Alles van waarde is weerloos
En in dat huis: een living en een keuken. Verbouwd in de jaren 80 en toen met de schoonste materialen ingericht. Jammer genoeg zijn de jaren 80 wat ons betreft interieursgewijs *niet* aan een come-back toe. Dus er werd al snel besloten dat we het hele gebeuren grondig zouden verbouwen.
Geen na zonder voor natuurlijk. Dus vandaag krijgt u een voor.
De koepel en de schouw, die vonden we wel mooi.
De vloer daarentegen: een mens zou van minder zeeziek worden.
Als we volk over de vloer krijgen, dan durf ik al eens het kieken maken: kwestie dat ge dat van tevoren kunt klaarzetten en dan enkel in de oven moet gooien op het moment dat de aperitief wordt ingeschonken. Het enige probleem is dat er nog altijd aardappelen bijhoren en daar is nog werk aan: ik heb graag gebakken patatjes of puree bij zoiets, en dat is nu eenmaal last minute-werk.
Uitgetest en goedgekeurd echter bij deze: de hasselback potatoes waarover michel het had, laatst. Gewoon sneetjes in maken, look en boter erin en mee in de oven.
In! Dezelfde! Braadslee!
Wat een gemak zeg.
Er zit een kat rond ons huis, de laatste weken. Die van ons heeft er schrik van. Het is een kater, vermoeden we, want hij durft al eens sproeien. En hij wordt de laatste dagen steeds driester: komt nu zelfs echt tegen het kattenluik aanduwen om binnen te geraken. Dat kan normaal niet, want het is een magneetsysteem en alleen de onze heeft een magneet.
Boogie, die miauwt een beetje en laat zich doen. Maar hij geraakt er wel door over zijn toeren, want hij plast in huis opeens. Best zielig, hoor.
Iemand suggesties over wat we kunnen doen? Ik denk niet dat het een zwerver is, want hij ziet er goed doorvoed uit. Maar het is wel een volwassen kat, die er opeens was. En hij is vreselijk brutaal.
Zoals die keer met Sinatra. Zucht.
Deze nacht heb ik gedroomd dat ik op ons terras zat in een strandstoel (*), in de avondzon (**). Ik had een glas witte wijn (***) en ik was een sigaret aan het roken (****), onderwijl een boek lezend.
Dat is iets dat ik van tevoren niet verwacht had: dat er niet alleen een immens verlangen zou zijn naar de baby zelf, maar ook naar het niet meer zwanger zijn.
11 weken nog.
(*) in een strandstoel zitten gaat nog. Maar na tien minuten voelt mijn rug alsof er een olifant over gelopen heeft. En eruit geraken kan enkel met de hulp van minstens twee sterke mannen.
(**) hm
(***) en (****) moeten niet uitgelegd worden.
Zo linken naar andere blogs en al.
Michel is goed uit de narcose gekomen, behalve dat ze een katjen vergeten zijn bij de operatie. Hoera voor de voorzitter!
Eén van die mensen die bij De Morgen is ontslagen blogt erover. Bijzonder grappig, dan nog.
Oh. En Tom is terug bij het Project en hij gaat morgen lopen. Als ik er niet in slaag om op tijd langs het parcours te staan, gaat hij waarschijnlijk weer ruzie maken tegen mij. Maar dit keer betaal ik zijn inschrijvingsgeld niet, dus het is minder erg.