Ja!

De pamper.

Kent ge dat, het scheel eraf drinken? Als er een kind geboren wordt, dan gaat de vader in kwestie met zijn vrienden op café. Pinten drinken. Omdat het kind begot niet scheel zou worden.
Het is een traditie die in onze vriendenkring met veel passie in leven wordt gehouden, bij elke geboorte opnieuw, en er zijn veel geboortes. Een slechte mens zou kunnen zeggen dat onze vriendenkring bestaat uit mensen die al graag eens op café gaan en alle excuses dienaangaande met beide handen aangrijpen, maar die mensen dolen: onze mannen doen dat alleen maar voor het goed van de baby in kwestie.

Onze mannen, jawel, want deze avonden zijn strikt vrouwen niet toegelaten. Enkel voor de meter wordt een uitzondering gemaakt, maar dat is alleen maar omdat er anders te veel gezaagd wordt. Oneerlijk, zo was ons verdict op een terras in Frankrijk, deze zomer. Dan hebt ge negen maand met de baby in de buik rondgezeuld, met alle ongemakjes vandien. Dan hebt ge helse pijnen doorstaan om wezentje naar buiten te persen of hebt ge uw buik laten opensnijden om het hummeltje eruit te halen. Dan hebt ge maandenlang nauwelijks geslapen, uzelf verwaarloosd, en een leven gehad dat voornamelijk uit eten geven en dat eten een paar uur later weer opkuisen bestond. En dan, ja dan nog, moogt ge niet eens mee op café. We moeten serieus blijven, mensen, dat is een schande

Dus werden er plannen gemaakt, daar op dat Franse terras, en wij werden daarbij niet gehinderd door een karaf frisse rosé, neen. Plannen voor een nieuwe traditie: als het kind, meestal zo’n twee jaar na de helletocht van de geboorte, eindelijk van de pampers af is, dan moet er gevierd worden. Door de vrouwen en alleen door de vrouwen. It makes perfect sense: een zindelijk kind, dat is een kind dat opeens minder afhankelijk is van mama. En dat dus al eens een nachtje bij iemand anders kan blijven, vantijds.

Enfin. We doopten de nieuwe traditie “de pamper eraf drinken”, en morgen is de eerste keer in onze vriendenkring. Janne is namelijk helemaal aan de onderbroek tegenwoordig, zelfs ‘s nachts.

Wij gaan dus alvast uit, morgenavond, onze mannen blijven bij hun kinders. De tweede avond is ondertussen al vastgelegd, want we hebben wel wat schade in te halen. Er zijn al veel zindelijke kindjes, in onze omgeving. Verder stellen we ook — met enige aandrang — voor dat u, moeders daar aan de andere kant van het web, deze traditie ook begint te eren. Omdat u het verdient, zoals wij dat allemaal verdienen. *maakt een vuist*

12 thoughts on “De pamper.

  1. Mmmm, spijtig. Is nu toch wel al een beetje laat om nog te vieren dat mijn kinders uit de pampers zijn 🙂
    Maar geniet er vooral van en vier ze goed. Zo met al die mama’s.

  2. Strak plan. Gelukkig bestond het in mijn tijd niet, want dan hadden de vriendinnen lang mogen wachten voor ze voor onze kinderen ‘de pamper eraf’ konden drinken. Ik heb namelijk vier chronische bedplassers gebaard. Zo erg dat ik zelfs nog kan meedoen voor nummer 3 en nummer 4. Niet te geloven, hè (en eigenlijk helemaal niet tof 🙁 ).

  3. Fantastisch!
    Echt een leuk idee en zo verantwoord 😉 Hoewel ge u als mama toch eigenlijk niet zou moeten verantwoorden om eens een paar uurtjes voor jezelf te hebben, maar dat even terzijde. Geniet ervan!

  4. Hier in het pajottenland hebben wij met een paar madammen een variant op deze formule reeds ingevoerd: wanneer de spruit ongeveer 9 maanden is, en (bijna) iedereen zeker gestopt is met borstvoeding (belangrijk, want dan kan er door de mama mee gedronken worden!) zetten wij een stapke in de wereld.
    We hebben wel al gemerkt dat de stap iets minder groot is als waar we op voorhand van gedroomd/gefantaseerd hadden (slaapgebrek), maar het is het idee dat telt!

  5. Allright, ik zocht al naar de juiste motivatie om van die nachtpampers af te raken!
    Dat lukt nu namelijk niet wegens luiheid van mijn kant: 1 pamper per dag aandoen versus ‘s nachts wakker worden, bed verversen en kind wassen, mmmmmh,…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *