Buren.
Het was gezellig bij de buren. En het was ook gezellig druk, met de één twee drie vier vijf kindertjes daar. En meneer en mevrouw volume 12, mevrouw Lien, meneer Huugendruug en mijn eigen Lief.
Met een baby op schoot koffie gedronken, taart gegeten en dan (een beetje) van nadenken over design gedaan. En gepraat over het project en visie en toekomst. Ik poneerde op een bepaald moment dat de kracht van het project is dat het amateuristisch is.
Maar daarnet bedacht ik dat de kracht van Gentblogt waarschijnlijk koffie en taart is bij de buren, en pintjes in de studioskoop na de vergadering. En geruzie en gezever op de mailinglijst en uitstapjes met sandwichen-met-ei en caprisonnekes.
En dat, zolang dat die dingen blijven, het mij eigenlijk om ‘t even is wat er verandert…
Hm, ik vond het ook heel leuk maar zit een beetje met een kater over de ‘inhoud’. Moet het wat laten bezinken. Ik ga eerst mijn tong zeven keer omdraaien alvorens ik de porseleinkast ga afbreken (business as usual – maar nu ff niet) Tipje van de sluier: zoals je zegt. Het project zie ik het liefst zoals het nu is: een divers, spontaan en open medium dat groeit op basis van -niet al te veel- gecontroleerde chaos. Organisch, zonder een boel regelneverij en ‘het moet allemaal perfect zijn’- toestanden. De kater: de zoveelste vergadering waar we drie passen vooruit hebben gezet, twee achteruit en rondjes zitten draaien hebben. Nog zo’n een paar en ik ga met de kindjes gaan spelen.