volgende week zou opereren en dingen vastzetten maar dan afgekeurd werd door de huisarts (wij noemen hem liefdevol specialist-slager nu) werd een tweede specialist gevonden die wel het vertrouwen kreeg van de volledige clan en ging ze vandaag onder het mes.

Stress dat ik heb gehad. De laatste zes jaar ben ik niet zo dol meer op volledige narcose. Maar alles is ok, ze is wakker en op haar kamer. Ze kan haar benen bewegen en normaal mag ze morgen al eens uit haar bed. Hoera!

8 thoughts on “Spannende dagen.

  1. Ik ben ook erg opgelucht maar daarnet werd mijn keel even dichtgeknepen toen meme zei ” En ‘t is vandaag juist 4 jaar dat pepe binnenging in de kliniek ” ‘t Is allemaal van geen belang : ‘t zal wel gewoon toeval zijn maar ‘t is toch raar.
    En na Wally ben ik bij elke operatie zo blij als ik hoor dat iemand uit de narcose komt :ik ben daar zo bang voor geworden.
    Maar vandaag is alles goed verlopen eureka!!

  2. Oef ben blij voor jou en je mama dat het goed is afgelopen! Een rug, daar moet niet mee gelachen worden. Een sneetje teveel naar links of rechts en het lopen kan afgelopen zijn!

    Veel beterschap voor de mama.

  3. Amai, heftig weekje! Maar op die droevige herinnering na lijkt alles toch goed uit te pakken, oef! Beterschap aan la mama en een dikke pluim voor de flinke dochter (en haar mama :))!

  4. Ja de rug, zwijg mij ervan. Zelf moet ik enkele malen per jaar naar de ‘kraker’ om het een en ander terug op zijn plaats te zetten. Ik heb eenmaal meegemaakt dat na het bezoek van de kraakman, mijn rechterbeen niet meer functioneerde zoals het hoorde. Dat was even schrikken.

  5. Veel beterschap voor je mama. Heel verstandig om zich niet door de eerste de beste ‘specialist’ te laten opereren. Mijn gebroken schouder werd vierenhalve maand geleden door de verkeerde ‘specialist’ geopereerd. Het resultaat van de operatie was een ware puinhoop. Ondertussen ben ik opnieuw geopereerd, deze keer door echte specialisten. Met vooruitzicht op beter resultaat.

  6. Gelukkig dat ze goed wakker is geworden ! Ik ben vorig jaar ook geopereerd aan mijn rug nadat ik amper nog kon stappen.Zeg haar maar dat ze goed rust,pijnstillers neemt als ze pijn heeft en daarna een goede revalidatie gewenst ! Hoe ouder,hoe minder pijnlijk heb ik vernomen (weet wel niet hoe oud je mama is ) maar ik,als dertiger,heb serieus afgezien.Het herstel vraagt wel wat tijd dus zeg maar dat ze niet ongedurig mag zijn.Veel succes !

Leave a Reply to HansDeZwans Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *