Ja!

Wij gingen eens naar Kaatsheuvel.

De Efteling, dat is vreselijk ver rijden, zei ik tegen mijn lief. Ik weet dat nog van toen ik klein was. We zochten het op, en wat blijkt: de tijden zijn veranderd. Vandaag ligt de Efteling op amper anderhalf uur rijden van Gent. Moh.
Anderhalf uur, dat is voor de bijnadrie net lang genoeg voor het eten van een pannenkoek, het drinken van een sapje, het zeuren om een sprookjescd en een half uur gejengel over zijnwealindeeftelingennualzijnweernualindeefteling (heenweg). Of: anderhalf uur is net lang genoeg voor de bijnadrie om een uitgebreide middagdut te doen (terugweg).

De Efteling. Als kind was ik daar zot van, net als van de meeste pretparken trouwens. Maar de Efteling was mijn absolute favoriet, wegens het sprookjesgehalte en de enorme hoeveelheid attracties.
Toen ik een bepaalde leeftijd bereikt had (ik weet niet meer precies welke leeftijd dat was, maar ik vermoed dat het rond die tijd was dat ik met mijn ogen begon te rollen, te grote zwarte truien droeg en mijn parfum kocht in een winkeltje van een Indische meneer die Ricky heette en die naar het schijnt eens veroordeeld is wegens een aanranding. Tegen mij was hij nochtans altijd vriendelijk, Ricky.) deed ik dat plots niet graag meer. En ik ga daar eerlijk in zijn: in de volwassen jaren voor mijn schoot zo’n charmant kindeken had voortgebracht, zou ik nooit overwogen hebben om naar een pretpark te gaan. Daar zijn mensen, weetwel. En gillende kinders. En het is er altijd te warm, ge moet lang aanschuiven en het eten kan ook beter. Niks voor mij, maar dat dacht ik ook van op zondag om half acht opstaan en om 9h naar de boerenmarkt gaan, en kijk: ook dat doe ik al drie jaar met wisselend plezier en ik ben er nog niet eens van doodgegaan.

Wij naar de Efteling dus. En man, wat een heerlijke dag was me dat. Ok, er was veel volk. En er werd al eens geduwd en ik kan daar niet goed tegen. En de dochter at frieten en heeft die vanavond allemaal weer teruggeschonken aan de wereld op de minst smakelijke manier.
Maar: het was het keihard waard. Want haar gezicht, gasten, bij de dansende elfjes in de waterlelies. De stralende glimlach waarmee ze op haar vaders’ schouders haar ogen uitkeek in het sprookjesbos. Het enthousiasme waarmee ze vriendjes maakte met de eenden in de vijver waarop we boot vaarden. Haar ogen, groot als schoteltjes toen ze de tientallen draaimolens zag. Haar gegiechel op de draaimolen. Haar gekwetter op de slakkenrit in het Lavenland. Haar verbeten heldhaftigheid op de toch wel een beetje enge pirana (wat een geluk dat ik een regenjasje aanheb é, mama). En de gelukzalige glimlach waarmee ze vanavond zuchtte “dat was een leuke dag, papamama.”

Engelkes in een bootje.

Puur goud waard. En diamanten, smaragden en ander duur spul ook. En stiekem heb ik ook een hele fijne dag gehad. Dat gedoe met die wildwaterboten is altijd leuk, zelfs als ge een 35-jarige zijt met een aversie voor grote mensengroepen.

De Efteling dus, het is een klassieker (60 jaar al) maar het blijft een echte aanrader.

Update: als u uw tickets bestelt via deze link, dan krijgt u 7 euro korting, namelijk een ticket voor 28 euro ipv 35 euro. De tickets zijn geldig tot en met 26 augustus en voor iedereen ouder dan 3 jaar (onder de 3 jaar mag je sowieso gratis binnen).

11 thoughts on “Wij gingen eens naar Kaatsheuvel.

  1. En wij hebben nog kaartjes voor Planckendael en ‘t Boudewijnpark en misschien eens naar Plopsaland.

  2. Fijn om te lezen! Wij gaan in oktober 3 dagjes logeren in het sprookjesbos van de Efteling. Ik hoop dat mijn klein meisje er evenveel van zal genieten als jullie lieve kleuter.

  3. En dan de sprookjesboom…
    Ik ben er als mama bij mijn eersteling m’n hart verloren en moet er wel telkens weer naartoe, maar ‘t ligt teveel verspreid en verworteld om weer mee te brengen. Niet dat m’n derdeling dat erg vindt.
    Tip: de huisjes in Bosrijk! Overnachten in zo’n huisje is de kers op de Efteltaart. Zoveel charme, tot in de rolgordijntjes die je ‘s avonds dichttrekt. Het gezellig kuieren rond het kasteel van Klaas Vaak dat zingt en oplicht en rookt uit de schouw en het verhaaltje ‘s avonds dat hij met zijn zandkabouters vertelt aan al de slaapmutsen met daaronder in ogen wrijvende kinderen. Er zijn pretparken en er is de Efteling!

  4. ik spaar de efteling. Ik ben er nog nooit geweest en wil er al zo lang naartoe…maar niet met een dreumes (zo heet een kind dat net een jaar is gepasseerd blijkbaar), ook niet met een peuter maar met een kleuter, ééntje die er iets aan heeft…dus ik spaar mijn eftelingroes op, tot het zover is en de mama even psyched is als de kleine om te vertrekken….en ja, we maken er the full package van hoor, inclusief slapen in een sprookjeskasteel (kan dat?)

  5. wij gaan binnen 2 weekjes, de tickets liggen hier al een tijdje klaar
    ik verlang zo!!

    wij gaan dus met een kleuter, peuter en baby

  6. Ja lap. Nu wil ik ook naar de Efteling met mijn bijnadrieënhalf. Trouwens, als je een abonnement hebt bij de Zoo/Planckendael, krijg je korting voor de Efteling.

  7. Mag dat eigenlijk, als twintiger – zonder kindjes en niét in de hoedanigheid van babysitter – naar de Efteling gaan? Wat een heerlijk park!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *