projecten

Stop.

Hoe slecht ben ik in voornemens, feitelijk? Zeer slecht, zo blijkt.

Weet ge nog dat van ik fotografeer alles wat ik kook in september en dan schrijf ik erover? Ja dat. Ik fotografeerde weliswaar alles het meeste, maar veel meer dan geheugenruimte innemen op mijn telefoon gebeurde daar voorlopig niet mee. Ik zou nog altijd eens 5 minuten tijd moeten vinden om aflevering 2,3 en 4 van die serie te schrijven. Want anders is het dus geen serie en dat zou helemaal zielig zijn.

Niet vandaag echter. Vandaag schrijf ik over die ene zin in dat stukje, die u nu al lang vergeten bent.

“En ik had een nieuw projectje nodig, we moeten daar eerlijk in zijn. Maar daarover later waarschijnlijk meer.”

Dat projectje was voornamelijk nodig om mijn aandacht af te leiden van andere dingen. De afgelopen maand heb ik namelijk in stilte online in stilte, offline zeer lawaaierig een heel klein beetje afgezien, en –we gaan daar eerlijk in zijn– mijn naasten bij momenten met mij (Sorry, you guys. Really.) .

Vandaag, op 4 oktober 2015, kan ik het u echter voorzichtig vertellen: ik ben gestopt met roken. Een maand al, en ik ben geweldig fier op mijn eigen, want ik had niet gedacht dat ik het zou kunnen. TAART ALSTUBLIEFT.

De feiten op een rij:
– de redenen om te stoppen waren de gebruikelijke: gezondheid, afhankelijkheid beu zijn, het stinkt ook een beetje, de aankomende winter en het vooruitzicht rillend in de kou buiten staan roken.
– de directe aanleiding was de pup die ergens op een camping in Frankrijk vroeg: “is dat waar, dat je van roken kan doodgaan? Jef zei dat gisteren.” Ik blokkeerde efkes en vertelde het dan dan zoals het is: ja. Dat roken ongezond is, dat je er ziek van kan worden en dat er ook mensen aan sterven.
Ze dacht na en zei: “dan wil ik dat jij stopt met roken, want ik wil niet dat mijn mama doodgaat. Ok?” Ik antwoordde ok, zij speelde verder met de tak die ze had gevonden, ik vermaalde de hele verdere dag haar woorden tot een concreet plan.
– op het eind van zomer 2015 rookte ik 25 sigaretten per dag.
– ergens in de laatste week van augustus ging ik aan de champix, omdat ik van mijn echtgenoot niet zomaar cold turkey mocht stoppen. Hij herinnerde zich te levendig de vorige poging en de bijhorende periode waarnaar wij hier refereren als de zesdaagse van hypochondrie, hysterie en hyperventilatie. De champix is ok. Ik heb wat last van mijn maag, dat wel, maar alle andere bijwerkingen kunnen evengoed van het stoppen met roken zijn. Op dag 7 van de champix rookte ik mijn laatste sigaret en daarna niks meer. Nu zit ik aan champixverpakking twee, en volgens de bijsluiter zou alle afkickshizzle na deze verpakking voorbij moeten zijn. Benieuwd.

En ook:
– Het was niet zo lastig als ik dacht, vermoedelijk dankzij de pillen. Gewoontes doorbreken bleek het moeilijkst: pauzes in vergaderingen, mijn ochtendhumeur afschudden met 5 minuten alleen op het terras. Dat soort dingen.
– Elke dag rond 18h, dat was de eerste week mijn zwaarste moment. Ik moest dan altijd keer ruzie maken of wenen. Om 18.30h was het weer beter. Mijn eigen bleituurke, precies gelijk bij een baby. Ondertussen is dat wat beter, maar zie verder in deze lijst vaststellingen voor enige nuance.
– Ik vergeet de laatste week geregeld mijn pillen, en dan merk ik dat eigenlijk niet echt.
– Als ik lastig ben, dan zegt de echtgenoot tegenwoordig “ah? Hebt ge uw pil al gepakt?”. Terwijl we allemaal weten dat ik ook met champix en overigens ook met sigaretten een behoorlijk lastig meiske kan zijn. Ik zie het als een grapje, want dat is natuurlijk zijn beroep en hij zal best wel weten wat grappig is nietwaar.
– Op de kast hier in de living ligt nog steeds een halve pak sigaretten, met een aansteker. Iedereen zei in het begin “doe dat weg, kind, want als ge een zwak moment hebt dan zijt ge vertrokken”. Terwijl het gewoon een mindgame is: ik word zot van het idee dat ik niet zou kunnen roken als ik daarvoor zou kiezen. Dat niet roken is geen kwestie van niet mogen of niet kunnen. Het is een kwestie van niet meer willen. So I tell myself.
– Ik ben beestig blij dat de echtgenoot al 4 jaar gestopt is, ondertussen. En dat de BFF stoemelings drie weken eerder dan ik plots gestopt was zonder dat ze het wist. Mijn wettelijke, en de BFF zijn de mensen met wie ik het vaakst op café ga. Het is handig dat die niet meer efkes buiten gaan roken.
– Ik heb een app op mijn telefoon die mij vertelt hoe veel tijd en geld ik al heb uitgespaard. En die vol weetjes staat over de zuurstoflevels in mijn bloed en alles. Ik hou van zo’n apps.
– De belangrijkste bijwerking blijkt dat ik ook na een maand nog altijd wat bleitachtig ben: ik ween rapper dan normaal, uit onmacht of uit frustratie, of uit verdriet, maar ook van geluk. En ik kan minder rap stoppen met wenen eens ik begonnen ben.
– Ik heb massa’s meer tijd de laatste maand. Elke dag 25 sigaretten roken, dat is elke dag 25 keer 5 minuten daarmee bezig zijn. Ok, ik combineerde dat vaak met telefoontjes, autorijden of mails beantwoorden, maar toch: dat is elke dag dik 2 uur. Reken daar stops aan de krantenwinkel, tijd verloren om een briket te zoeken en dergelijke meer bij, en ge ziet dat ik het gevoel heb dat ik opeens veel meer uren in een dag heb.

Ik zou die beter gebruiken om keer te schrijven over alles wat ik heb gekookt, denk ik dan.

33 thoughts on “Stop.

  1. Goe bezig beze, goe bezig!
    Ik vond dat ook het lastigste, de gewoonte van op tijd en stond 5 minuutjes helemaal alleen voor mezelf te hebben, gewoon, om even stil te staan. Ondertussen ben ik 1,5 jaar gestopt en ik ben kei content.
    En regelmatig neem ik nu terug 5 minuten voor mezelf, zonder sigaret of wat dan ook, enkel met de ruimte om me heen, gewwon, omdat het kan.

  2. knap! Mijne vent was al 2 maand gestopt met roken voor ik het door had, maa rja die rookte alleen maar ‘s avonds als ik meestal al in ons beddeke lag.

  3. Keigoed van u ! Volhouden ! Mij is het na een jaar of twintig vollenbak roken, ook gelukt, met vickskes, alleen die met eucalyptus !

  4. Eén en al bewondering van hieruit.
    Beetje heel erg veel vervelend dat ik om medische redenen geen Champix mag gebruiken. Pleisters, nicorettes en dies meer hielpen me in het verleden geen zier. En puur op karakter stoppen, daar ben ik (nog) niet aan toe.

  5. Heel goed bezig! Kappen met die bullshit, echt wel. Volhouden en eens een bleiteke meer doen, dat is ook mijn plan. Ik ben vandaag begonnen aan de definitieve rookstop (ik weet nog niet of ik het zelf geloof). Dag 1, herinner je het nog? Paniek afgewisseld met het ‘oh het gaat wel -gevoel’. Om de 2 minuten denken aan sigaretten. Sjeezes, kutverslaving, echt. Veel moed voor ons!

  6. Proficiat! Bedankt je dochter dat ze je leven zal verlengen 🙂
    Ivm het bleitachtig zijn: is een veelvoorkomende nevenwerking van Champix.. zal dus wel beteren éénmaal je de pillen niet meer nodig hebt!

  7. Sterk!

    Dat van veel meer tijd hebben, ik ben daar ook serieus van geschrokken toen ik ooit eens 2 weken stopte. Ongelooflijk hoeveel tijd we stoppen in onszelf te vergiftigen. Misschien moet ik mezelf dat in deze drukke tijden wat meer voorhouden, wie weet stop ik dan ook. Maar vandaag nog effe niet.

  8. Goed gedaan! Nog even volhouden en het ergste is achter de rug. Mijn man is gestopt met roken toen we net samen waren en ik heb dus van dichtbij meegemaakt hoe moeilijk het wel kan zijn. Maar het is het waard hoor, hij voelt zich nu véél beter en de eerste verbetering die hij opmerkte, was meer smaak in zijn eten. Als dat geen voordeel is :-)!

  9. Dat niet meer WILLEN, dat is de crux. Want niet mógen, daar ga ik altijd na een tijdje tegen schoppen.

    Ik ken een vrouw die op een dag besloot: vandaag rook ik niet. De dag daarna besloot ze dat opnieuw. En de dag daarna ook. En nu, vijftien jaar later, is het besluit niet meer elke morgen zo evident, maar werkt ze nog steeds vanuit dat principe: over morgen kan ik niets zeggen, maar vandáag rook ik niet.

    Chapeau. Hopelijk stelt binnenkort iemand mijn lief een keer de vraag zodanig dat het klikt in hem, want mij is dat nog niet gelukt 🙁

  10. Na het lezen vande titel was mijn eerste gedacht ” dju toch ” maar ik buig nederig het hoofd en sorry voor het gebrek aan vertrouwen . proficiat

  11. misschien was ik gisteren wat fel, dus nu beter: supergoed bezig, veel volhoudmoed!

  12. Yes, you can!

    Ik veranderde van dienst en mijn nieuwe baas zei:”ik weet dat je rookt en ik heb daar geen probleem mee. Maar als het kan liefst buiten, want we hebben geen buitenraam om te verluchten. Ik ga echt niet tellen hoeveel keer ge gaat roken.” (toen mocht er in openbare gebouwen nog gerookt worden). En ikke in een opwelling:”Nee, ik ga niet buiten.” Die mens dacht al “Wat heb ik nu in huis gehaald”, maar ik voegde er nogal overmoedig aan toe:”Ik stop ineens”. Toen ik ruim 16 jaar later mijn locker en bureella definitief leeg maakte, vond ik nog een half pakje sigaretten en een aansteker … Nieuwe job en nieuwe gewoobtes: het werkte!

  13. Wow, kei goed gedaan! Ik heb alleen tijdens mijn studententijd wat gerookt, dus kan er niet van meespreken, maar echt knap!

  14. Heerlijk van en voor jou!
    Ik ben ook zo blij dat ik niet meer “moet” roken!
    Je gaat dat goed volhouden omdat je weet dat rookstop enkel en alleen maar voordelen biedt!
    Klasse , echt waar, en geniet van je vrijheid want je hangt niet meer vast aan de sigaret 🙂

  15. Maar echt. Ik vind het geweldig! Super! Nochtans hebben wij wel een kei schoon terras dat zelf gelegd is door mijn lief (_wiehaddatverwacht_) en waarop ge perfect eventjes in de kou kon gaan afzien. Maar binnen is het nog veel leuker (toch in de winter). Hoera hoera! Champagne ligt koud als ge afkomt 😉

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *