Month: August 2007

eten

Homarus, I love you.

Bruno heeft er een heus project van lopen, en ik kreeg mijn trilogie voor onze dertigste verjaardag van lief. Door de verhuis en de bijhorende chaos in het huis, had ik weinig zin om te koken, maar recent is alles weer in zijn plooi gevallen. En is mijn goesting om te klooien met kookpotten helemaal teruggekomen.

De leidraad daarbij is de laatste week de homarus geworden, inderdaad. De recepten zijn allemaal basisdingen, niet echt moeilijk te maken en kort en bondig beschreven. Dat laat natuurlijk ruimte voor improvisatie en dat hebben wij graag. Het scenario is de laatste dagen heel eenvoudig: in de voormiddag gooi ik het boek open op een willekeurige pagina en dat eten we die avond. Zijn de revue gepasseerd: spagetti carbonara, moussaka en vandaag saltimbocca alla romana. Benieuwd wat het morgen wordt!

projecten

Hopla.

Zo. Na drie weken pauze sinds de verhuis, waarin we enkel dozen hebben uitgepakt en dingen opgehangen, zijn we — renovatiegewijs — gisteren opnieuw begonnen. Lief heeft de lichtsluis afgebroken op de zolder (een vreemde constructie van plaaster en houten latjes, dat licht van het dak naar een glasraam trekt in de gang) en daar alles opgeruimd, zodat de zaken klaarstaan voor de dakwerker donderdag.
En ik ben aan mijn kast begonnen, jawel. Alles netjes afgeplakt, een eerste laag primer, afgeschuurd en een tweede laag primer. Als ik zin heb zou ik vanavond zelfs nog een laagje lak durven leggen.

Terwijl ik dan toch bezig was heb ik ook een dressaoirkastje dat we recent in de kringloopwinkel hebben gevonden een primer gegeven, zodat ik het later deze week kan meelakken. Het is een experiment en ik heb er geen idee van of het gaat lukken, maar het heeft natuurlijk maar 5 euro gekost, dus mislukking is geen ramp.

Neen!

Tsk.

Oh. Trouwens. Aan de snoodaard die de nacht van vrijdag op zaterdag het zadel van mijn fiets heeft gestolen hier voor de deur: het was toch een slecht zadel. Als het regent, dan is het gelijk een spons. En ik hoop dat uw broek kletsnat wordt nadat ge erop gereden hebt en dat ge juist dan een belangrijk sollicitatiegesprek hebt en dat ze u niet aannemen omdat ze denken dat ge nog niet zindelijk zijt.

Kleuter.

Ja! vriendjes

Mijn held.

Grappig ook hoe Tom volkomen hulpeloos naar beneden in het park kwam met een stuk van zijn bed. Of beter: twee stukken van zijn bed, die hij niet uit elkaar kreeg. En ze moesten uit elkaar om het bed in elkaar te kunnen zetten, inderdaad.
En hoe ik naar lief wees, hoe die de stoute stukken (ja, dat deed ik voor de alliteratie en ook een beetje om de leeftijd van Tom te illustreren, geniepigerwijs) bekeek en ze dan uit elkaar haalde. Mijn held.

(het was bijna zo grappig als toen ik vorige week miraculeus het ongelooflijk ingewikkelde elektrisch vuur van Joke en Tom aan de praat kreeg. Door de zekering aan te leggen.)

En al

Picknick.

Vandaag werd er pick ge nickt in het park tussen groene vallei en brugse poort. We hadden in het begin van de week een mailtje gestuurd naar een paar mensen, maar hadden er geen idee van hoeveel volk er zou zijn. Quite a lot, zo bleek. Er waren tortilla’s, tabouleh met fruit, pastasalades en andere salades, belegde broodjes met grappige namen, stokbrood, koffiekoeken, brownies en nog veel veel meer. En vooral veel leuke mensen, veel zon en veel gelach. Zondagen zouden altijd zo moeten zijn.