Het zou ook kunnen dat ik het helemaal fout doe.
In het diepst van mijn gedachten heb ik groene vingers. Ik sta zelfs met een reportage in de Feeling, waarin ik uitgebreid mijn wilde tuin — waar veldbloemen de hoofdrol spelen en de vlinders uit de verre omtrek verzamelen blazen– toelicht. Enkel foto’s van mijn hof, niet van mijzelf, want ik sta niet graag op foto’s, u weet dat. Allez, er is een foto waar ik opsta, maar ge ziet mij enkel langs de achterkant, terwijl ik schoffel of hoe heet dat zo’n dingen die mensen in tuinen doen. Mijn poep ziet er mager uit in mijn Laura Ashley-bloemenjurk en ik heb een grote witte zomerhoed op mijn hoofd. Mijn lange haar hangt op mijn schouders, onder de hoed. Het is gekamd.
Not going to happen, uhuh.
Maar de feiten blijven de feiten: ik schart zo’n 3 tot 4 weekends per jaar graag in aarde en verpot al graag eens een primula of vijf. Ik neurie ondertussen. En binnenkort hebben wij dus een hof. 45 vierkante meters, in het midden van de stad, eerlijk gekocht. Ik ben, en ik druk mij zacht uit, zeer opgewonden over dat idee. En ik heb grootse plannen, want voor het eerst in mijn volwassen leven zal ik beschikken over volle grond om dingen te planten. Op termijn wordt alles eetbaar in de hof, denk ik, en daarmee begin ik nu te experimenteren. Dat is supervolwassen van mij, vind ik persoonlijk. Vanaf nu zeg ik dus: hobby’s? Ohja, zo wat tuinieren hé.
En dus heb ik turfpotjes gekocht en kruiden gezaaid deze week. Geen idee hoe dat moet, maar mijn logisch verstand zegt: aarde, zaadjes, potjes, alles door elkaar mengelen, vochtig houden. Hopla plant binnen een paar weken. Juist?
Ik werk ook graag welgeteld 3 Ã 4 weekends per jaar in mijnen hof. Vandaag had ik zo graag mijn gras afgereden. Maar nu zat ik toch wel met een powerpointpresentatie die tegen morgen af moest zeker… Hopelijk komt er volgende week nog zo’n goed weekend aan.
Mijn ouders hadden geen tuin en ik had vóór mijn dertigste ook geen tuin, nog geen centimeter gras. Nu ben ik een hobby-tuinier en een fervent lezer van tuinadvies.be. Ik ben ook apostel van velt.be, dat is ongeveer hetzelfde maar dan voor luie mensen.
Het was zalig werken in onzen tuin dit weekend. Ik voel me alsof ik bergen verzet heb. Veel succes met de eetbare en andere planten !
Ik heb geen idee, wegens totaal geen groene vingers, maar ik heb moeten gniffelen met uw poep en uw primula’s. Whatever they are.
niet te veel in de blakende zon zetten zodat ze niet uitdrogen. Ik heb zo een potjesmaker van oude kranten, misschien moet ik dat ook eens gebruiken.
Op het gevaar af om weeral ‘de groene zaag’ boven te halen, maar turfpotjes zijn eigenlijk niet zo zo’n goeie keuze. De turf is afkomstig van eeuwenoude veengronden die eigenlijk niet meer te herstellen zijn. Dus mooi habitat naar de knoppen…
Bovendien gebeurt de ontginning allesbehalve milieuvriendelijk. Beter zaaien in zelfgerolde potjes uit krantenpapier (handleidingen a gogo op youtube) of in plastieken potjes (die je gratis meekrijgt in veel tuincentra, daar is dat een afvalproduct). Maar laat dat vooral niet beletten om te genieten van je groene vingers en de primula’s.
“Mijn poep ziet er mager uit in mijn Laura Ashley-bloemenjurk en ik heb een grote witte zomerhoed op mijn hoofd”. En wat heb je aan uw voeten? Toch geen rubberen botten zekers? Geweldig! Ik wens je veel succes, ik ben benieuwd naar je foto’s!
Uit goede bron verneem ik dat ‘de boekskes’ u al op het spoor zijn! Die Laura Ashley jurk zou nog wel eens veel rapper van doen kunnen zijn dan ooit vermoed! 🙂