En al

Ja. Dus. Ge weet wel.

Mijn 1 september is uw 1 januari.

Dit gevoel zal onderwijsmensen niet onbekend zijn: een nieuw jaar begint bij mij met een nieuw schooljaar. Veel meer dan met het veranderen van het laatste cijfertje van de datum, betekent 1 september een schone lei, een verse broek en een nieuw paar schoenen. En goede intenties.

De vakantie was plotsklaps gedaan en ik bestond even plots nog louter uit goede voornemens. Ik begon opnieuw te werken en maakte tegelijk een verbeten start. En ik ben vastbesloten om vol te houden.

Sport.

Ik sport. Voor echt.

*zwijgt en laat de verbijsterde lezer even tot zichzelve komen*

Het zit zo.
U weet misschien ondertussen dat ik niet bepaald sportief van aard ben. Ik ben tolerant, daar niet van: als u graag marathons loopt of een kick krijgt van zumba, ga gerust uw in fluo-legging gehulde gang. Maar het is algemeen gezien gewoon niet echt iets voor mij.
Ik vind sporten al mijn hele leven een beetje tijdverlies, en het helpt niet dat uitvoeren van dat soort activiteiten zelden bijdraagt tot algemene elegantie. Noem het misplaatste ijdelheid, maar ik heb het niet zo voor van die onflatterende outfits, een rood aangelopen hoofd en zweterige basketsloefkes.
Ik heb lang gedacht dat het luiheid was, maar daar heeft het weinig mee te maken. Ik ben op alle andere vlakken een behoorlijk een energieke en actieve mens. Of zoals mijn immer charmante echtgenoot in zijn laatste voorstelling stelde: “Mijn vrouw is niet lui. Mijn vrouw is niet graag moe.” True that.(*)

(*) Alle andere dingen die hij in zijn voorstellingen over mij vertelt zijn gelogen of op zijn minst zwaar overdreven, trouwens.

Maar goed. Lang verhaal kort: ik heb sinds een maand toegegeven en ben beginnen sporten.
Ge kunt ook moeilijk anders dan toegeven in dit geval. Als ge na bijna 10 maanden pijn en frustratie, én een tocht langs huisdokter, chiropractor, osteopaten, kinesist, echo’s en MRI-scans bij een rugspecialist in zijn praktijk zit en die rugspecialist zegt :”We gaan dat oplossen. Met kine, en sporten.”

Dan weet ge het wel. Dan maakt ge kine-afspraken. En dan begint ge te sporten. Want onflatterende outfits, een rood aangelopen hoofd en zweterige basketsloefkes zijn nog altijd minder erg dan de zoveelste nacht op rij wakkerliggen omdat uw rug voelt alsof er die dag een camion overgereden is.

IMG_5839

Ik zwem. Twee of drie keer per week, bij voorkeur in open water zoals de Blaarmeersen, want zwembaden – die kotjes waar iedereen op blote voeten heeft staan druppen, het lawaai, de klamme en beklemmende warmte – zijn eigenlijk niet echt iets voor mij. Ik ga het wel doen hoor, maar mijn voorkeur gaat naar in echt water zwemmen.

En waarom ik dat vertel?
Als het op het internet staat, dan is mijn ego gemotiveerder om door te gaan, ook als de pijn binnenkort hopelijk afneemt.
En ik dacht bovendien: misschien weet het internet wel waar ik een schone wetsuit kan kopen, zodat ik straks zo lang mogelijk buiten kan blijven zwemmen.

Een mens weet maar nooit. Roep maar in de commentaren!

13 thoughts on “Ja. Dus. Ge weet wel.

  1. Als je een wetsuit wil, reken dan niet op “schoon”. Die dingen zijn per definitie mottig, en doen alle niet-atletische stukjes van uw goddelijk lijf extra uitkomen.
    Maar prijs/kwaliteit: Decatlon. Niet te lang meer wachten, want na de zomer verdwijnen die dingen nogal snel uit de rekken. Decatlon Brugge heeft (vroeger toch) daarin de grootste keuze.
    Zorg dat je een triatlon-pak koopt, en geen surfpak, want dat werkt alleen maar tegen als je wil zwemmen.

  2. Pfff, ga ik dan de enige niet sportende blogger zijn die overblijft??
    Succes met het zwemmen!!

    (en ook voor mensen buiten het onderwijs voelt 1 september aan als nieuwjaar hoor. Ik vind 1 januari zo artificieel: clubactiviteiten, bedrijfsprojecten, ….alles (her)begint in de herfst en loopt gewoon door in de winter maar stopt in de zomer. Ons levensritme loopt van zomer naar zomer)

    1. Ik blijf ook koppig vasthouden aan niet sporten, no worries! Tot er mij ook eens ooit een dokter in de toekomst gaat vertellen dat het moet. 🙁

  3. Lies van Oontje moet dat weten!

    Oh, boy, er zijn geen zekerheden meer in het leven! Maar ik hoop dat het helpt echt, ik verslijt tegenwoordig ook mijn broek bij de kine en het wordt pijnlijk duidelijk dat mijn conditie beter kan. En het helpt eigenlijk niet dat ik bij elk instrumentje bedenk dat ik dat ook thuis liggen heb

  4. Tricenter.be verkoopt nu de wetsuits die ze heel de zomer verhuurd hebben. Goede, kwalitatieve pakken aan een ferm gereduceerde prijs.
    Je kan er ook huren, dan kan je nu nog een maandje een pak proberen en dan volgend voorjaar kopen als het goed zit.
    Ik weet niet of je schoolslag of crawl zwemt, maar bij schoolslag kan dat pak ferm tegenvallen, je benen gaan ervan drijven en dat doet pijn aan nek en rug (bij mij toch).
    En nog even over open water: van zodra het water kouder wordt dan 18 graden probeer dan twee badmutsen over elkaar te dragen, je verliest meest warmte via je hoofd.
    Wees voorzichtig en geniet: de volledige Blaarmeersen voor jezelf hebben is echt kicken!

    1. De Rozebroeken is gelijk het enige waar ik niet geraak. De rooigem is dicht bij huis, het strop en de van eyck dicht bij mijn werk.
      Maar als gij daar zijt, wil ik het wel overwegen 🙂

  5. Het enige wat bij mij ècht heeft geholpen (en nog steeds helpt) qua sport is Pilates.
    Sinds ik dat doe (a rato van 1 of 2 keer per week) zijn mijn rugproblemen ècht voorbij. Ik moet zelfs niet meer bij de kiné langs. Idem voor een vriendin, die elke week bij de kiné moest om vanalles in haar rug los te maken. Ze is er ook vanaf. Bij Pilates zijn de oefeningen erop gericht om een soort corset van buikspieren te ontwikkelen die de slechte rug ondersteunen. Ik zou niet meer zonder kunnen. Ik volg les in Vinderhoute (met de fiets is dat op 10 minuten van de Brugse Poort) en wel hier http://www.ypilates.be/nl/welkom

Leave a Reply to Romina Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *