En al

Op restaurant

Een vader die plots meer werk heeft dan verwacht in de vakantie, dat is behoorlijk bleh, maar het heeft onmiskenbaar ook voordelen. Zeker als ge een dochter hebt van bijna vijf en ouders die aan zee wonen maar soms eens op reis gaan. Vorige week deden het dochterkind en ik dus een meisjesdag aan zee. We gingen naar het strand, namen de eerste zonnestralen op, gingen iets eten op een terras.

En daar wilde ik het over hebben. Alleen uit eten gaan met de dochter is ondertussen zo cool geworden dat ik daar dus echt van kan genieten. Met een vijfjarige kan een mens dus al echt eens een conversatie hebben en is de fase van “zit stil” en “eet voort” en “stop daarmee” voorbij. Met haar uit eten gaan in gezelschap, is zo mogelijk nog fijner.

Dikwijls zie ik op Facebook en co de vraag passeren voor een kindvriendelijk adres om iets te gaan eten. De antwoorden gaan dan meestal over de Hema en de Lunch Garden of Mac Donalds. Wij zijn daar altijd redelijk categoriek in geweest: ik ga niet naar een restaurant waar ik zonder kinderen niet zou binnengaan, gewoon omdat ze een speelhoek hebben. Van die grootkeukentoestanden, ik zou daar vroeger geen geld aan gegeven hebben, en ik doe dat nu ook nog niet. Er is iets aan zelf een plateau moeten dragen en mijn eten moeten opscheppen dat mij vreselijk tegenstaat. Dan kook ik liever zelf iets, dat is lekkerder en goedkoper. Maar over zelf koken gaat het nu niet, natuurlijk, ik geef u vandaag tips om met uw kind op restaurant te gaan.

1. Kindvriendelijke restaurants zijn restaurants waar ze vriendelijk zijn voor kinderen. Meer is er niet nodig. Uit ervaring: ongeveer 95% van de restaurants zijn vriendelijk voor kinderen. Als er een speelhoek is, dan is dat mooi meegenomen. Maar vaak bieden restaurants die dat niet hebben ook spontaan iets aan om mee te spelen of tekenen.
Het helpt als ge een paar kleine dingen in uw hoofd houdt: laat uw kind schoenen uittrekken, zodat die mooie stoelen niet vol vlekken zitten, bijvoorbeeld. Probeer ervoor te zorgen dat uw kind niet te veel eten rondstrooit, en als dat wel gebeurt: ruim zelf een beetje op. Durf ook vragen naar een extra bordje, of een rietje. Of laat uw allerschattigste kleuter dat zelf vragen. Altijd scoren.
2. Begin jong genoeg. Wij nemen de mini al sinds ze rechtop kan zitten mee op restaurant, nu ze vijf is weet ze wat dat betekent. Er zijn voordelen aan uit eten gaan zoals je krijgt sap, limonade en iets wat je graag eet. Maar er zijn ook nadelen zoals je mag niet gillen en geen andere mensen ambeteren. Dat vraagt wat training, maar kinderen kunnen dat. En na die paar jaar is ze een zeer beleefd kind op restaurant en ze heeft daar geen moeite mee. Ze vindt het niet vervelend om zich te gedragen.
3. Pas de duur en het tijdstip aan aan de leeftijd van uw kind. Als u uitgebreid wilt dineren om acht uur ‘s avonds: neem een babysit. Onze ervaring is dat om 19h die van ons minder handelbaar wordt, dus als we ‘s avonds uit eten gaan, dan zorgen we dat we om 18h in het restaurant zijn. Je moet minder lang wachten omdat je als eerste bestelt, en tegen dat het kind moe wordt ben je al weer op weg naar huis.
Lunchen werkt het best, zeker met echt jonge kinderen. Uitgebreid lunchen (aperitief én dessert), dat lukt hier sinds een jaar of twee. Onder de drie jaar was het hier het veiligst als we op een uur terug buiten stonden. Leg u daarbij neer, ze zijn zo mini en doen zo hun best.
4. Laat uw kind zelf kiezen. Veel restaurants zijn bereid om eender welk gerecht in kinderportie aan te bieden. Wij gingen ooit in een echt chique restaurant eten met haar, zonder kinderkaart. Nadat ik vroeg of er iets mogelijk was, kwam de chef zelf aan tafel vragen wat ze graag lustte. We kwamen uiteindelijk tot een slibtongetje, wat frietjes en een portie komkommer. Geen probleem, en met evenveel zorg bereid als ons eten.
Als er echt niets op de kaart staat waarvan u denkt dat uw kind het zal eten: ga voor de supplementen. Een portie frieten gaat er altijd in, en ge kunt dan vanavond soep geven voor de vitaminen toch?
5. Beschouw uw kind als volwaardig tafelgezelschap. Zelf gezellig zitten praten, en verwachten dat uw kind zichzelf wel zal bezig houden, dat is vragen om miserie. Betrek uw kind in het gesprek. Praat ook eens over iets wat kinderen leuk vinden. Of bouw een toren met de bierviltjes.
6. Beweeg. Als u merkt dat het kind echt verveeld wordt: iemand efkes naar buiten met het grut terwijl ge wacht op eten. Twee minuten rondrennen lost al veel op. Alternatief: ga naar het toilet. Pipi ergens anders is altijd interessant voor kleuters, om van handjes wassen met fancy soap nog maar te zwijgen. Als er een droogapparaat voor de handen is, zijt ge helemaal gered.
7. Voorzie entertainment. Een iPad of GSM met een spelleke is het verschil tussen wel of geen aperitief of voorgerecht. Maar het hoeft niet elektronisch te zijn: wij hebben altijdaltijdaltijd tekengrief mee. Een papiertje (of vraag een extra papieren onderlegger!) en wat potloden of een vierkleurenbic: dat neemt geen plaats in, en is goed voor zeker een half uur bezigheid. Zeker als ge een beetje meedoet.

Nog aanvullingen iemand?

11 thoughts on “Op restaurant

  1. Helemaal mee eens. Wij doen het ook al van in het begin, regelmatig op restaurant gaan eten. Kinderen moeten dat leren, en mijn meisjes vinden het ondertussen ook leuk.
    Al moet ik zeggen: met drie kinderen is het toch ook altijd een beetje werken, zeker in het betere restaurant. Praten, naar toilet, stilzitten, niet te hard morsen : het is allemaal meer dan maal drie, al is het maar omdat ze elkaar opjutten. Bewegen probeer ik bijvoorbeeld echt in te perken of ik sta echt de hele maaltijd buiten. Verder beperken wij ons dus wel tot de relatief kindvriendelijke restaurants, niet de te kleine romantische toestanden met één menu aan 90 euro zonder wijn, waar drie wijnglazen al klaarstaan, zonder delicate stoffen tafellakens enzovoort. Maar verder kan inderdaad bijna alles 😉

  2. Die regels gelden duidelijk nog niet voor een terrible-two-mannetje. Zelfs niet als die thuis is. :). En voor de rest wou ik alleen zeggen: waren wij u overlaatst niet tegengekomen in de speelhoek van de McDonalds? *verstopt zich*

  3. Ja en je kind leren om “dankjewel voor het lekkere eten” te zeggen. Meestal krijgt ze dan nog een snoep of lolly . Mira weet hoe ze moet charmeren bij het personeel.

  4. Groot gelijk. Dit weekend de fout gemaakt om af te wijken van mijn/onze eigen regels (die grotendeels overeenkomen met die van jullie), en me (wegens niet veel tijd, geen te grote verplaatsingen te maken want te voet met twee kinderen, en bovendien nog grote honger ook) aan een Hema’tje gewaagd. Nooit meer. En ik herhaal. Nooit meer, tenzij voor een warme choco of koffie. Resultaat was: niet veel geld betaald, maar wel drie kwartier staan wachten op een koude en echt oneetbare spaghetti, en bovendien nog niet eens vriendelijk geserveerd. Dat was ook de mening van mijn jongens (“mama, de spaghetti die jij en papa maken is wel véél lekkerder hoor”), die bijgevolg niets gegeten hebben. En ik kon ze geen ongelijk geven.
    Ik heb ze uit pure compassie thuis achteraf soep, appel, een boterham en een ijsje geserveerd.

  5. Om maar te zeggen: het is niet omdat de omgeving kindvriendelijk is (ze hebben daar een speelhoek, namelijk), dat het eten lekker én gezond is. En laat het nu net die combinatie zijn die wij ook erg belangrijk vinden 🙂

  6. Wij opteren ook dikwijls voor frietjes, ons monster steekt er ééntje met een keer in de mond waardoor de tijdspanne naar verveling toe ineens enorm wordt uitgerokken 🙂

  7. Wij hanteren beetje dezelfde tips, en gaan liever nr restaurants waar het lekker eten is. uitzondering bij ons: op reis kan een mc donalds! maar in België niet! 😉
    En net zoals An: met twee (of 3 hé An), mag er bij ons niet rondgelopen worden, of ze worden heel druk en luid. En wij hebben een adhd’er in het kwadraat: dus duidelijke afspraak bij ons: aan tafel blijven;). En wij houden ipad en iphone voor thuis. wij praten graag eens met hen (genieten ze van zo op restaurant), spelen ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet…’ En wij hebben altijd een rugzak met strips, kleurpotloden EN uno mee!! Altijd blij met uno want mama en papa hebben dan tijd om mee te spelen. En ons dochter is 2 weken ouder dan Mira: en zij speelt al goed mee;)! Dus Ilse: als je nog geen uno hebt: tip vd dag;)!!

  8. Zelfde hier, met de oudste kunnen we probleemloos op restaurant gaan, de jongste is net twee en dat is voorlopig toch erop of eronder. Dat gezegd zijnde zaten we om 18u vanavond met allebei in een Thais restaurant, iets na 19u stonden we opnieuw buiten met een vriendelijke goeienavond van de ober en de gevleugelde woorden: “Met kinderen op restaurant, het is altijd een uitdaging!” 🙂

  9. Met 1 kind gaat dat toch wel heel veel vlotter dan met 2 die elkaar gans de tijd opjutten. Aaargh!!! Hier wordt dat dus echt vermeden, want als je het niet fijn kan vinden, eet je beter thuis vind ik.

Leave a Reply to Marloes Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *