Tag: gent

Ja!

*Grin*

Leuke facebookgroep, met dank aan een gortdroge opmerking van onze Gentse burgervader:

Heibel in de Gentse gemeenteraad! Zetelende leden van de Behoeders der Vlaamschen Cultuur ofte Vlaams Behang struikelden er over het feit dat de Kiss en Ride-zones (waar men zijn geliefde auto kort kan parkeren om zijn geliefde levensgezel(lin) een snelle zoen te geven alvorens die de trein op hupt) aan de Gentse stations een Engelse, en geen Vlaamschen naam hebben, ook al werd de ‘and’ door het Vlaamscher klinkende ‘En’ vervangen en is het begrip Kiss en Ride inmiddels gemeengoed voor de sowieso al mondiaal ingestelde Gentenaar.

Doch, aangezien men in een democratie ook rekening moet houden met de minderheden, ook al hebben die niets beters te doen dan te struikelen over de taal waarin een bepaald begrip is geformuleerd, stelde de eeuwig gevatte Daniel Termont voor om de term te vervangen door het lekker bekkende ‘Lek en Vertrek’.

Kortom. Een geniaal plan.

Daarom roepen wij leden van deze smoelboekgroep (ge gaat voor unaniem Vlaamsch of niet hé) de Gentse gemeenteraad op om het voorstel ‘Lek en Vertrek’ in serieuze overweging te nemen en op korte, dan wel lange, termijn alle K&R-zones te vervangen door L&V-zones.

Indien men hierover op democratische wijze in de gemeenteraad geen akkoord kan bekomen, eisen wij dat op zijn minst gedurende de Gentse Feesten-periode de K&R-zones in Lek en Vertrek-plaatsen worden veranderd.

Hier lid worden!

Ja!

Meneer de burgemeester.

Toen Frank Beke een paar jaar geleden aankondigde dat hij geen kandidaat zou zijn met de verkiezingen van 2006, was ik daar het hart van in. En met mij veel Gentenaars, denk ik. Een burgemeester is in Gent namelijk iets speciaals. Wij willen daar trots op zijn, ge voelt dat bij veel mensen. Ge wilt die een beetje graag kunnen zien. En Frank Beke, dat is een zeer aimabele mens: toegankelijk, vriendelijk, verstandig…zeer gemakkelijk om er u verbonden mee te voelen.
Daniël Termont volgde hem op als lijsttrekker. En dat was een serieuze verandering, daar was iedereen het over eens. Er was enige onzekerheid bij sommige mensen of hij de populaire Beke zou kunnen opvolgen, maar de Gentse kiezer koos overtuigend: dubbel zoveel voorkeursstemmen als de blauwe tegenstander.

Termont heeft zich sinds zijn verkiezing niet altijd de meest aimabele mens getoond. Hij is nogal recht door zee, nogal bruusk in zijn bewoordingen. Maar dat wordt vergeven, zo blijkt: de werklust straalt en immers vanaf, hij is verstandig, weet alles over de stad en is geen praatjesmaker.

En zo zat ik dinsdag voor de televisie, toen de burgemeester bij Phara zat. Hij keek een beetje boos, want er is vanalles gebeurd met de flikken de laatste dagen. En ik was zowaar een beetje gepakt van de manier waarop hij antwoord gaf op de vragen: kordaat, niet zeveren, doen wat moet gedaan worden en dan moving on. Zoals hij de crisis heeft aangepakt. Ik ben een beetje trots op mijn burgemeester, de laatste week. Precies gelijk vroeger op Beke.

Ja!

Gent is vele straten.

Als u in Gent woont kunt u de hele zomer lang van buurtfeest naar buurtfeest. van straatbarbecue naar picnic, van rommelmarkt naar vrij podium. Elke straat, elke hoek, elke buurt heeft zijn eigen feest. Bij sommige buurten wordt de organisatie gedragen door de buurtwerkers, soms door socio-culturele projecten, zoals bij ons in de BP, en soms zijn het gewoon een hoop buren die de handen in elkaar slaan en het gewoon doen. Zie: de familie Noels en hun bordure-feesten.
De ingrediënten zijn altijd en overal gelijk: lauw bier, een gemengd publiek, een BBQ en lokale groepjes en DJs. En het is altijd, altijd leuk.

Gisteren kwamen we in een cité van de Bijlokevest terecht voor een straatfeestje. Oorspronkelijk voor buren en hun vrienden, maar als het ergens leuk is, dan gaat dan snel rond in Gent. Onze vriendjes waarmee we uit eten waren gegaan hebben er ooit nog gewoond, dus was het evident dat we omstreeks middernacht op een bank voor een huisje zaten, met bier en cake en een fanfare. En een hond van één van de bewoners die bang was en in mij een rustige baken in het feestgedruis had gevonden. De hele avond mensen gekeken, gebabbeld en dan door de stille nacht langs de Coupure naar huis gewandeld. Zomeravonden zouden altijd zo moeten zijn.