Neen!

Doe er iets aan, Telenet.

ja, ge moet naar jongensfilms gaan, mama. De films voor jongens zijn cooler.
Ik staarde ietwat verbijsterd naar het scherm, deed wat ze suggereerde maar was sinds dat moment voornamelijk bezig met wie ik een gemanicuurde wijsvinger in het oog kon planten. Dat bent u dus, Telenet. En wel hierom.

Het was een zondagmiddag, na het middageten. Regen en koud. Deze moeder moest stageverslagen schrijven, de man werkte. Dus ik deed wat elke ouder op zo’n moment doet en zei tegen de dochter: “Als ge wilt moogt ge een film kiezen en gezellig wat tv kijken”. Genius.

Enter Play More van Telenet. Want behalve de series die wij verslinden, zitten daar ook behoorlijk wat kinderfilms in het aanbod. Ik scrollde door het menu.
Kerstspecial.
Disneyfilms.
Jongensfilms.
Meisjesfilms.

Euh? Pardon?

Het meisjesfilmsmenu bleek een shitload aan prinsessen, elfen en roze te bevatten. Waarop mijn zesjarige dus zei dat ik naar de jongensrubriek moest, wegens cooler.

Nu is mijn kind niet vies van wat roze, glitter en make-up. Ik heb daar absoluut niks op tegen. Ik zou niet anders kunnen, want ik ben zelf nogal van de hoge hakken en mooie kleedjes. Ik ben een meisjemeisje, net als mijn kind.
Ze speelt graag met poppen, is zot van My Little Pony en verkleedt zich bij voorkeur als prinses Elsa.
Daarnaast houdt ze van boogschieten en op dingen klauteren. Ze knutselt graag robots en vecht met haar maat op de speelplaats, waarbij ze geen schrik heeft om haar (roze) kleren vuil te maken of zichzelf pijn te doen.
Ze groeit op in een gezin waarbij de vader haar boterhammen maakt en naar school brengt, en haar moeder het voetbal volgt op tv.
Om maar te zeggen: het is hier allemaal niet zo zwartwit. Of roze-stoergrijs. En dat is hoe we dat proberen te doen.

Ik druk haar regelmatig op het hart dat er maar één ding is dat enkel meisjes kunnen (een baby in de buik dragen) en maar één ding dat enkel jongens kunnen (rechtstaand plassen zonder hulpmiddelen). Dat er voor de rest geen verschil is. En hoewel ik merk dat ze die simpele boutades vlekkenloos napapegaait, voel ik dat ze het nog niet helemaal gelooft.

Er is ook zo veel dat mij en haar vader tegenspreekt. Soms onbedoeld en onnadenkend.
In terminologie zoals schoolpoortmama’s, bijvoorbeeld.
In het eeuwige “het onderwijs is zo’n mooie job voor een vrouw, zo veel thuis met de kindjes.”
Of deze week nog, toen ik naar een debat ging waaraan mijn lieve slimme vriendin deelnam. Zij stond aangekondigd als docente, haar mannelijke collega met dezelfde functie als hoogleraar. Op het Festival van de Gelijkheid, oh bittere ironie.

Het is altijd allemaal niet zo bedoeld, en dat zal voor uw meisjesrubriek bij de films ook wel gelden, Telenet. Maar toch. Een beetje nadenken over welke boodschap we jonge kinderen willen meegeven over gender, dat zou geen overbodige luxe zijn.

Dus het is simpel, Telenet. Ik ga niet bitchen of de moeilijke feminist uithangen. Geen sarcastische opmerkingen geven of moralistisch pleidooi voeren. Maar zet het eens op uw agenda, deze week, in een meeting hier of daar. Praat er keer over, daar intern. Ik ben zeker dat jullie de juiste conclusies zullen trekken.

Dat kan niet anders, zo’n bende slimme jongens en meisjes onder elkaar.

24 thoughts on “Doe er iets aan, Telenet.

  1. En voor meisjes is dan het nog oké om jongensfilms (ook) leuk te vinden, maar voor jongens is het nog minder aanvaard om te mixen. Fijn dus dat het bijvoorbeeld bij Ketnet allemaal door elkaar staat.

    Detailvraag. Ben je zeker dat de vermelding “docent” onterecht was? Toelichting. “Docent” is de laagste graad in het zelfstandig academisch personeel. De graden zijn van laag naar hoog: docent, hoofddocent, hoogleraar, gewoon hoogleraar. In Vlaanderen is de titel voor allemaal professor, in Nederland vanaf hoogleraar.

    1. Was ik ook van plan te reageren. Het gaat in deze niet om functies maar om graden. Beiden geven les, begeleiden (soms) practica, stages en thesissen. Tussendoor doen ze meestal ook aan onderzoek (laten dat doen en zetten er dan hun naam onder, in de meeste gevallen). Het verschil zit ‘m in de uitgebreidheid van hun sociaal/politiek netwerk. 😉

      1. In het debat zelf die avond werd ze slaviste genoemd. Net als vaak op tv, bijvoorbeeld. Ook correct, maar je kan niet de ene prof noemen en de andere niet. Niet iedereen heeft die kennis van zaken over wat het verschil is, toch?

        1. Ha, nee, dat klopt: de terminologie is inderdaad verwarrend. (Zelf ben ik onderzoeksprofessor, wat betekent dat ik weinig hoorcollege mag/moet geven en vooral onderzoek doe, maar mijn graad is docent.)
          En het is inderdaad een patroon dat vrouwen in interviews e.d. minder vaak met professor worden aangesproken terwijl ze het wel zijn.

  2. Mijn zoontje, bijna 5, keek onlangs naar Frozen. Ik zag dat hij het leuk en mooi vond en van de tekenfilm aan het genieten was. Op een bepaald moment vroeg hij me wel: “Mama, ben ik nu een meisje als ik naar Frozen kijk”? Ik vond dat een frappante opmerkingen voor zo’n ventje.

  3. Fantastisch pleidooi. Dat zijn zo een dingen waardoor ook mijn bloed gaat koken en mijn vingers kriebelen om zo een dingen neer te pennen.

  4. Groot gelijk! Er knal op. Waarom dat onderscheid? Wij zijn hier ook allemaal meisje-meisjes, maar we kijken wel (hevig) voetbal én de papa staat in het onderwijs – geweldige job, veel thuis voor de kindjes ;-). Nu zou ik heel graag effect zien van je geweldige post! Allemaal delen???

  5. En zeggen dat er nauwelijks nog jongensfilms gemaakt worden. Alle tienerfilms hebben meisjes in de hoofdrol. Stoere, die met pijlen schieten. Of vrolijke emoties in hun hoofd hebben. Of die de wereld redden. Maar ook roze, en verliefde, met jurken en hair extensions.

    Zélfs de verfilming van “De Kleine Prins” heeft in de hoofdrol… een meisje.
    Het zou me enorm verbazen als de nieuwe Star Wars geen vrouwelijke lead had.

    Jongens? Die gamen. Maar enkel binnen, waar het droog en proper is.

    Eigenlijk, als ik rond kijk, er is steeds minder jongensruimte beschikbaar.

    Meisjes dragen jongenskleren, maar omgekeerd niet.
    Meisjes spelen met jongensspeelgoed, niet omgekeerd.
    Meisjes lezen jongensboeken. Meisjes spelen jongensgames. Voetballen.

    Meisjes regeren in de scholen, leggen er hun ritme op, hun normen, hun waarden.
    Meisjes zijn het internet. Ze zijn mooier, ruiken lekkerder, presteren beter.

    Misschien moet je de jongens die valse illusie van een eigen hoekje bij Telenet toch gunnen. Eventjes, nu het nog kan.

    1. Je maakt een grapje hé, Sponzen?
      Het is geen kwestie van misplaatst ocharme-wij-meisjes, ik vind het even erg voor de jongens.
      Al de rest, termen zoals jongenskleren, jongensspeelgoed, jongensboeken, jongensgames: ik hoop dat dat een grapje is.

      1. Al die mensen die het altijd maar eens zijn met elkaar, dan begint dat soms te jeuken 🙂

        Dat van die jongens films is helaas waar. De industrie heeft blijkbaar beslist: games=boys / movies= girls.

        En dat van het onderwijs, dat is iets voor een blogpost van een experte?

    2. Dat het oké is voor meisjes om die zogenaamde ‘jongensdingen’ te doen en omgekeerd niet, heeft alles te maken met hoe men ‘meisjesdingen’ ziet: als minderwaardig. Daar moeten we dringend eens wat aan gaan doen.

  6. He, excuses als we per ongeluk docente schreven ipv hoogleraar. Eerlijk, het verschil is me niet altijd even duidelijk (Om maar te zeggen: Paul Verhaeghe staat ook aangekondigd als klinisch psycholoog, niet als professor of hoogleraar of …). Dus je mocht ons altijd een mailtje sturen met de vraag om dat aan te passen … We sturen onze aankondigingen (in programmaboekje en website) trouwens altijd op voorhand door naar elke spreker … Bij deze: excuses, maar stuur ons vooral gerust een mailtje next time

    1. Dag An
      Ik ben daar nogal gevoelig aan, geloof ik. En ik weet ook zeker dat het niet zo bedoeld is en onbewust, maar het is wel tekenend: mannen worden makkelijker voorzien van een titel, bij vrouwen is dat minder zo. Ik zie vaak praatprogramma’s waarbij een vrouwelijke prof als mevrouw wordt aangesproken, bijvoorbeeld. Een mannelijke haast altijd als professor. Het viel mij op in het debat zelf dat er gesproken werd van “jij bent Slaviste”, en daarom ging ik het opzoeken.
      Het zijn kleine dingen, en het is perceptie, maar ik denk dat we daar op moeten letten.
      Het was een voorbeeld, van hoe zelf de meest progressieve groep mensen…
      Maar de volgende keer mail ik.

  7. Je hebt absoluut een punt. De slimme meisjes en jongens van Telenet hebben het op de agenda gezet. 🙂

  8. Bah. Zelfde gevoel toen ik hoorde dat Kadet volgende week gelanceerd wordt, de nieuwe kinderzender van Medialaan “voor jongens tussen 8 en 12 jaar”. Really? Voor jongens? Gaan we zo doen, Medialaan?

  9. Nu ik zelf een tweejarige heb, viel de volgende conversatie me op:

    ik: ‘o, het is kapot.’
    Kind: ‘opa maken.’ Ik: ‘Ja, of (enter rij mannen). Zeg. Maar oma’s kunnen toch ook dingen maken? Wat maakt oma?’
    Kind: ‘pannenkoeken.’

Leave a Reply to Sofie Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *