eten projecten

Dat is hier precies een kookblog zeg. #dagenzondervlees

Wat doet een mens als de voorziene pompoen heel funky blijkt te geuren bij het opensnijden (denk: vuilnisbaksap)? Een mens bedenkt rap iets anders met wat nog in de frigo ligt.

Het werd een halve courgette, een aubergine, twee rode uien en een venkel. Ik sneed alles in grove stukken, gooide in een ovenschaal en kruidde met peper, grof zout, pimenton de la vera, provencaalse kruiden en een paar teentjes fijngesnipperde look. Alles werd royaal met olijfolie begoten en gemengd. Zorg ervoor dat alle groenten goed ingevet zijn.

Dit gaat in de oven, op 220°, tot de groenten zacht zijn.

pasta met feta en gegrilde groenten.

Ondertussen kookte ik penne. Eens de groenten klaar waren liet ik de dochter kiezen: ze at pasta met courgette en een beetje venkel. Nadat haar bord uitgeschept was, werkte ik de schotel af voor ons: de pasta erbij, wat extra kruiden, een scheut balsamico en een blok feta, verkruimeld. Mengen, eventueel wat gesnipperde bladpeterselie erover en klaar. Dat, lieve mensen, is bijzonder lekker, zeker met was parmesan of andere kaas van de rasp eroverheen.

6 thoughts on “Dat is hier precies een kookblog zeg. #dagenzondervlees

  1. Ik heb Zoonlief nooit laten kiezen. Hij moest van kleins af eten wat de pot schaft (van de dingetjes die hij niet lekker dacht te vinden schepte ik maar een beetje op) en zo lust hij nu alles. Euh, behalve olijven dan toch, maar dat komt nog wel.

  2. jaja, ik begrijp het principe en ik geef u volledig gelijk. Maar ik heb een kind dat nauwelijks eet, en net ziek is geweest, dus ik wil haar wat laten aansterken. Dus ik laat haar de laatste dagen wat kiezen, en ik kook iets meer childproof.

  3. Ik begrijp het principe ook, maar als moeder van meerdere kinders weet ik intussen ook dat het niet bij elk kind werkt. En de dag dat de jongste zelf kiest voor zowel courgette als venkel zal daar een spontaan vreugdedansje op volgen van mijn kant.

  4. Het begint inderdaad meer en meer op een kookblog te lijken 😉 In elk geval loopt het water mij soms in de mond bij het zien van je foto’s en het lezen van het bijhorende recept. Niet dat ik daarom onmiddellijk mijn keuken induik: ik eet wel graag, maar sta niet graag in de keuken…
    En wat de mini betreft: als er hier ‘een slaatje’ op het menu staat, vind ik het helemaal niet erg dat er maar 1 petieterig klein blaadje sla op haar bord ligt,(dat dan nog vaak blijft liggen) zolang ze ‘t zelf graag compenseert met extra tomaatjes. En olijfjes: daar is die van mij dan weer gek op 😉

Leave a Reply to pe Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *