moeilijk

Mijn restaurant.

Lang geleden, toen wij nog jong en onbesproken waren (er was zelfs nog geen sprake van het lief), gingen wij op weekendavonden vaak uit eten met een paar vrienden. Het was in de tijd dat vriend J. en vriend W. nog niet in de horeca werkten en dus vrij waren op weekendavond. En dat ik nog niet in het onderwijs stond, en dus ook niet hoefde te werken in het weekend.
We hadden allemaal een job, maar nog niet zo lang. We waren allemaal volwassen, maar nog niet zo heel erg. We dachten soms eens aan de toekomst, maar we vonden dat ge daar beter niet in overdrijft.
Maar vooral: we hadden voor het eerst in ons leven eigen geld. Iedere maand was er een loon, en na aftrek van huur bleef daar nogal wat van over. En die overschot deden wij voornamelijk op in de Gentse horeca. Eén van onze favorieten in die tijd was casa de las tapas, in het Patershol. Eén van de weinige plaatsen waar je om tien uur nog aan tafel kon gaan, en zonder problemen tot ver na middernacht tapas en cava kon bestellen. Fantastisch lekkere tapas. En paëlla! En fedeua!

De laatste keer dat ik er kwam was met lief, een paar jaar terug. Er was toen iets veranderd, en het was er niet meer zo leuk. Gisteren bleek op TV dat de eigenaar veranderd is, dus het zal dat wel zijn. En de eigenaar uit onze tijd, die doet nu mee met Mijn Restaurant in Sint-Niklaas. Benieuwd.