Januari. Examens. Ik wil de lay-out van mijn blog veranderen. Ik wil een betere commentaarfunctie. En iets met knopjes voor FB en twitter en al. En die recente commentaar-dinges terug. Ik zoek alleen een mooi prentje voor de header, en dan begin ik eraan.
Haar papa. Haar mama. De mama en de papa van mijn beste klasvriendin in mijn studententijd. De mama van een indertijdlief. De zus van een nogindertijderlief. Mijn nonkel. Mijn grootvader. Ontelbare ouders, familieleden en vrienden van mensen heel dicht bij ons.
Kanker is een vies beest, ik moet u dat niet vertellen. Oktober is traditioneel een actiemaand tegen borstkanker, dat moet ik u vast ook niet meer vertellen. Er wordt dan geld ingezameld, voor onderzoek. Want onderzoek kost handenvol geld. Opnieuw: ik moet u dat niet vertellen.
Enfin. Toen de reclameregie mailde met de vraag of ik wilde schrijven, was dat dus een evidentie.
Op ikbengeraakt.be kan je de Stichting tegen Kanker steunen. Een bedrag overmaken is bijzonder simpel, direct online en zonder veel tralala. U kunt ook een eigen steunteam oprichten, met uw eigen verhaal of dat van iemand uit uw omgeving. Ook een steunteam is in vijf kleine minuten opgericht, dus laat de praktische kant u niet tegenhouden. In het kerygma-steunteam zit alvast het bedrag dat ik ontving voor deze post.
Ha! Plantrekkerij-alarm.
Wij hebben een iPad gekocht, recentelijk. Vooral omdat ik er eigenlijk bijna altijd één in huis had, van mijn werk, om mijn lessen voor te bereiden, maar omdat ik merkte dat we dat ding steeds meer privé begonnen te gebruiken ook. En we zijn daar eerlijk in: als ge de helft van de tijd zo’n toestel niet werk-gerelateerd gebruikt, of uw kleine is ermee aan het spelen, dan is dat niet echt fair om er eentje uit te lenen van het werk, nietwaar.
Enfin, we hebben even afgewacht, omdat we gelijk nogal veel kosten hebben tegenwoordig, met dat klein akkefietje waarbij we de helft van ons huis aan het verbouwen zijn, maar met een lange autorit naar Frankrijk in het verschiet, bracht ik er deze week toch eentje mee. De dochter euforisch, de man de hele dag Anrgy Birds aan het spelen: u kent dat wel.
Gisteren heb ik een hele middag gezocht naar een manier om een youtube-filmpjes te downloaden en op de iPad af te spelen zonder internetverbinding. Ook weer met de autorit in gedachten, en de heerlijke verlichting die Musti en het Zandkasteel dan kunnen bieden. Toegegeven, de meeste peuter-series zijn dan wel kei-irritant, maar dat is niets vergeleken met een verveeld en zeurend kind op de achterbank. Om van dat janken nog maar te zwijgen.
Lang verhaal kort: ik ben er redelijk fier op dat ik na drie uur opeens een aha-erlebnis van jewelste had en het poepsimpel heb opgelost. Niks geen speciale apps en convertors. Gewoon: gezond verstand.
Naar het schijnt kunt ge ook importeren in itunes en dan synchroniseren, maar ik had vreselijk veel problemen met formaten en ander gedoe, en drie sigaretten en veel gevloek later is dit dus hoe ik het heb gedaan.
Stap 1: installeer dropbox op uw iPad en uw computer. Log in met dezelfde account.
Stap 2: zoek het youtube-filmpje op dat u wilt downloaden.
Stap 3: download de youtube-video (u weet vast hoe dat moet, realplayer is bijvoorbeeld een optie, of sites zoals KeepVid) op de pc. Een mp4-formaat will do.
Stap 4: kopieer het filmpje in uw dropbox-dir op de pc.
Stap 5: synchroniseer, en hopla, u kunt het openen op iPad.
Stap 6: doe een vreugdedansje bij het vooruitzicht van brave kinders op de achterbank.
Het is graag gedaan.
Pepatino.be: sinds ik van meiske naar meiskesmama ging is dat mijn favoriete webwinkel. En wat blijkt? They love us like we love them, en dus kreeg Mira een cadeautje toegestuurd vandaag.
Om middernacht beginnen de solden bij hen. Ik ga morgenvroeg klikken en inslaan in grotere maten dan een 98 (vroeg of laat groeien ze er toch in), en ik ken massa’s mama’s die hetzelfde doen. Nieuwbakken moederkes: gouden tip, die pepatino.
Een tijdje geleden kreeg ik een mailtje van een juffrouw. Of ik eens een T-shirt wilde maken bij vistaprint en de service eens wilde testen. Ik zei ja, en toen ging ik kijken op de site en zei neen. Aangezien het lief en ikzelf allebei geen T-shirts in het beschikbare model dragen. Na mijn neen kwam de vraag of ik dan in de plaats misschien visitekaartjes wilde maken.
Hell yeah. U gaat dat misschien stom vinden, maar ik heb dat niet, visitekaartjes. En ik vind dat ongelooflijk volwassen. En nu heb ik er wel, dus ben ik opeens een grote madam. Als u mij nog eens tegenkomt zou het kunnen dat ik u eens mijn kaartje geef. Gewoon omdat ik volwassen ben.
Ik maakte twee soorten: eentje voor ons twee samen, eentje voor het lief, omdat die dat soms wel nodig heeft. 25 stuks van elk, 5,49 euro voor de gewone, 10,23 euro voor de soort met het logo. Daarbij kwam dan nog BTW en verzendkosten. Funny thing, trouwens: 4,78 euro voor de langzame verzending (dat is 21 dagen), en voor een veelvoud van dat bedrag kunt u de verzendtermijn verkorten. Omdat ik 25 euro verzendkosten voor een bestelling van 15 euro wat overdreven vond, nam ik langzaam. En dus kreeg ik mijn kaartjes begin deze week, voor een totaal van 20,5 euro. Ik heb er geen idee van of dat duur is, of goedkoop. Want ik had tot voor kort dus nog nooit visitekaartjes gehad.
De kaartjes zelf vind ik mooi en goed gelukt, de website zelf werkt handig en is compleet dummyproof (ik was op 15 minuten klaar met beide ontwerpen), maar het aanbieden van allerlei extra’s (briefpapier, visitekaartjeshouders, watnogmeer) bij de bestelprocedure zorgde ervoor dat ik het gevoel had dat men mij en passant meer geld afhandig wilde maken. Een beetje zoals er bij de kassa in den delhaize al die lekkere snoepen (en sigaretten. mmmm, sigaretten) staan, maar dan virtueel. Ik ben nogal aan: ik heb enkel dat nodig, laat mij gerust, maar misschien vinden andere mensen dit net added value.
Voor de rest is vistaprint nu de nieuwe vriend in mijn mailbox. Een beetje zoals de fotowebsites waar ik jaren geleden eens prints bestelde, de online outletstores die ooit van mijn klandizie mochten genieten en die gasten van de roddelwebsite die mij blijven bestoken met hun nieuwsbrieven: allemaal in hetzelfde bedje ziek. Sinds 7 juni ontving ik 15 mails van vistaprint. Als ik binnen de 48 uur bestel nu, bijvoorbeeld, zijn mijn verzendkosten gratis. Maar ik heb nog visitekaartjes, voorlopig en laat dit een tip zijn voor al deze online services: als ik één mail om de twee weken krijg, dan lees ik die waarschijnlijk. Als ik er om de twee dagen één krijg, dan markeer ik die automatisch als gelezen en gooi weg. Just saying.