projecten

Die kleine verrassingen maken het helemaal de moeite waard.

We hebben onze hof, mensen. Helemaal getekend en officieel. Meneer de tuinaanlegger heeft gisteren en vandaag al superveel werk verzet: er werd een oude (niet meer gebruikte) (wel leeggespoelde) beerput dichtgegooid, zavel werd afgegraven, terras werd uitgebroken, goeie grond en stabilizé werden aangevoerd en opengelegd. En een immens netwerk van afwatering (regen, wasmachine, dakgoot) en verluchting (kelder) werd vernieuwd. Om 16h vanavond zwaaide S. Goed weekend en begon ik te hopen op zon, zodat alles goed uitdroogt en er volgende week een terras kan gelegd worden. Blij man, blij, ik moet u dat niet zeggen.

Om 17.30h droeg ik een bak vol overbodig keukengerief de keldertrap af (kelder= uitgesteld containerpark. ge kent het principe ongetwijfeld) en stapte beneden met mijn teenslipper in een diepe plas. Water. Veel.
Nu is er in onze kelder sowieso een kleine issue met grondwater als het veel regent, en een paar kleine plasjes. Er is het incident geweest met iemand (misschien ik, maar ik zal dat publieklijk steeds ontkennen) die in een overijverige bui de kelder stofvrij ging maken met een staalborstel en daarbij _misschien_ een deel van de maak-uw-kelder-waterdicht-coating heeft mee afgeschuurd. Kan iedereen overkomen. (Net als die krassen op de koepel. Wist ik veel dat ge die niet met een schuurspons moogt propermaken alsof gij dat wist, dat plexiglas krast stop met mij verwijten te maken.)
Enfin. De kelder is niet droogdroog. Bygones. Mijn lief gaat dat oplossen, de komende maanden.

Maar ge hebt niet droogdroog en ge hebt vijf centimeter water en modderslijk. Geloof mij: dat is een wereld van verschil. Het is best spannend, want ik heb net 13 emmers vuil water geschept en naar boven gezeuld, en nu wacht ik af of er morgen weer water is.
Als het over is, dan ga ik het gebeuren negeren. Als het terugkomt, dan moeten er oorzaken gezocht worden. Maar waarschijnlijk is het water van de lege beerput (toch rap zo’n 1000l) een stuk langs de kelder weggelopen doen die werd gedempt. Dat is de huidige gok, ge moogt duimen dat het dat was.

Dat soort toestanden zijn de leuke onverwachte extra’s die bij verbouwingen horen. Iedereen met een oud huis knikt nu grijnzend en denkt aan pakweg die keer dat een steunbalk rot bleek te zijn, er vocht in de muren zat of de vorige eigenaar zijn steenpuin in de tuin had begraven.

Iedereen met een nieuwbouw: kom binnen 30 jaar eens terug, dan praten we keer.

Maar de echte verrassing van vandaag is dat ik op geen enkel moment ook maar een spatje stress heb ervaren. Ik heb de powertools omhoog gezet zodat ze niet nat kunnen worden en heb vervolgens een boterhammetje gegeten met mijn kleine. Dan eens gebeld naar het lief (“hoe lang geleden zijt gij in de kelder geweest? Ah dan zal het van de werken zijn hé”), een telefoontje naar mijn ouders (“De kelder is nat. Ja jom, dat was verschieten.”) en naar de tuinaanlegger (“gewoon efkes luisteren of er geen buis kapot is gegaan ofzo. Neenneen, ik ben niet in paniek hoor, dat geraakt wel opgelost.”). Toen de dochter in haar bed zat het hozen gestart, met rubberlaarzen aan. En nu een douche en morgen een nieuwe dag.

Verbouwingszen. Na zes jaar heb ik het eindelijk te pakken.

14 thoughts on “Die kleine verrassingen maken het helemaal de moeite waard.

  1. Respect. (Verkoop je toevallig geen verbouwingszen in flessen van een halve liter?)

  2. Zwijgt stil. Nieuwbouw hier en als ‘t eens goed regent staat er ook water in de kelder.

    Zolang het Lief zich met het hozen bezig houdt, blijf ik daar ook zen bij.

  3. Oud huis, veel werk, weinig progressie. Alhier tenminste.
    Een grote beerput ook. Zo groot dat één van de vrienden ons vroeg waarom we hem niet in den helft doen en van de andere helft een waterput maken.
    En gij Ilse? Waarom hebt gij er geen regenwaterput van gemaakt?

  4. Verschillende redenen: de extra kost, er zit een kleine beerput (1000 l is niks) en ik zie niet zitten om om de vijf voet water bij te steken. Dus uitgraven, en de stabilisatietoestanden daarbij. Plus ook het probleem met overloop en veiligheid enzo. Plus lien die daar veel miserie mee gehad heeft. Alles zit klaar, van wachtleidingen, als we ooit toch nog willen overschakelen. Maar voorlopig zat het niet in het budget.

    Maar! Ons regenwater wordt wel afgevoerd naar het loftcomplex hierachter, in de grote regenwaterput. Dus we dragen ons milieu-steentje wel bij, alleen niet in ons eigen gezin.

  5. If you can’t beat them, join them 🙂
    Bouwen en verbouwen, hehe, daar weet ik ook iets van.
    Ondertussen heb ik ook leren leven met ons door mij persoonlijk slecht aangelegd terras dat een waterbak wordt als het regent. Ik kijk er niet meer van op en haal zengewijs de dompelpomp boven. Het is ook een manier van leven.

  6. ‘Dat soort toestanden zijn de leuke onverwachte extra\’s die bij verbouwingen horen. Iedereen met een oud huis knikt nu grijnzend en denkt aan pakweg die keer dat een steunbalk rot bleek te zijn, er vocht in de muren zat of de vorige eigenaar zijn steenpuin in de tuin had begraven. ‘ Zo herkenbaar, dat van die steunbalk hadden we niet, maar de andere 2: aanwezig. Wij verbouwen ons 8ste jaar en wonen er evenlang in. Het is een avontuur geweest met veel verrassingen, maar ik zou het zo opnieuw doen.

  7. Bij ons kwam het plafond ten val van ons huis dat vermoedelijk tussen 1915 en 1930 werd gebouwd… Hier nog geen zen-toestanden maar kom, ik ben nog jong eh…

  8. 5 cm modderwater, dat klinkt herkenbaar. In onze keuken, met dat verschrikkelijke onweer. Toen ik hoorde wat er op Pukkelpop was gebeurd, ben ik even gestopt met zagen.

    Maar er stond dus modder in de keuken, dik rioolwater, dat enorm hard stonk. Ik kwam thuis met een bijna tweejarige die zich kapot schrok en een ongeborene die er sowieso al voor zorgde dat ik die dagen nogal hard ploeterde. En de volgende dag zouden we op reis gaan.

    Het is onze onze muren gekropen. We hebben lang naar de oorzaak moeten zoeken. We hebben de oorzaak uiteindelijk gevonden en heel wat muren moeten overschilderen, maar gelukkig werd dat door de verzekering gedekt.

    En geen oud huis, neen, gebouwd in 1997. Maar gewoon pech met een verstopte rioolput waar we het bestaan niet vanaf wisten.

    Hoedje af dat jij er zo rustig onder blijft. Ik word al ambetant als er lamp kapot gaat.

  9. Bij elke verbouwing bezorgde ik moeder en schoonmoeder een hartverzakking door heel relaxed de lagen stof te gebruiken om met mijn vinger dingen in te schrijven die ik moest onthouden omdat ik de post-it’jes niet vond. Of gewoon omdat ik dat plezierig vond om hen zo wat te stangen, want die twee zouden zelfs hun stofdoek nog afstoffen. 🙄
    Gisteren ook nog zo’n stress gezien bij buren: broer en zus wonen naast elkaar. Zus en vent leggen oprit aan en daar wordt wat bij geslepen. Schoonzus begint al ruiten te poetsen terwijl er nog geslepen wordt en broer begint met de hogedrukreiniger het grijs stof van zijn gazon te spuiten. Ipv even een halve dag bij zus te gaan helpen. Dan is iedereen een paar uur vroeger klaar…

  10. Heerlijk, na zelf de nodige plasjes te hebben doorwaad in ons oude herenhuis kan ik hier enkel een voorbeeld aan nemen!

Leave a Reply to Melanie Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *