Month: November 2005

projecten vriendjes

Kerygma’s sensatie-jaar (1)

Ik had het beloofd, er zouden allerlei spannende nieuwtjes te melden vallen in het tweede levensjaar van deze blog. And what better day to start than today?

Na de website heeft lief nu ook zijn eigen blog! En ik heb hem gemaakt en al (met de hulp van de halve gentse blogosfeer, natuurlijk)!

Lief zal niet schrijven over: onze huiselijke avonturen, ons groentenpakket en de leukste kat ter wereld (daarvoor moet u nog steeds naar hier komen). Hij zal wel schrijven over alles van voor te lachen en hoe hij in de gazet staat en waar hij gaat optreden. Bijwijlen zal ie zelfs een mopje vertellen.

Allen daarheen!

Ja!

Jeej for me (2)

Ik dacht dat het pas morgen was, maar het is vandaag toch wel, zekers.

Exact een jaar geleden zag kerygma het levenslicht, toen nog op het vervloekte skynetblogs.
De allereerste post was deze en volgens het WP-dashbord is de status op dit moment:

There are currently 437 posts and 1,576 comments, contained within 13 categories.

In your face, Dafke-ge-houdt-dat-geen-maand-vol-gij.

Kerygma ontgroeit bij deze langzaamaan de blog-luiers en dat zult u de komende weken geweten hebben. Wij plannen hier namelijk spectaculaire acties (prachtige prijzen te winnen!) en ongelooflijke onthullingen (eat your heart out, Dag Allemaal!). Huiveringwekkende verhalen, een eigen televisie-programma en misschien zelfs een uitstapje to a galaxy far away.

Oftewel blijven we gewoon deze weblog vol-lullen, dat kan ook.

Neen!

Draadloos- de tocht langs de helpdesks

13.20h – ik bel Belkin, die de modem in elkaar geknutseld hebben, voor ondersteuning ivm. dat onstabiele netwerk.

13.35h – ik luister nog steeds naar het wachtmuziekje van Belkin als wordt meedegedeeld dat er een terugbel-functie bestaat. Binnen het half uur zal ik gebeld worden als ik mijn nummer ingeef.

14.15h – De telefoon gaat. Het is de jongen van Belkin. Als ik uitleg wat het probleem is krijg ik een “dat heb ik nog nooit gehoord”. De jongeman geeft instructies om het kanaal van de router te veranderen naar 2 ipv 11. i. voert uit. De jongeman beweert dat alles nu in orde zou moeten zijn.

14.19h – De verbinding met het grote web valt weg.

14.22h – De verbinding met het grote web valt weg.

14.23h – ik bel terug naar Belkin.

14.50h – ik krijg dezelfde jongeman aan de lijn. De jongen adviseert om “een beetje te spelen met de settings van de router”. Als ik weiger -met als argument dat het twee avond heeft geduurd voor mijn persoonlijke expert de boel in gang heeft gekregen- beweert de jongeman opeens dat de oorzaak bij de ontvangers ligt. Ik dien contact op te nemen met die firma.

14.55h – ik bel de winkel waar ik het hele zwik kocht. Gesloten op maandag.

14.55h – ik bel naar SMC en krijgt opnieuw een jongeman aan de telefoon. Ik leg de situatie uit en de eerste vraag is of de connectie op beide pc’s gelijktijdig uitvalt. i. weet dat niet. De jongeman raadt aan dit even te testen: als de uitval op verschillende momenten is, ligt het aan de ontvangers, als het op hetzelfde moment gebeurt aan de router.

15.00h – ik verhuis de laptop naar het bureau van lief en test of de connectie gelijktijdig wegvalt. Moeilijk te zeggen, zo blijkt: soms wel, soms zit er een minuut verschil op.

15.05h – ik besluit het zekere voor het onzekere te nemen en bel terug naar SMC. Een -dit keer engelstalige- jongeman luistert geduldig en zal me software-updates opsturen voor mijn ontvangers. Ik geef mijn email-adres op en herhaal het vijf keer.

15.30h – ik bel Belkin en geef na een kwartier mijn telefoonnummer in om teruggebeld te worden.

16.00h – Er is nog geen mail met software-updates van SMC. Er is nog geen call-back van Belkin gekomen.

Neen!

Sjneeuw

Om louter esthetische redenen mag het op regelmatige tijdstippen eens van sneeuwtapijt doen, vind ik. Mooi dat dat is: alles is wit en proper en het lawaai wordt zo fijn gedempt. Stilte is echt wel mijn favoriete geluid.
Dan sta ik voor het raam met een kop warme koffie in de hand en een dekentje om mijn schouders en kijk naar de witte wereld. Als ik in de juiste mood ben kan ik er zowaar een tikje melancholisch van worden. En melancholie is echt wel één van mijn favoriete emoties, zeker in combinatie met koffie en een dekentje.

Nu verwacht u vast een lofzang over het sneeuwfenomeen, niet?
Ha!
Hebben wij u even op het verkeerde been gezet, kapoenen dat we zijn….ik haat sneeuw! Uit de grond van mijn tere hartje!

Sneeuw is mooi om naar te kijken, maar oh my, is dat een k*teboel als je naar buiten moet..

Ik bedoel maar:
– sneeuw is koud
– sneeuw is nat
– sneeuw is gevaarlijk glad
– sneeuw en bij uitbreiding strooizout maakt je broek en schoenen kapot
– sneeuw is na een half uur niet meer wit maar bruin
– als je buitenkomt dan vinden mensen het leuk om sneeuwballen te gooien. (Neen. Ik beschuldig hier niemand. Ook mijn lief niet.)

Awoert sneeuw!
Sneeuwpret my funky ass.