– Neem de overschot van uw groentenpakket van de week ervoor. In dit geval was dat: wortel, lente-ui, daikon. Snij de hele handel in kleine stukjes.
– (eet de helft van de daikon al op terwijl u staat te koken wegens lekker en smakend naar radijsjes)
– Doe een handvol gepelde diepvriesscampi in een wok (met deksel) waarin u olijflie heeft gegoten. En ja, dat mag royaal, die olie. Light en grillen is voor janetten. Voor twee personen heeft u trouwens een stuk of twaalf scampi nodig.
– Voeg er een doosje spekblokjes bij.
– Gooi een fijngesnipperde ui in de wok en een teentje of twee knoflook in fijne schijfjes.
– Kruiden met peper, zout, paprika en wat u voor de rest nog in handen krijgt.
– Gooi de daikon, lente-ui en wortel in de wok en doe er ook alle andere groenten die u in de frigo vindt bij. Of van die diepvriesgroenten uit de colruyt, dat kan ook.
– Laat een beetje stoven en bakken.
– Doe ongeveer een liter heet water in een kom en voeg er twee kippenbouillonblokjes bij en een doosje tomatenconcentraat (een groot, niet zo’n klein plat) aan toe. Goed roeren.
– Gil heel luid omdat de kat met zijn scherpe nagels langs je been probeert omhoog te klauteren.
– Giet twee grote koppen basmati in de wok en overgiet met het een deel van het kip-tomatenmengsel.
– Laat zachtjes koken (deksel op de wok!) en roer regelmatig.
– Zorg dat de rijst altijd vochtig blijft, eerst met het mengsel, daarna eventueel met gewoon water. Of witte wijn, als u dat ergens rondslingeren heeft.
– Proef af en toe of de rijst gaar is. Als dat het geval is: deksel af de pot en nog een beetje laten uitkoken tot de risotto tot een sompige, edoch niet vloeibare massa is verworden.

Serveren met parmesan of gruyère.

Neem voor elkeen een diepgevroren (ja-ha, we hebben nu een diepvries é) stuk zalmfilet. Leg in een ovenschaal, overgiet met olijfolie.Kruid met peper (molen!), zout en herbes de provence. Pleur in de oven op 200 graden.

Maak de warmoes schoon: de bladeren moeten gescheiden van de stengels, want de stengels moeten langer stoven.
Snij de stengels in kleine stukjes.

Snij een kleine rode ui zeer fijn. Doe boter in een sauspan, laat smelten en fruit de ajuinen. Voeg een glas witte wijn toe en laat inkoken tot ongeveer de helft.
Voeg room toe en garnalen. Kruiden met peper, zout en cayenne-peper. Een beetje laten sudderen zodat het kan indikken en eventueel een schepje maïzene erbij als de saus nog te dun is.

Smelt boter in een kookpot, gooi de warmoesstengels erin. Laat ongeveer 5 min stoven en voeg dan de bladeren toe. Kruiden met veel peper en weinig zout (warmoes is redelijk zout van zijn eigen, zo blijkt). Nog 2 min laten stoven.

Leg de zalm op een bord.
Doe de warmoes in een dresseer-ring op het bord (dresseer-ring hoef niet, maar het ziet er wel verdomd professioneel uit. Een kanjer van een investering!). Leg op de warmoes een dun schijfje geitenkaas.

Giet een lepel saus naast de zalm.
Serveer met gekookte aardappelen, eventueel met peterselie besnipperd.

En u? Wat heeft u gisteren gegeten?

Een afkeer heb ik van patatten schillen. Een afkeer, zeg ik u.
Gelukkig ben ik -zoals ze dat bij ons zeggen, in de heimat- nen plantrekker van het zuiverste water. Daaruit is dan ook dit recept ontsproten.

Rozemarijn is een cruciaal onderdeel van dit gerecht. Verse rozemarijn, niet van die pottekes gedroogde brol.

– vis de kleinste aardappelen uit de zak
– spoel ze grondig en verwijder eventuele vieze uitstulpsels met een mes.
– snij in stukjes
– kook gaar en giet af
– doe olijfolie in een wok (bij voorkeur knoflook-olijfolie. Voor de leken: dat is gewone olijfolie die u in een flesje geeft gegoten waarna u er een hoop knoflookteentjes -gepeld, inderdaad- heeft bijgegooid. Een paar dagen laten trekken en dan binnen de maand opgebruiken.)
– snij een ajuintje fijn. gooi in de wok.
– voeg aardappelen toe, peper, zout en laat twee minuten bakken
– voeg veel gesnipperde rozemarijn toe .
– bak en roer tot er een korstje is.

Gisteren aan het experimenteren geslagen met het croque monsieur-ijzer. Onder het motto: het moet niet altijd kaas mee hespe zijn.
De volgende combinaties werden door onze proefpersonen uitgetest en geslaagd bevonden:

– gerookte zalm en kruidenkaas
– mozarella, basilicum, tomaat en ganda-ham
– banaan, ham en kaas
– geitenkaas, honing en appeltjes
– de klassieke hawai: kaas, ham en ananas

Na de vol-au-vent met frietjes en puree van vorige week, is dit het tweede zondagsetentje op rij. Voorwaar een schoon begin van wat ongetwijfeld zal uitgroeien tot een nieuwe traditie.

Gringa M. en ik, wij doen regelmatig van vrijgezellenvrouwen. Lief is vaak uit optreden en meneer M. heeft een job in de horeca, wat betekent dat wij op onszelf zijn aangewezen qua voedselvoorziening.
Bij mij is dat geen groot probleem: ik sta mijn mannetje wel in de keuken. M. daarentegen heeft niet echt een talent voor koken. Of ze heeft het wel, maar heeft het nooit ontwikkeld wegens een echte kok in huis, dat laten we hier even liefdevol in het midden.
Voor jezelf koken is ook maar zielig echter, en aangezien M. niet elke dag croque monsieurs kan eten (ja, die maakt ze wel…) kwam ze hier eten zaterdag.
Het plan was een pasta met champignons, lente-ui en feta. Na een korte blik in de koelkast bleek echter dat de champignons niet echt bruikbaar meer waren en van de lente-ui ook maar een half bosje meer in de saus kon.

Improvisatiekoken voor beginners! Olé!

Van tevoren.

– Zorg dat je altijd een paar basisdingen in huis hebt: pasta, ajuinen, look, tomaten, blikjes ansjovis, tomatenpuree, room, rijst, spekjes, kaas, olijfolie,…. Alles wat lang houdbaar is, komt in aanmerking.
– Schaf een kruidenwijzer aan. Een kruidenwijzer is de max. Een kruidenwijzer rules. Je draait nl. aan een kruidenwijzer tot de wijzer op een ingredient staat dat je gaat gebruiken en het ding zegt je welke kruiden daarbij passen.

Op het moment zelf.

– Trek koelkast en kasten open.
– Visualiseer hoe de ingrediënten samen zouden smaken.
– Kies je kruiden.
– Neem een massa risico’s. Veilig koken volgens een recept of boekje is oersaai.

Ons resultaat van gisteren: (more…)