Tag: lief

En al

Jaruh.

Gisteren was een rustige dag: eten, slapen, eten, slapen. Vandaag was het tegenovergestelde: eten, wakker zijn en huilen, eten, wakker zijn en huilen.
En vandaag was hij nog wel jarig, mijn lief. De vader van ons kleine. Gelukkig had ik al een cadeautje voorzien, achteraan verstopt in een kast. Gisteren ingepakt (een uur geprutst) en een kaartje geschreven (huilbui, dat spreekt). Hoera, geen lege handen.

Deze ochtend om half negen had ik net een kleurig tafelkleed op de tafel gelegd en één slinger opgehangen. Er lagen nog wat slingers te wachten, en balonnen, maar toen wilde de juffrouw nog een beetje eten en werd alles even op wacht gezet. En toen kwam hij dus al naar beneden, voor de fruitsapkes waren uitgegoten, de koffie gezet en de broodjes getoast. Verrassingen organiseren met een baby van negen dagen op de arm, het is me niet gegund, zo blijkt.

Ik denk dat dat vijfendertigste een fascinerend jaar wordt. Zeker weten.

En al

Wetenschappelijke authoriteit.

Eigenlijk was ik totaal niet ongerust, over die varkensgriep en al het gedoe eromheen. Ik woon in Gent, which is not Mexico, ik heb vitaminen die ik alle dagen neem en ik dacht dat het allemaal wel zo’n vaart niet zou lopen. En hey, er zijn antivirale middelen in overvloed, hier, zegt iedereen.
Toen deze ochtend bij het ontbijt het lief echter terloops even liet vallen dat hij wat bijgelezen had en dat we ons niet te veel zorgen hoefden te maken, ook al mag ik — eddie indachtig — niet aan de antivirale middelen, toen opeens was ik wel bezorgd. Omdat hij bezorgd was.
Zo gaat dat bij mij, brave vrouw zijnde: als de gazetten paniekeren, dan negeer ik dat. Maar ho maar als mijn meneer-de-biologie-man zich zorgen maakt. Dan loop ik opeens weg van niezende kinders in de colruyt.

En al

In het openbaar is dat nog een ander paar mouwen.

Het went hoor, een trailer zien op de lichtbak waar uw lief in meespeelt. Thuis in uw zetel is dat na een tijd zelfs niet zo bijzonder meer.

Maar in de Mac Donalds, dat is iets heel anders, meneer. Daarvan wilt ge wegkruipen in uw Big Mac dooske, omdat ge bang zijt dat de mensen gaan kijken en linken leggen.

Gelukkig gebeurde dat niet. Misschien omdat hij een zebra-masker ophad en ik een nijlpaard. Volledig incognito, wij.

Morgen! Morgen!