moeilijk

Met de groeten van mijn onvolmaakte wortels. #111111

Ik ging vandaag een blogpost schrijven voor #projectblogboek, maar zoals dat hoort in de ongeorganiseerde chaos die ik mijn brein noem, was ik opeens mijn interesse verloren na het lezen van de kranten deze ochtend. Zonde, want ik heb al vijf dagen een foto van mijn ontbijt genomen voor die blogpost. Het zij zo, dit is even belangrijker.

De man vertelde ooit dat ze vroeger in zijnen thuis massa’s komkommers aten. Hij had een nonkel met een komkommerkwekerij, en elk stuk groente dat niet perfect recht was, werd naar de familie versluisd wegens toch niet te verkopen. Want de mensen willen rechte komkommers.

De nonkel van een jeugdvriend kweekte aardbeien. Er zijn na oogst twee soorten aardbeien: de gewone, grote en de kleintjes. De kleintjes zijn goedkoper en worden confituurkes genoemd. Want ze zijn enkel goed om confituur van te maken.
Ik leerde daar op de aardbeienboerderij dat confituurkes eigenlijk meer smaak hebben dan grote aardbeien, maar dat de mensen dat niet willen kopen. Sindsdien eet ik alleen nog kleine aardbeien.

In de winter hebben de fijne mensen van Trafiek hier een soepbedeling, in de buurt. Vrijwilligers halen overschotten bij de Bioplanet, en koken daar soep van. Die wordt op vrijdagavond gratis uitgedeeld op een plein hier in De Brugse Poort.
Vorige winter haalde ik een keer de groenten op bij de winkel op vrijdagochtend, want ik had een auto en ik had toch niks te doen die dag.
Ik had verwacht een krat verlepte sla te krijgen, maar kwam terug met een auto die afgeladen vol zat. Letterlijk tot aan het dak, passagierszetel inclusief. Ik had 100 kilo patatjes mee met hier en daar een scheut. Kratten tomaten die net iets te overrijp waren. Courgettes met een miniscuul deukje. wortels waar het groen wat van verlept was. Want we eten dat groen, natuurlijk. Ik staarde naar de gast van de winkel en zei: “dat meent ge toch niet?”. Hij antwoordde: “de mensen kopen geen patatten waar een scheut aanzit.”

Ik moest aan al die dingen denken, toen ik deze ochtend in de krant las over basilicum die wordt weggegooid omdat de steeltjes te dik zijn. En boontjes die kapot moeten omdat ze te lang zijn om in het doosje te passen. 1/3 van ons voedsel wordt weggegooid om die esthetische redenen. En echt waar: ik krijg daar buikpijn van.

Onze relatie met voedsel is zo pervers dat het haast niet anders kan dan dat de slinger een keer in de andere richting zal gaan. Dat kan toch gewoon niet anders?
Ik denk dat al jaren, en dan kom ik in een supermarkt en zie al die perfect gevormde komkommers en hoe die tegenwoordig blijkbaar ook allemaal individueel verpakt moeten worden in een plastiekje.
Ik ben dan blij dat ik geen groenten meer moet kopen daar, en als ik thuiskom kijk in de frigo naar mijn onvolmaakte wortels. Die zijn namelijk minstens zo lekker en ik kan u bevestigen: een bruin plekske kunt ge gewoon wegsnijden. I kid you not.

wortels

Het is daarmee dat ik zo blij ben met de actie van 11.11.11., sorry is niet genoeg, met onder andere het afschaffen van esthetische richtlijnen voor voeding in de eisen.
Want echt, geen enkel weldenkend mens kan goedkeuren dat er elk jaar 1,3 miljard ton voedsel verloren gaat, en dat er ondertussen mensen zijn die honger hebben.
Laat ons daar dus eens over nadenken, lang en hard. En als de vrijwilligers aan de deur komen, straks, koop of geef dan iets. Dit is belangrijk.

(Voor de leerkrachten: er is een educatief pakket en een stappenplan over het thema, zowel voor basis als voor secundair)

(Ook nog: een paar jaar geleden keken wij ooit eens naar Food Inc., een documentaire die mijn leven heeft veranderd. Ik heb het hier al een paar keer gezegd, maar ik blijf het herhalen: neem er eens 90 minuten de tijd voor.)

18 thoughts on “Met de groeten van mijn onvolmaakte wortels. #111111

  1. Groot gelijk! Wij krijgen regelmatig “onvolmaakte” groenten uit papa’s tuin en de “lelijkste” smaken een pak beter dan de “perfecte” groenten uit de winkel. Neem bijvoorbeeld tomaten uit papa’s tuin; echte smaakbommen. Die uit de winkel zijn waterachtige harde rode vormen, helaas. Als iemand een biologische winkel in omgeving Heist-op-den-Berg kent, geef dan maar een seintje. Ik wil graag meer betalen voor lelijke, maar smaakvolle groenten…

  2. mijn ervaring: supermarktgroenten/fruit worden ook veel vlug rot. Hetgeen ik bij de groenteboer of op het hoeveproject op het werk koop is veel lekkerder van smaak en blijft veel langer vers.

  3. En het ergste is nog: Europa heeft de regels vereenvoudigd, dus er mag meer binnen qua maten en vormen, maar supermarkten hanteren veel strengere normen, omdat het niet verkoopbaar zou zijn. Terwijl een kromme komkommer dus wel eten blijft.

  4. Vroeger (bij de mama) aten wij alles recht uit de tuin. Groot was mijn verbazing dan ook toen ik als kotstudent mijn eigen groenten moest kopen. “Waarom zijn die courgettes zo klein en die wortels zo recht en zonder uitsteeksels?”
    Bedankt voor de link naar het educatieve pakket, ik heb die meteen naar de mama doorgestuurd!

  5. Gisteren Koppen gezien? Ikke toevallig, en me eveneens doodgeërgerd aan de ‘regels’. Niets beter idd dan een tomaat uit den hof, of kleine aardbeitjes. Koop ook nooit van die boontjes uit Kenia of zo, toch niet verantwoord dat dit van zo ver moet komen? Kijk ook eens nar de ‘vervallen’ puddingskes en yoghurtjes. Die blijven nog zeker twee maanden na datum eetbaar.( zie Roeland, ir in de branche) . Ik koop die dan speciaal( aan de helft van de prijs of zo , haha) omdat ik niet wil dat dit weggegooid wordt! Vroeger werd het nog aan de beesten gegeven, maar dit mag blb ook niet meer! Waar gaat dat naartoe met al die regelneverij?

    1. Zijn yoghurtjes en puddingskes echt nog 2 MAAND na datum eetbaar? Amai, dan wordt er hier vanaf nu nooit nog iets eetbaars weggesmeten!

      1. Als van een yoghurtje de verpakking niet bol staat en ge proeft er eens van dan merkte direct of het eetbaar is of niet, los van de houdbaarheidsdatum. Idem ditto met kaas, melk, boter etc etc. Sinds ik niet meer let op houdbaarheidsdatum maar gewoon kijk/ruik/proef wordt er hier ook véél minder weggesmeten. En we zijn er hier nog nooit ziek van geworden 😀

  6. ik ben constant op zoek naar lekkere tomaten want in de supermarkt zien ze er misschien wel goed uit maar hebben ze gewoon geen smaak meer; Ik kweek zelf wel wat groenten in potten maar niet genoeg om er geen meer te moeten kopen ( wregens niet genoeg plaats in mijn postzegelstadstuintje ) en ik koop tegenwoordig meestal rechtstreeks bij de tuinder.

  7. Groot gelijk!
    Wij hebben groentjes, groene kruiden en soms fruit van een CSA veld. Dat zijn bio-gekweekte seizoensgroentjes die wij mogen afhalen bij de boerin. Zo zie je hoe groenten en fruit er echt uitzien én smaken!

    1. jongens en meisjes, ik maak graag even van de gastvrijheid van Ilse gebruik om jullie op te roepen net iets meer te doen dan een petitie te tekenen. Je kan bijvoorbeeld ook soep koken.
      Het 11.11.11 comité van Gent-Sint-Pieters is immers dringend op zoek naar koks die thuis soep willen maken voor de ‘Soeper Soepactie’ op zaterdag 8 november. Vinden ze die niet, dan kunnen ze wellicht niet voldoen aan de vele bestellingen uit de buurt. We hebben 1.000 liter soep nodig om aan de vraag uit de buurt te voldoen. Momenteel – 3 weken voor de actie – staat de teller nog maar op 325 liter… Wil je graag meedoen? Mail dan naar kokvoor1dag@gmail.com of bel naar Griet Deroo op 09 252 11 51 (voor 1 november). Zij informeert de koks voor 1 dag over alle verdere, praktische afspraken.
      Wie de actie wil steunen door soep te kopen, mailt z’n bestelling best voor 5 november naar 11soep@gmail.com (5 euro voor 1 liter). We bezorgen je soep in verzegelde potten gratis aan huis in heel Gent.

  8. Ja, erg hé. Perfect gevormde groenten kopen om er daarna het mes of zelfs de mixer in te zetten. Hoe triestig is da. Ik koop een bio-pakket. Af en toe kom ik een grappig vormke tegen of een bruin plekse. OMG, soms hangt er zelfs nog aarde aan. Maar ik kom tenminste niet thuis met een assortiment aan plastiekverpakkingen en bovenal, ‘t smaakt.

  9. Ik moest aan je blog denken toen ik daarnet mijn laatste komkommer oogstte. ‘t Is een bolletje geworden met een steeltje aan 😉

  10. Ik denk dat je een gevoelige snaar geraakt hebt. Velen onder ons zijn verontwaardigd over wat de supermarkten ons bieden en hoe wij daardoor alleen maar nog verwendere en veeleisendere consumenten worden.
    Wij aten deze zomer elke dag boontjes in verschillende grootte en dikte, courgetten in alle formaten, slablaadjes van elke eetbare plant, rode bietjes, venkel met een speciale vorm, … en het was allemaal super vers en super lekker, recht uit onze eigen tuin.
    Verder koop ik in de supermarkt regelmatig afgekeurde groente of fruit aan verminderde prijs. Niks aan de hand met die dingen en mijn portemonnee is er ook blij mee.
    En toch vrees ik dat mensen die er zo over denken tot de ‘happy’ few behoren en dat er niet vlug iets zal veranderen aan het aanbod in de supermarkt.

  11. Ik las een paar jaar geleden eens ergens een stukje over iemand die medelijden had met dat ene pakje boter in het rek mee een deuk. Niemand die het nog wil kopen en uiteindelijk wordt het weggesmeten.

    Sindsdien kiesik altijd dat item met een deukje of een scheurtje in de verpakking.
    Niets mis met de inhoud maar niemand die ze wilt kopen.
    Of dat ene stokbrood dat in twee gebroken is, thuis snij je het toch in stukken…

  12. We hadden hier ooit een tomaat met een uitstekels. Het leek precies een ventje met een lange neus. Dubbel jammer dus dat we geen rare groenten en fruit willen. Er wordt voedsel verspild én we missen het plezier om die gekke groentenfratsen.

Leave a Reply to Nele Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *