Month: April 2006

reizen

Alles voor de condor – reisverhaaltje

Aangezien ik er een paar dagen niet ben, heb ik even mijn “drafts” overlopen en u raadt het nooit: daar stond toch wel een volledig afgewerkt reisverhaal van Peru tussen zekers. Het eerste van een reeks die ik nooit heb afgemaakt. Bijna een jaar na datum krijgt u dus alsnog het verhaal van hoe wij condors gingen bekijken en hoe ik dacht dat ik dood zou gaan. olé!

(more…)

eten

Rode bietjes met een vinaigrette.

Pers een appelsien en een citroen uit.
Vul aan met ongeveer drie kwart van deze hoeveelheid olijfolie.
Voeg een grote koffielepel fijgehakte thym toe en een flinke teen geperste knoflook.
Meng naar smaak honing onder dit mengsel.

Kook de bieten gaar en laat ze daarna afkoelen. Schil en snij in schijfjes.
Roer de bieten onder de vinaigrette en laat een nachtje staan.

internet Van een ander

Iedereen een boek.

You’re Pale Fire! by Vladimir Nabokov

You’re really into poetry and the interpretation thereof. Along the road of life, you have had several identity crises which make it very unclear who you are, let alone how to interpret poetry. You probably came from a foreign country, but then again you seem foreign to everyone in ways unrelated to immigration. Most people think you’re quite funny, but maybe you’re just sick. Talking to you ends up being much like playing a round of the popular board game Clue.

Take the Book Quiz
at the Blue Pyramid.

ik weet niet meer waar ik hem gehaald heb. Via iemand en al.

Van een ander

Dapper.

Meer nog dan een ochtendzoen
heb ik \’s morgens moed vandoen.
Wakker worden is geen kunst.
Dat gaat.
Van kwaad is beddengoed
zich niet bewust
en koude slaapt niet graag
onder een deken.
Het is de mat die
met de wereld vergeleken
veel te klein is als begin,
en zelfs, met mij er middenin,
een beetje knelt.
Ik aarzel lang, rechtop in bed,
bedenk dat net als ja of het
het woordje bang
vaak in mijn dagboek staat,
maar dapper is mijn broer
en zelf ben ik een held.
Dat helpt.

Opstaan is de kunst.
Meer dan een paar ochtendzoenen
heb ik nood aan stoute schoenen.

Bart Moeyaert. Uit: Verzamel de liefde

mediagedoe

Parelvissers.

Ten eerste vond ik mijn einde veel en veel beter. Ten tweede missen we nog het één en ander: wie was de kofferuitwisselmens, wie is de homo? Zijn ze dat vergeten ofzo?
En ten derde: zo van dat moraalgezeik van “niets is wat het lijkt” en “het schoonste moet nog komen”: bweurk. Precies de godsdienstles van vroeger.

(Bakkesman: 46 seconden.)