-…werd argwanend binnengelaten, en dat bleek niet geheel onterecht. Juni is altijd een moeilijke maand en dat was niet anders dit jaar.
-…was dus ook dit jaar weer vooral dingen doorstrepen op de todolist: nog een stapel examens, nog een bachelorproef, nog een verslag, nog een vergadering.
-…lather rinse repeat.

-…begon wél zoals elke maand aan zee. En eindigde eigenlijk ook bijna zo. De zee blijft mijn vriend, in elke maand.
-…was de maand waarin mijn kleine tanden begon te wisselen. Het was dan ook de maand waarin ik honderd keer armzwaaiend uitriep: “oh my god, doe dat niet dat wiebelen” en ongeveer dubbel zo vaak hoofdschuddend mompelde “wanneer is ze opeens zo groot geworden?”

-…leerde ons het woord supercell en bracht vernieling op onze csa-boerderij. Mijn hart bloedde bij het zien van de massa vernielde tomatenplantjes.
-…deed me concluderen dat ik pukkelpop 2011 nog niet vergeten ben. Grote golven paniek en een obsessie voor het weerbericht: het is nog heel erg aanwezig zo blijkt.
-…werd gedomineerd door voetbal. En door voetbalwallen onder mijn ogen omdat ik weer te lang zat te kijken naar een match die te spannend was om uit te zetten. Hartjes voor het WK. Veel hartjes.

-…zal ook altijd de maand blijven waarin de dochter voor het eerst zonder steunwielekes fietste. Waar ze snel is in het één, is ze wat trager in het ander, inderdaad.

-…eindigde met het vooruitzicht op een lange lange zomer. Dat geeft de burger moed.
-…gaf me een afgewerkt tuinhok, enige progressie in het trouwplannen en veel dagen van buiteneten.
-…was al bij al zo slecht nog niet.