In lang vervlogen tijden, toen ik nog op de fabriek werkte, vroegen collega’s me frequent om cadeautjes-advies. De vragen waren meestal van deze orde: “Mijn vrouw/lief is jarig en ik weet geen cadeautje?” of “We zijn x jaar samen, wat moet ik kopen?” of “Weet jij een leuk kerstpakske?”. Mijn advies was steeds hetzelfde:

Ga naar Au Bon Marché in Gent. Neem iets vast, ga ermee naar de kassa en laat het inpakken. Klaar!

Een onfeilbaar advies, zo bleek. Vele vrouwen werden in die tijd gelukkig gemaakt met fantastische agenda’s, armbandjes, kussens, fotoboeken, sjaaltjes etc… De heren die de aankoop hadden gedaan werden gecomplimenteerd met hun goede smaak en kennis van zaken en de liefde werd er alleen maar groter om. Iedereen tevreden, dus.

Au Bon Marché is dan ook een fantastische winkel. Ze hebben er enkel mooie spullen en alles in hun collectie straalt luxe en klasse uit. Als ik er zelf binnenkom dan kan ik alleen maar denken: “hebben, hebben, hebben, hebben.”
Ik ben bovendien niet de enige die daar last van heeft, zo bleek na enige rondvraag bij de vriendinnen.

Anyway.
Een paar maand geleden stonden lief en ikzelve daar in de winkel, want we hadden een lampje te bestellen. Ik had overenthousiast geroepen: “Kijk, lief, pretty pretty handbag!”.

En nu mag u raden wat er gisteren in mijn verjaardagscadeautje stak.

Juist ja.

Lief kan goed luisteren. En goed kiezen. Een fijn inzichtje is dat.