Alles van waarde is weerloos
Het spreekt voor zich dat ik, nu het vakantie is en ik me voorgenomen had om eens echt vrij te nemen vanaf woensdag, me mottig voel. Er is namelijk geen beter moment voor een beetje koppijn, keelpijn, spierpijn en koorts dan DE VAKANTIE.
Ziek zijn in werkweken, dat is zo voor janetten jong.
Ik vind dat dus gigantisch lief van Tim Vanhamel, dat hij Welcome To The Blue House heeft gemaakt. Het is namelijk zo dat het een mooie plaat is, en dat hebben wij graag. En ik word er rustig van, ook al bijzonder leutig voor de mensen.
Dankuwel Tim, dus. En Bravo.
En voor alle andere mensen: sinds vandaag bij uw platenboer en de moeite waard. Hieronder voor de gelegenheid nog eens de clip van het bloedmooie Until I Find You.
Misschien had u het afgelopen jaar iets te maken met Gentblogt, genoegzaam bekend als Het Project en nog steeds de mooiste en beste stadsblog van de Vlaanders en omstreken. Misschien nam u foto’s, werkte u met ons samen, las u onze posts, won u kaarten, schreef u een artikel, zocht u een restaurant op, nam u deel aan een discussie, werd u onze vriend of was u misschien zelfs het onderwerp van een artikel dat bij ons verscheen. Alleszins als het zo is: het is ten zeerste gewaardeerd, want zonder u was er geen Gentblogt geweest.
Misschien had u het afgelopen jaar absoluut niets te maken met Gentblogt, maar bent u nieuwsgierig naar wie die groep vrijwilligers zijn die het webblog van het jaar maken. Of hoopt u één van onze lezers tegen het lijf te lopen. Of wilt u graag u bekende Gentenaars spotten.
Alleszins: ondertussen bestaan wij bijna drie jaar, en het wordt nog elke week leuker. Reden genoeg voor een feest, zo dachten we, en daar hadden wij u graag bijgehad. Breng gerust uw maten mee, en vertel het verder.
Praktisch:
Vrijdag 15 februari vanaf 20.30 tot vreselijk laat
Verjaardagsfeest Gentblogt
Au Bain (zwembad Van Eyck)
Veermanplein 1
9000 Gent
Oei. Eerste kandidaat gemist. Kan iemand even vertellen hoe het was?
E.F.R.: Your guiding star
Wiehoew. Het is Wouter. Ik had het wel altijd voor Wouter tijdens idool, want hij lijkt op Spike uit Buffie, The Vampire Slayer. Het liedje is wat bombastisch, en de act al helemaal. Slijpschijven op een gitaar, waar halen ze het zeg.
Bart Peeters, stop met uw woordspelingen!
Ishtar: O julissi na jalini
de animatie is bijzonder grappig, net als de bewegingen van haar hoofd. Huppelliedje, maar halverwege steekt het een beetje tegen wegens eentonig. Met een verzonnen taal, moet het muzikaal wel boeiend zijn é. Dranouter, wij gaan met de fiets op reis en onze kinderen gaan naar de steinerschool. Maar het zou wel opvallen, natuurlijk.
Bart Peeters, stop met uw woordspelingen!
Esther: Game over
Oei. Een beetje te laag in het begin é. De styling van de dansers is absoluut fout. Degene die dat bedacht heeft moesten ze nooit meer in de buurt van een klerenwinkel laten komen.
Het nadeel van een Nederlandse tekst is dat de mensen dat verstaan, die tekst. En als het dan een rare tekst is, dan speelt dat niet in uw voordeel.
Ik vind dat haar stem niet bij dit soort nummer past. Game over, denk ik.
Lief denkt dat Bart Peeters een geil oud bokske aan het worden is, gelijk hij over die Ester praat.
Tanja Dexters: Addicted to you
Lief maakt een vreugdedansje dat het aan Tanja is.
Bart Peeters:ze is veel dingen — presentatrice, miss, omroepster, zangeres,…
Lief: …dom
Ze heeft weer nauwelijks iets aan, ons Tanja. Ze beweert dat ze nu kan zingen. Spanneund!
Het is inderdaad beter dan vorige keer. Maar het blijft alleen geschikt om, enkel in bikini gekleed te zingen op den toog van pakweg The Temple.
Wow. Kussende mannen op de staatstelevisie. De boodschap is waarschijnlijk dat geen van de twee Tanja wil, en dat ze dan maar elkaar pakken.
Gisteren was er op het laatavondjournaal een item over een persconferentie die de nieuwe high commander van België — ook wel bekend als het Cremlin van Aalter — heeft gegeven ter ere van een militaire operatie van het leger in Afghanistan. De man die zijn partij heeft gekozen om te assorteren met zijn haarkleur werd daarin geflankeerd door Verhofstadt (van wie ik overigens vermoed dat ze hem premier voor het leven gaan maken, binnenkort) en dat was bijzonder grappig.
Ongeveer na iedere zin keek De Crem namelijk naar links, naar de premier, met kleine vragende oogjes, waarna Verhofstadt even kort bevestigend knikte.
Volgens mij is Pieter stout geweest en mag hij niet meer alleen tegen de journalisten klappen sinds het Kleine Brogel-incident.
Fragment inbedden werkt blijkbaar niet naar behoren, dus hier is het ook te vinden.