Year: 2008

En al

De laatste dag.

Terwijl ik mij samen met een paar collega’s onderdompelde in evaluatiesessies vandaag, werd er een duidelijk profiel opgesteld van Els haar toekomstige, lanceerde de VRT een lelijke website en kwam de Gentse onafhankelijkheid een stapje dichterbij. Brugse Poort Reprezent.

Ik werd gevraagd om ergens te spreken, mijn mailbox puilde uit van de schroomelijk onbeantwoorde schrijfsels en er was een nieuwjaarsreceptie. Ik schreef me in voor een cursus die ik tot nu toe nooit durfde te volgen én voor een nascholing. Een meneer van een reclamebureau liet me weten dat er een stijging is van het aantal reizen naar New York met 40%. En of ik daar misschien over wilde berichten op mijn blogue. (In New York hebben ze schone jeansbroeken. Geen hint neen.)

Ik schreef acht stukjes in mijn Moleskine vandaag, waaronder een snedige tirade over het nieuwe decreet voor het Hoger Onderwijs. Ik was op dat moment zo verontwaardigd dat de zwarte inkt manderijntjesoranje werd. Dat komt omdat manderijntjesoranje de kleur van de verontwaardiging is in mijn hoofdeken. Misschien vindt u dat niet passend, maar hey het is mijn hoofd dus ik doe er wat ik wil.

Het hoogtepunt van mijn dag was overigens dit einde van de Sinterklaasanekdote.

(….) En toen zwaaide ze met die tanga boven haar hoofd in het rond, met die mijter op haar hoofd. Het was een roze en Reeve noemt zoiets een reetveter, maar dat woord kenden ze niet.

Als u het hele verhaal wilt kennen, dan zult u eerst bij ons moeten komen lesgeven. Het is daar leuk. En we hebben een nieuw decreet, hoera.

En al

Al die glitters, dat is niet allemaal goud, schijnt.

Gisteren was een goede dag. De laatste dag van de vakantie en meteen ook de enige dag dat ik vrij heb genomen, kerstdag en nieuwjaardag niet meegerekend.

De goede dag begon met een grote kop koffie en een wandeling in de zon. Hij ging verder in een busrit, een nieuwjaarsreceptie en een lunch met een troep Gentbloggers en hun kinderen. Daarna kwam er weer een busrit, en de combinatie zetel-dekentje-boek-lief. De dag werd afgesloten met een naar pannenkoeken geurend huis en een aflevering van House MD.
Toegegeven: tussendoor heb ik een paar uur foto’s in orde gemaakt voor Gentblogt, en een ToDo-lijst gemaakt voor vandaag, maar over het algemeen was het een zeer luie dag.

En blijkbaar kan ik daar niet goed meer tegen. Raakt mijn lichaamsritme daarvan verstoord, van al dat ontspannen. Ofwel had ik stress voor de eerste schooldag, vandaag. Maar alleszins: omstreeks 4.50h wakker geworden met een hoofd dat voelde alsof er een ballon vol naalden in ontploft was. Of zou ontploffen. U kent het wel. Eén en ander resulteerde een verweesd rondscharrelen in de living, op zoek naar neurofens. Ik had bijna de uitdrukking “bij nacht en ontij” gebruikt, maar dat klinkt gelijk nogal dramatisch. Het moet niet altijd MRSA zijn, vind ik.

vriendjes

Help Els aan een man.

Oh my. Ze heeft toch wel aan haar mama beloofd dat ze voor haar 40ste van straat zou zijn zekers? Binnen een paar maanden is dat al. Niet verstandig, Els, zo’n beloftes. Ge verplicht daardoor bijna uw bloggende vriendinnen om mee op zoek te gaan, kwestie van uw beloftes na te kunnen komen.

En neen, dat is helemaal niet omdat uw bloggende vriendinnen zelf niet meer op jacht mogen/kunnen/willen gaan wegens in een relatie en met kinderen in sommige gevallen. Uw bloggende vriendinnen zouden zeker niet compenserend onschuldige vrijgezelle vrouwen zoals gij in de jungle van de amoureuze avonturen sturen om dan — een fris glas witte wijn in de hand — geamuseerd toe te kijken. Zo zijn wij niet. Wij vinden dat niet spannend, kijken naar een vrouw op het veroveringspad. Wij doen dat alleen voor uw eigen goed. En voor uw mama, natuurlijk.

Terzake. Vriendinnen, dames, juffrouwen, madammen, vrouwen, zotte dozen, meiskes en vrouwen zonder weblog (u weet wie u bent) van de Gentse Blogosfeer: wordt het eens geen tijd voor een werkgroepvergadering over hoe we dit alles gaan aanpakken? Met grafieken, potentiële kandidaten, juridische doorlichtingen en politieke lakmoesproeven?

En taart, natuurlijk.

Neen!

Organiseert uzelf eens jonk.

– een lijst in mijn gmail, via remember the milk
– een blog
– een microblogging account, via twitter
– een .rtf op mijn pc
– een papieren agenda
– een grote moleskine met lijntjes
– een kleine moleskine met lijntjes
– een moleskine schetsboek
– een nota-boekje van a.puur.a

Overal staan zinnen, woorden, lijstjes, dingen die ik mooi vind of lelijk. Ik heb blijkbaar een compulsieve drang om dingen te noteren, op te schrijven, te tekenen, te omcirkelen. En nu zoek ik iets van een maand geleden. 100% zeker dat ik het ergens heb opgeschreven, maar waar (insert lelijke vloek hier). Zot word ik daarvan.