En al

Leve sociale voorzieningen.

Sabrine, dat is onze kraamhulp, heeft net een strijk van twee weken weggewerkt. Nu is ze naar den Delhaize voor de boodschappen en het eten voor vanavond. En straks gaat ze nog stofzuigen.

Vanmiddag komt de vroedvrouw langs, eens kijken naar de kleine, eens wegen en de herstellingen van de keizersnede opvolgen. En ik ga haar meteen vragen om de tummy-tub eens te demonstreren (tot nu wassen we Mira in de lavabo), want ik zie me daar niet zo goed man over.
Vorige week, op die bloedhete dag, had Mira trouwens een beetje koorts: 38°. Het was zes uur ‘s avonds, en dan kunt ge dus gewoon bellen naar de vroedvrouw en dan zegt die wat ge moet doen. Binnen het uur was alles ok.

De borstvoeding (waarover later meer), dat was een hel, en dus was er een lactatiedeskundige om te helpen.

Maandag zijn we naar kind en gezin geweest, voor de gehoortest en om eens te kijken of alles goed loopt. En er is een afspraak gemaakt voor de eerste vaccinaties.

Volgende week gaat Mira naar haar dokter, en binnen twee weken ga ik op controle naar de gynaecoloog. Dan krijg ik ook een briefje voor postnatale kine.

Eigenlijk mogen we onze twee pollekes kussen hier in België, met al die voorzieningen. Ik ben geen held in die dingen, en zeker bij een eerste is een mens nogal onzeker. Gelukzakskes zijn we.