Ik word langzaam wakker, het laatste uur. De vorige post van deze ochtend, toen nog met slaaphoofd, behoeft ondertussen enige aanvulling. En dan bedoel ik vooral dit:
Smetty en Erwin, merci voor de organisatie. You did well.

Smetty schreef (ondersteund door een mooie foto-montage) daarnet op haar eigen blog :

“Het doel van zo een dinner is mensen ontmoeten, communiceren, netwerken\”¦ Je bent zelf verantwoordelijk voor wat je eruit haalt.”

Ik vrees dat ik net iets minder ambitieus ben dan sommige andere aanwezigen. Ik heb gepraat met de mensen die toevallig in mijn buurt zaten. En met de mensen die ik al kende. En met mensen door wie ik word uitgenodigd op hun trouwfeest.

But we can hardly call that networking, can we?